15 lat później: Jak Bayonetta zrewolucjonizowała stylowy gatunek akcji

Od czasu premiery w Ameryce Północnej 5 stycznia 2010 r. Bayonetta wyrobiła sobie niszę w gatunku gier akcji, ustanawiając decydujący moment w tym, co obecnie uznaje się za Character Action, lub Stylish Action. W momencie premiery połączenie ekstrawaganckiej prezentacji i fantastycznej walki było nowatorskim konceptem, który odróżniał ją od bardziej konwencjonalnych gier akcji. Co więcej, kultowa mechanika Witch Time stała się kluczową innowacją w serii, nadal wpływając na style rozgrywki w całej branży.

Pierwotnie pomyślana przez twórcę Devil May Cry Hideki Kamiyę jako kolejne szybkie doświadczenie akcji, Bayonetta rozwinęła się w franczyzę o charakterystycznej tożsamości. System manipulacji czasem Witch Time, nagradzający graczy za umiejętne unikanie efektem spowolnienia, był przełomowy w momencie wprowadzenia. Podczas gdy podobne mechanizmy stały się podstawą współczesnych gier, Bayonetta odważnie zapuściła się na to terytorium, zmieniając dynamikę walki w sposób, który miał oddźwięk w kolejnych tytułach.

Bayonetta’s Witch Time na nowo zdefiniowała formułę ustaloną w Devil May Cry

Najlepsze gry walki w trybie bullet time

Wykorzystanie Bullet Time Maxa Payne’a do zbudowania stylowej tożsamości akcji

Pojawienie się mechaniki Bullet Time w Max Payne w latach 2000. stanowiło znaczącą innowację poprzez zapożyczenie wpływów z Matrixa. Podczas gdy Devil May Cry oferował świeże podejście do akcji trzecioosobowej, poruszał się w zauważalnie szybszym tempie. Bayonetta umiejętnie przeplatał te kontrastujące style za pomocą systemu Witch Time, w którym gracze mogą spowalniać wrogów i wyzwalać szybkie ataki, precyzyjnie wymierzając uniki.

Chociaż styl Royalguard w Devil May Cry oferował zaawansowane techniki kontrowania, Bayonetta przesunęła nacisk na bardziej przystępny styl rozgrywki. Choć mechanika manipulacji czasem nie była całkowicie nieobecna w grach akcji, jej znaczenie było ograniczone. Na przykład Viewtiful Joe eksperymentował ze zwolnionym tempem w formacie przewijania bocznego, a inne tytuły, takie jak Ninja Gaiden, stawiały unikalną mechanikę rozgrywki ponad tę funkcję. To tło przygotowało grunt pod Bayonettę, której Witch Time położyło kluczowe podwaliny pod przyszłe tytuły, na których można było budować.

Wpływ Bayonetty na powstanie gatunku akcji postaci

Podobne tytuły PlatinumGames od tamtej pory prezentowały różne ujęcia Witch Time

Po Bayonetcie stylowy gatunek akcji przyjął podobną mechanikę opartą na czasie, w dużej mierze zapoczątkowaną przez PlatinumGames. Na przykład Metal Gear Rising: Revengeance wprowadza tryb Blade, który odzwierciedla Witch Time, pozwalając graczom atakować wrogów w zwolnionym tempie. Natomiast Vanquish wprowadza bardziej rozbudowany tryb AR, który reaguje na obrażenia gracza, jednocześnie oferując poczucie szybkiej akcji.

Dalszą ilustracją ewolucji tych mechanizmów są tytuły takie jak Perfect Call z Astral Chain i Perfect Dodge z Nier: Automata, które nagradzają graczy za manewry obronne podobne do Witch Time. Chociaż systemy te mogą kłaść nacisk na zmianę pozycji zamiast na drastyczne spowolnienia, stanowią one wyraźną ewolucję stylów rozgrywki ustanowionych w Bayonetta. Perfect Call jest integralną częścią umiejętności Legionu w Astral Chain, podczas gdy Perfect Dodge z Nier: Automata skutecznie integruje klatki niezniszczalności, co czyni je niezbędnymi do przetrwania na wyższych poziomach trudności.

Mechaniczna innowacja Bayonetty zatoczyła pełne koło

Wpływ Witch Time na Devil May Cry 5 jest wyraźny

Pod kierownictwem Hideaki Itsuno seria Devil May Cry przeszła znaczące udoskonalenie, ale zachowała echa oryginalnej wizji Kamiyi. Godne uwagi nawiązanie do Bayonetty można znaleźć w Devil May Cry 5 poprzez Ragtime Devil Breaker Nero, który tworzy zlokalizowany efekt zwolnionego tempa dla wrogów. Choć nie jest to bezpośrednio powiązane z grą obronną, ta mechanika daje graczom swobodę w taki sam sposób jak Witch Time, zwiększając dynamikę walki.

Nowe próby systemu stały się powszechne w walce bojowej jako całości

Wpływ Bayonetty wykracza poza jej bezpośrednie sequele i przeniknął do szerszego gatunku akcji. System Flurry Rush w The Legend of Zelda: Breath of the Wild nagradza zwinne unikanie efektami spowolnienia, pokazując wpływ na gry akcji i przygody. Ponadto tytuły takie jak Concentration Mode z Ghost of Tsushima umiejętnie łączą różne wpływy, jednocześnie nawiązując do trwałego efektu Witch Time.

Choć popularność tych mechanizmów komplikuje ocenę wpływu Bayonetty, integracja elementów slow-motion pozostaje dowodem jej przełomowego wkładu. W miarę rozwoju gier akcji, dostrzeganie wpływu tytułów takich jak Final Fantasy 16 w kontekście stylowej akcji staje się coraz bardziej skomplikowane, zwłaszcza gdy większe studia włączają elementy projektowe Platinum do swoich większych wydań.

Źródło i obrazy