Postać Nosferatu od dawna jest kamieniem węgielnym kina grozy, szczególnie widoczna w najnowszej wersji Roberta Eggersa, Nosferatu . Z jego wyraźnymi cechami szczuropodobnymi i kontrowersyjnymi paralelami do Hrabiego Draculi Brama Stokera, Nosferatu pozostaje emblematyczną postacią w tym gatunku. Od czasu swojego powstania w przełomowym filmie FW Murnaua z 1922 r., Nosferatu: A Symphony of Horror , postać ta ewoluowała poprzez liczne adaptacje.
Podczas gdy wielu filmowców próbowało zinterpretować na nowo historię Murnaua, najnowszy wyczyn Roberta Eggersa wyróżnia się głębią i innowacyjnością. Eggers zachowuje istotę oryginalnej opowieści, jednocześnie włączając skomplikowany rozwój postaci i elementy atmosfery, które wzmacniają wrażenia kinowe. Widzowie zareagowali pozytywnie, a nowy Nosferatu osiągnął niezwykły sukces w kasie biletowej, gromadząc 40,3 miliona dolarów w kraju w 2024 roku. Ten sukces zachęca do głębszego zbadania różnic między adaptacją Eggersa a klasykiem Murnaua.
10 Nowy wygląd Nosferatu
Projekt Nosferatu przypominający trupa
Jedną ze znaczących zmian wprowadzonych przez Roberta Eggersa jest przedstawienie hrabiego Orloka, granego przez Billa Skarsgårda. W ostrym kontraście do interpretacji Murnaua, Orlok Eggersa ma bardziej groteskowy wygląd, przypominający rozkładające się zwłoki. Ta transformacja jest zgodna z zamiarem Eggersa przedstawienia Orloka jako ucieleśnienia śmierci, a nie wypolerowanego stworzenia nocy.
Aby jeszcze bardziej wyróżnić to przedstawienie, Eggers uwzględnia elementy takie jak wąsy, podarte ubranie i rzadkie włosy. W wywiadzie dla Vanity Fair Eggers powiedział, że jego celem było stworzenie Orloka jako „martwego szlachcica z Transylwanii”, zapewniając, że każdy szczegół odzwierciedla podupadłą arystokrację jego postaci. Ta świeża wizualna reprezentacja obiecuje rzucić wyzwanie oczekiwaniom widzów zaznajomionych z wyglądem oryginalnego Nosferatu.
9 Stworzenie profesora Albina Eberharta von Franza
Zakręcony charakter Willema Dafoe to nowy dodatek
Innym godnym uwagi ulepszeniem w wersji Eggersa jest wprowadzenie profesora Albina Eberharta Von Franza, granego przez Willema Dafoe. Ta postać pełni rolę łowcy wampirów i uczonego okultyzmu, pomagając Ellen (Lily-Rose Depp) i Thomasowi (Nicholas Hoult) w rozwikłaniu tajemnicy klątwy Nosferatu.
W przeciwieństwie do oryginalnych filmów, w których postać o imieniu Profesor Sievers udzielała pomocy, kreacja Von Franz autorstwa Eggersa pozwala na głębsze zbadanie nadprzyrodzonych elementów w historii. Ponadto ta ekscentryczna postać wnosi momenty humoru, kontrastując z ponurą narracją. Integrując tę nową rolę, Eggers poszerza zakres paranormalnych intryg, jednocześnie wzmacniając dynamikę między głównymi postaciami.
8 Ellen wzywa hrabiego Orloka
Ellen rozpoczyna swój związek z Nosferatu
W śmiałej zmianie narracji Eggers zmienia naturę relacji między Ellen i hrabią Orlokiem. W tej opowieści Ellen przywołuje Orloka jako młodą dziewczynę dzięki swoim nadprzyrodzonym zdolnościom, pogłębiając ich więź i wydłużając czas trwania ich związku. Ten zwrot akcji dodaje warstwę emocjonalną, czyniąc tragiczny koniec pary bardziej przejmującym.
Ta przeprojektowana historia wyjaśnia obsesję Orloka na punkcie Ellen, dostarczając przekonującego powodu jego obsesji. W przeciwieństwie do oryginału, w którym zainteresowanie Orloka Ellen jest wywołane przez sam portret, wybór Eggersa zakotwicza jej postać jako aktywnego uczestnika, a nie biernej ofiary. Ta transformacja wzbogaca łuk charakteru Ellen, pokazując jej siłę pośród przeciwności losu.
7 Nosferatu atakuje klatki piersiowe ofiar
Sposób w jaki hrabia Orlok pije krew jest bardziej groteskowy
Jedną z bardziej wstrząsających zmian jest sposób, w jaki hrabia Orlok żeruje na swoich ofiarach. Zamiast klasycznego ugryzienia w szyję, Eggers wybiera bardziej groteskowe podejście, w którym Orlok atakuje obszar klatki piersiowej, dostarczając makabryczną warstwę horroru.
To preferowanie ataku serca jest zgodne z tradycjami folklorystycznymi, w których wampiry były przedstawiane jako wszystkożerne w swoim drapieżnictwie. Choć pozornie mało znaczący, ten szczegół wzmacnia brutalność Nosferatu, nadając widzom mrożący krew w żyłach ton i potęgując grozę wokół postaci Orloka.
