Franczyza Planeta małp słynie z odważnego opowiadania historii i nieoczekiwanych zwrotów akcji, które od początku zachwycają widzów. Jednak ma też swoje zagadkowe momenty, szczególnie dotyczące niespójności osi czasu i nierozwiązanych narracji. Podczas gdy seria przeplata science fiction z głębokimi tematami, skupienie się na przełomowych pomysłach często prowadziło do niespójności i nieciągłości w jej bogatej tkaninie.
W miarę jak narracja przesuwa się w różnych osiach czasu i włącza nowe postacie, widzowie stają przed coraz większym wyzwaniem, aby złożyć fabułę w całość, zwłaszcza ci, którzy nie znają serii. Niemniej jednak każda nowa odsłona serii Planeta małp stanowi kulturowy punkt orientacyjny, zmuszając widzów do zastanowienia się nad przyszłością ludzkości w świecie zdominowanym przez inteligentne małpy, nawet jeśli podróż pozostaje nieco zawiła.
10. Nierealistyczne przetrwanie Novy
Planeta małp (1968)
W oryginalnym filmie pojawia się poważna niespójność w kwestii przetrwania Novy. Biorąc pod uwagę, że ludzie w tym świecie nie potrafią artykułować języka i nie mają podstawowych umiejętności przetrwania ani narzędzi, zadziwiające jest, jak ona prosperowała. Nova, grana przez Lindę Harrison, opiera się na pułkowniku George’u Taylorze (Charlton Heston) w nieprzekonującym stopniu. Film z 1968 roku nie wyjaśnia, w jaki sposób Nova przetrwała przed spotkaniem z Taylorem, sugerując, że jej istnienie jest niepewnie uzależnione od przypadku lub prymitywnych technik zbierania.
9. Rola doktora Zaiusa
Planeta małp (1968)
Dr Zaius pełni funkcję zarówno Ministra Nauki, jak i Głównego Obrońcy Wiary, tworząc złożoną i sprzeczną postać. Jako wykształcony naukowo małpolud, jego rolą jest nadzorowanie postępu naukowego wśród swojego gatunku. Jednak Zaius odrzuca wszelkie dowody, które zagrażają supremacji małp, w szczególności spostrzeżenia Taylora na temat niegdyś zaawansowanej cywilizacji ludzkości.
Ta dychotomia przedstawia Zaiusa jako zagadkową postać — jednocześnie naukowca i dogmatyka napędzanego strachem. Chociaż jego postać wzmacnia głębię narracji filmu, podnosi ona pytania o logikę leżącą u podstaw jego motywacji.
8. Brak wiedzy Taylora o Ziemi
Planeta małp (1968)
Po rozbiciu się na Ziemi Taylor wyraża szok stanem planety. Ta reakcja wydaje się nielogiczna dla astronauty z rozwiniętego społeczeństwa. Pomimo wskazania filmu, że ludzkość jest w dużej mierze nieświadoma swojej przeszłej dominacji, ciekawe jest, że Taylor, jako wykształcona osoba, nie zdaje sobie sprawy ze schyłku ludzkości. Jego zaskoczenie rodzi pytania o to, jak cywilizacja podróżująca w kosmosie mogła nie znać swojej własnej historii.
Link do podróży Taylor
7. Odsłonięcie Statuy Wolności
Planeta małp (1968)
Zakończenie filmu, w którym Taylor odkrywa zrujnowaną Statuę Wolności, jest jednym z najbardziej kultowych zwrotów akcji w kinie; jednak jego kontekst środowiskowy jest wątpliwy. Okoliczne zabytki wydają się drastycznie inne, przez co trudno uwierzyć, że statua pozostała nienaruszona, co sugeruje oś czasu, w której była zakopana przez stulecia, podczas gdy jej otoczenie zostało zdewastowane. Brak jasności co do katastrofalnych wydarzeń prowadzących do tej sceny pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi.
6. Zniknięcie technologii ludzkiej
Oryginalna seria Planeta małp
Brak ludzkiej technologii jest ciekawym podtekstem w pierwszym filmie. W czasie oryginału z 1968 r. ludzkość zbliża się do wyginięcia, ale małpy nie wykazują zainteresowania odzyskaniem utraconych ludzkich osiągnięć. Ten brak działania nie jest zgodny z przedstawieniem w serialu małp przyjmujących język i kulturę podobną do ludzkiej, co jeszcze bardziej komplikuje narrację.
