W czerwcu 2011 roku fani kont Tegan i Sary w mediach społecznościowych, w tym ja, byli zaniepokojeni niepokojącym ogłoszeniem od managementu zespołu. Ujawniono, że przez ponad dwa i pół roku ktoś wprowadzał w błąd poszczególnych fanów, podszywając się pod Tegan Quin, jedną z połówek uznanego queerowego duetu indie-popowego, znanego z nawiązywania bliskich relacji z publicznością na początku XXI wieku.
Od tamtego incydentu Tegan i jej siostra bliźniaczka, Sara Quin, powstrzymywały się od publicznego wypowiadania się na temat osoby, którą prywatnie określały jako „Fałszywa Tegan” lub „Fegan” — aż do teraz.
Dokument Hulu *Fanatical: The Catfishing of Tegan and Sara*, wyreżyserowany przez Erin Lee Carr i wyprodukowany wspólnie z dziennikarką muzyczną Jenny Eliscu i filmowcem Elyssą Hess (znaną z *Harry & Meghan*), zagłębia się w skandal związany z catfishingiem, który nie tylko zszokował fanów Tegan i Sary, ale także zakłócił życie sióstr, ich bliskich, a nawet przypadkowych znajomych. Film śledzi ewolucję śledztwa, oferując wgląd w to, jak sytuacja rozwijała się w ciągu ostatnich 15 lat. (Tak, to prawda.)
Po wydaniu albumu *So Jealous* z 2004 r. Tegan i Sara szybko zdobyły serca sceny muzyki niezależnej, stając się ulubienicami ze względu na szczerość w kwestii swojej queerowości. Ich zaangażowanie w angażowanie fanów poprzez długie rozmowy przy stoiskach z gadżetami i w autobusach koncertowych sprzyjało wyjątkowej więzi z publicznością. Niestety, jak pokazano w *Fanatical*, zaufanie to zostało wykorzystane przez co najmniej jedną osobę, która obierała za cel i oszukiwała setki fanów na całym świecie przez okres ponad 15 lat.
W dokumencie znajdują się wywiady z kilkoma ofiarami Fegan, a także spostrzeżenia Tegan, Sary, ich byłych menedżerów Piersa Henwooda (2002-2020) i Kim Persley (2004-2019), koproducenta Eliscu, byłej dziewczyny Tegan, fotografa Lindsey Byrnes i tatuatora Tegan, Rene Bothy. Reżyser Carr stara się rozwikłać, w jaki sposób Fegan zebrała obszerne informacje osobiste o siostrach Quin i nimi manipulowała. Persley zauważa, że na początku XXI wieku bezpieczeństwo w Internecie było wyraźnie niewystarczające: „To był dziki zachód” interakcji online.
Poprzez hakowanie prywatnych e-maili i co najmniej jednego dysku twardego Fegan stworzyła wiele fałszywych tożsamości na platformach takich jak Facebook i Last.fm. Pielęgnowali przyjaźnie z fanami, udostępniając tysiące e-maili i konwersacji tekstowych, które zawierały osobiste zdjęcia, niepublikowane dema, prawdziwe skany paszportów i poufne szczegóły dotyczące rodziny Tegan — takie jak diagnoza raka piersi u jej matki — pod pozorem tworzenia prawdziwych połączeń, niektóre nawet stawały się seksualne.
*Fanatical* rozwija się głównie w porządku chronologicznym, prezentując dowody w taki sposób, w jaki zostały odkryte przez zespół Tegan i Sary oraz ekipę dokumentalną. W przeciwieństwie do sensacji w *Catfish* stacji MTV, ten film przedstawia głęboko ludzką narrację o postaci publicznej, której tożsamość została zmanipulowana w celu wykorzystania przede wszystkim młodych, queerowych kobiet. Chociaż Sara wyraziła tymczasowe obawy dotyczące przywłaszczenia ich tożsamości finansowo, prawdziwe intencje Fegan były bardziej przerażające. Udało im się przekonać wielu fanów, że komunikują się z autentyczną Tegan Quin, często przedstawiając kontrolującą i nadużywającą wersję artystki.
W pewnym momencie Fegan nawiązała nawet kontakt z jednym ze znajomych Tegan w prawdziwym życiu, podkreślając głębię oszustwa i jego konsekwencje. Co alarmujące, oś czasu przedstawiona w dokumencie wskazuje, że podobne podszywanie się może nadal mieć miejsce, ponieważ zeznania Tegan wskazują, że pozostaje to palącą kwestią. Jednym z głównych powodów milczenia Tegan i Sary w tej sprawie od czasu pierwotnego ogłoszenia z 2011 r. była obawa, że zabranie głosu pogorszy sytuację.