6. Czas ekranowy Friedricha i Anny
Dwie drugoplanowe postacie są w centrum uwagi
Adaptacja Eggersa tchnęła również nowe życie w postacie drugoplanowe, szczególnie Friedricha (Aaron Taylor-Johnson) i Annę (Emma Corrin), którzy w oryginale byli jedynie postaciami tła. Ich rozwój wywiera głębszy wpływ emocjonalny, czyniąc ich ostateczny upadek jeszcze bardziej tragicznym.
W filmie Murnaua Friedrich jest przedstawiony jako brat Anny, z niewielką interakcją między Ellen a rodzeństwem. Z kolei Eggers przedstawia Friedricha i Annę jako bliskich towarzyszy Ellen, wzbogacając ich relacje i dodając złożoności do ich łuków charakteru. Ta zmiana wzmacnia sympatię widzów, ponieważ są oni świadkami zmagań pary w obliczu zbliżającego się zagrożenia ze strony Nosferatu.
5 Medalik Ellen
Prezent pożegnalny Ellen dla Thomasa to nowy akcent
Wśród wielu szczegółów służących narracji, medalion Ellen zajmuje centralne miejsce. Ta pamiątka, zawierająca pukiel jej włosów, symbolizuje więź między nią a Thomasem. Kiedy hrabia Orlok nabywa medalion, nasila to jego obsesję na punkcie Ellen, sygnalizując kluczowy moment w fabule.
W przeciwieństwie do wersji Murnau, w której obsesja Thomasa rozpalana jest przez proste zdjęcie Ellen, ten dodatek służy do umieszczenia Ellen w bardziej aktywnej roli przeciwko złowrogiej woli Orloka. Medalion symbolizuje miłość i przeczucie, czyniąc go namacalnym i osobistym połączeniem dla zaangażowanych postaci.
4 Nieudana próba zabicia Orloka przez Thomasa
Akt odwagi Thomasa to nowy dodatek
Inną zmianą o znaczeniu jest konfrontacja Thomasa z Orlokiem w zamku tego ostatniego. W przeciwieństwie do oryginalnego filmu, w którym Thomas cofa się ze strachu, Eggers decyduje się przedstawić go próbującego przebić Orloka kołkiem w serce, choć bezskutecznie. Ten wybór podkreśla odwagę Thomasa i jego determinację w ochronie Ellen.
Ten decydujący moment wzbogaca łuk postaci Thomasa, pokazując jego rozwój od strachu do odwagi. Następujący po nim pościg podnosi napięcie, przedstawiając Orlok jako bardziej groźną postać, która odpłaca Thomasowi za atak.
3 Thomas jest transportowany bezzałogowym pojazdem
Elementy nadprzyrodzone są wykorzystywane do przedstawienia mocy Orloka
Nosferatu Eggersa umiejętnie łączy elementy, które podkreślają nadprzyrodzone moce Orloka, wzmacniając mrożącą krew w żyłach atmosferę podczas podróży Thomasa do zamku wampira. Co ciekawe, Thomas przybywa bezzałogowym powozem, co jest szczegółem zapowiadającym grozę, jaka go czeka.
Ten nadprzyrodzony transport wzmacnia poczucie grozy, gdy Thomas zbliża się do legowiska Orloka, ilustrując poziom strachu zakorzeniającego się w nim. Kreatywny wybór nie tylko wzmacnia gotycką atmosferę opowieści, ale także pokazuje starożytną i groźną aurę otaczającą Orloka.
2 Trójkąt miłosny
Nosferatu i Ellen łączy także romantyczna więź
Opowieść Eggersa znacznie rozwija trójkąt miłosny obejmujący Ellen, Thomasa i hrabiego Orloka. W przeciwieństwie do oryginału, w którym ich interakcja jest ulotna, ta wersja zagłębia się w przeplatającą się historię romantyczną i seksualną, która komplikuje relacje między trio. Po ponownym nawiązaniu kontaktu z Orlokiem po ślubie, urok Ellen staje się źródłem napięcia między nią a Thomasem, wzmacniając psychologiczne stawki i napiętą dynamikę.
Ta pełna niuansów eksploracja dodaje poziom złożoności do motywacji każdej postaci, przekształcając Nosferatu z prostej opowieści grozy w głęboki komentarz na temat natury ludzkiej i pożądania. Ellen zmaga się ze swoimi burzliwymi uczuciami, złapana między bezpieczeństwem reprezentowanym przez Thomasa a mroczną fascynacją Orlokiem.
1 Knock ma historię
Wyjaśnienie pochodzenia słynnego poplecznika Nosferatu
Adaptacja Eggersa w szczególności powraca do postaci Knocka, poplecznika hrabiego Orloka, zapewniając mu bogate tło i większy ciężar narracji. W tej wersji Knock (Simon McBurney) pełni rolę pracodawcy Thomasa i okazuje się być praktykującym okultyzm, który aktywnie stara się nawiązać kontakt z Orlokiem.
Ta rozszerzona rola Knocka wplata dodatkowe warstwy w fabułę, prezentując jego machinacje, gdy manipuluje sytuacjami, aby dopasować je do złowrogich celów Orloka. Skupiając się na łuku postaci Knocka, Eggers tworzy bardziej skomplikowaną sieć grozy i napięcia w całym filmie, wzbogacając zaangażowanie widza.
Powiązane artykuły:
Nowy film Wallace’a i Gromita rzuca światło na trudne prawdy o serii po 36 latach
4:31
Tim Allen ujawnia ekscytujący zwiastun fabuły Toy Story 5: „To naprawdę fajna rzecz”
4:16
Twarde prawdy: Gdzie oglądać, godziny emisji i dostępność transmisji strumieniowej
2:51
Dodaj komentarz