5. Tajemnicza misja Mae
Królestwo Planety Małp (2024)
Mae, grana przez Freyę Allan, niespodziewanie pojawia się w najnowszej odsłonie, stając się centralną postacią fabuły. Decyzja Noi i Raki o pomocy jej w jej zagadkowej misji budzi zdziwienie, szczególnie że film przedstawia ludzi jako podporządkowanych małpom. Plan Mae, zasugerowany w zakończeniu filmu, aby odmłodzić ludzkość za pomocą zawartości tajemniczego skarbca, wydaje się niewystarczająco rozwinięty, utrzymując poziom zamieszania w ramach fabuły.
„Królestwo Planety Małp nadal eksploruje tylko ułamek Ziemi, ale sugeruje istnienie większego wszechświata i zapowiada coś jeszcze wspanialszego na horyzoncie.” – recenzja Królestwa Planety Małp autorstwa Screen Rant
4. Paradoks podróży w czasie
Ucieczka z planety małp (1971)
Paradoks podróży w czasie generuje spore zamieszanie w Escape from the Planet of the Apes . Kiedy Zira i Cornelius cofają się do lat 70., decyzja Ziry o urodzeniu syna, Milo (później znanego jako Cezar), uruchamia złożoną pętlę przyczynowo-skutkową. Działania Ziry katalizują wzrost inteligentnych małp, wplątując narrację w zagadkową sprzeczność, w której naturalna ewolucja małp jest poważnie zagrożona.
Link do podróży Ziry
3. Pochodzenie Cezara
Geneza planety małp (2011)
Film z 2011 r. przedstawia nową historię Cezara, interpretując go jako genetycznie zmodyfikowanego szympansa, którego zwiększona inteligencja wyłania się z eksperymentalnych interwencji lekowych. Ta nowa perspektywa pomija ustaloną więź rodzicielską z Zirą i Corneliusem, pozostawiając tym samym nierozwiązaną zagadkę egzystencjalną, jaką stanowi fabuła podróży w czasie.
Link do historii Cezara
2. Powstanie rasy małp
Zrestartowana trylogia Planeta małp
W badaniu ewolucji społeczeństwa małp w ramach zrestartowanej trylogii rozwój narracji budzi znaczną niejednoznaczność. Nowa kolekcja filmów prezentuje przyspieszony wzrost cywilizacji małp, który ostro kontrastuje z wolniejszą ewolucją przedstawioną w poprzednich częściach. W czasach Dawn of the Planet of the Apes małpy rozwinęły wyrafinowaną strukturę i porządek społeczny w zadziwiająco krótkim czasie. Ta nagła zmiana może zaciemniać zrozumienie dla nowicjuszy w tej serii.
1. Rola mutantów
Pod planetą małp (1970)
Mutanty w filmie Beneath the Planet of the Apes wprowadzają niepokojącą koncepcję: grupę genetycznie zmienionych ludzi, którzy czczą bombę atomową, co oznacza katastroficzny upadek cywilizacji. Chociaż ich istnienie dodaje intrygującego wymiaru do serii, są w dużej mierze nieobecni w kolejnych filmach, szczególnie w filmie Escape from the Planet of the Apes , pozostawiając nierozwiązaną narrację, która leży u podstaw ich znaczenia w katastrofalnym krajobrazie.
Nagłe pominięcie mutantów w szerszej narracji tworzy ogromną lukę, ponieważ ich fabuła sugeruje istotne tematy dotyczące pogorszenia się społeczeństwa ludzkiego. To niedopatrzenie pozostawia widzów z nierozwiązanymi pytaniami, odzwierciedlając fragmentaryczną narrację w cenionej sadze Planeta małp .
Powiązane artykuły:
Obsada Harry’ego Pottera zachowała cenne pamiątki z planu filmowego, w tym oprawiony rekwizyt George’a Weasleya
14:37
10 najbardziej dochodowych sequeli w historii kina
14:36
„Hail Hydra”: Chris Evans zmienia się w złowrogiego Steve’a Rogersa na ilustracji Avengers: Doomsday, co stawia go w roli kolejnego wielkiego złoczyńcy Marvela
14:34
Dodaj komentarz