„Jak tylko otrzymaliśmy zgodę na ten projekt, natychmiast tego pożałowałam” – zdradza Tegan na początku *Fanatical*. „Teraz faktycznie tak czuję. To niewątpliwie sprawi, że wielu poczuje się nieswojo. Stawia naszą bazę fanów pod lupą. Boję się możliwości niesłusznego oskarżenia kogoś. Musiałam zakwestionować lata instynktu, który podpowiadał mi, że omawianie tego pogorszy problem. A jednak nie mogę przestać o tym myśleć. Ktoś nadal może mnie podszywać. Nadal to robią. Chcę tylko jasności co do tego, co się wydarzyło”.
Wiele osób występujących w *Fanatical*, w tym Tegan, wyraża, jak ujawnienie Fegan zniszczyło ich zaufanie do otaczających ich osób. Kilka osób opowiedziało o swoich zmaganiach z cieszeniem się muzyką Tegan i Sary po uświadomieniu sobie, że osoba, z którą nawiązali kontakt, nie była w rzeczywistości Tegan. Film poruszająco podkreśla głębokie naruszenie, jakim jest bycie ofiarą catfishingu, podkreślając przygnębiające doświadczenie kradzieży tożsamości w tym kontekście.
Ponadto, jak sugeruje tytuł, *Fanatical* zanurza się w mroczną stronę fandomu, badając niepokojące zjawisko fanów określających siebie jako „stans” — termin ten pochodzi z piosenki Eminema, która łączy w sobie słowa „stalker” i „fan”. Dokument pokazuje, jak obsesje na punkcie celebrytów mogą przerodzić się w niezdrowe fiksacje. Koncepcja relacji paraspołecznych, która nie była powszechna, gdy Tegan i Sara pojawiły się po raz pierwszy, nabrała nowego znaczenia po ujawnieniu Fegan. Zespół poczuł później potrzebę zmiany podejścia do interakcji z fanami, aby odzyskać poczucie bezpieczeństwa.
W ramach reakcji na rosnącą popularność zaczęli wprowadzać bilety VIP, aby usprawnić interakcje z fanami jako środek ostrożności. Wieloletni fani, którzy wcześniej nawiązali kontakty, poczuli się zranieni i urażeni tą nagłą zmianą, szczególnie że nie została ona odpowiednio rozwiązana. Po obejrzeniu *Fanatical* ponownie oceniłem swoje reakcje na podobne transformacje w zespołach, które kochałem, zanim zyskały popularność, zastanawiając się, czy obawy dotyczące bezpieczeństwa nie były sednem takich zmian.
Oglądanie tego dokumentu jako wczesnej zwolenniczki Tegan i Sary było surrealistycznym doświadczeniem, szczególnie dlatego, że kiedyś byłem zaskoczony ogłoszeniem z 2011 r., które sprawiło, że szukałem odpowiedzi, do których trudno było dojść. Początkowe odkrycie Fegan służy jedynie jako preludium; skomplikowana sieć oszustw rozciąga się na ponad 15 lat, jak ujawniono w filmie. Carr i zespół produkcyjny doskonale radzą sobie z nawigacją w tej złożonej narracji, chociaż niektórzy fani mogą czuć, że na mecie chcą więcej. Zrozumiałe jest, że powściągliwość jest kluczowa w związku z tym delikatnym tematem, ale oczekiwania dotyczące kompleksowych szczegółów w bogato wyprodukowanym dokumencie często są duże. Fani, którzy mają nadzieję na każdy obrzydliwy szczegół w *Fanatical*, mogą poczuć się zniechęceni, ale prawdopodobnie wyjdą z tego z lepszym zrozumieniem sytuacji.
*Fanatical: The Catfishing of Tegan and Sara* jest już dostępny do obejrzenia na Hulu.
Powiązane artykuły:
Zabawki niszczą kultowe piosenki z adaptacji filmowej „Wicked”
13:53
Glen Powell obsadzony w roli złoczyńcy w produkcji Edgara Wrighta „The Running Man”
8:25
Sebastian Stan ostro reaguje na próby cenzury Donalda Trumpa w serialu „The Apprentice” – „Czy ufasz temu człowiekowi?”
17:33
Dodaj komentarz