Agatha All Along: Idealna piosenka do opowieści Lilii w „Gdybym mogła zaoszczędzić czas w butelce”

W tym odcinku Agatha All Along ujawniono historię Lilii Calderu, granej przez Patti LuPone. W miarę rozwoju historii podczas jej procesu jesteśmy świadkami jej powrotu do akcji u boku Agathy (Kathryn Hahn), Billy’ego/Williama (Joe Locke) i Jennifer (Sasheer Zamata). Występ LuPone w tym odcinku był po prostu hipnotyzujący.

**Uwaga: Spoilery z filmu Agatha na każdym kroku**

Przez cały sezon Lilia wykazywała oznaki zakłóceń. W każdej odsłonie wydaje się oscylować w różnych okresach czasu, pozostawiając widzów z wątpliwościami co do siły, która popycha ją do wyrażania tak ekscentrycznych uwag. W odcinku 7 zatytułowanym „Death’s Hand In Mine” w końcu zyskujemy wgląd w jej osobliwe wybuchy. Zagłębiamy się w dzieciństwo Lili na Sycylii, gdzie była świadkiem upadku swojego sabatu i czuła się bezsilna, by interweniować, chociaż posiadała wiedzę, aby naprawić sytuację, nigdy nie mogła znaleźć się we właściwym miejscu we właściwym czasie.

Kiedy Jennifer i Lilia spadają z drogi, Lilia zdaje sobie sprawę, co musi zrobić: wrócić na swój proces, aby wesprzeć Billy’ego i Agathę. Odcinek naprzemiennie przedstawia zmagania Agathy i Billy’ego z ich procesem tarota, brakiem ich wiedźmy tarota oraz próby skontaktowania się z nimi przez Jennifer i Lilię. Najważniejszym momentem „Death’s Hand In Mine” dla mnie było to, jak pozwoliło to Lilii naprawdę rozkwitnąć.

Patti LuPone od dawna jest uznawana za potęgę teatralną przez entuzjastów Broadwayu. Jednak obserwowanie, jak wnosi tak wielką głębię do swojej roli Lilii w Marvel Cinematic Universe, dodaje jej talentowi kolejną warstwę. Zamiast odgrywać kobietę balansującą na krawędzi szaleństwa, uosabia postać, która jest zdezorientowana w czasie. W rezultacie ostatnia piosenka, która towarzyszy napisom końcowym, wyłania się jako niesamowicie przejmujący i błyskotliwy wybór.

„Uwielbiałam być czarownicą”

„Time in a Bottle” Jima Croce’a grany podczas napisów końcowych Agatha All Along. Zakończenie, które sugeruje, że Lilia LuPone’a pada na miecze (te same, których użyła, by pokonać Salem Seven), w połączeniu z melodią Croce’a, było poruszające dla duszy.

Tekst piosenki rezonuje z: „Gdybym mogła zamknąć czas w butelce, pierwszą rzeczą, jaką chciałabym zrobić, jest oszczędzanie każdego dnia, aż do końca wieczności, po prostu po to, aby spędzić go z tobą”. Ta głęboka piosenka, połączona z przejmującym ujęciem dziecka-Lilii spotykającego się ponownie z matką, wywarła ogromny wpływ emocjonalny. To właśnie sprawia, że ten odcinek jest tak niezapomniany. Podczas gdy kunszt aktorski LuPone jest niezaprzeczalny, obdarzono ją również pięknie skonstruowaną fabułą do przedstawienia.

Dodatkowo, nastąpiło znaczące potwierdzenie, że Rio (Aubrey Plaza) jest Śmiercią, intrygujący zwrot akcji, który, choć oczekiwany, pozostał fascynujący do obserwowania. Jednak tym, co naprawdę wyróżniało się w tym odcinku, było skupienie się na Lilii. Nie było żadnego odciągania uwagi od wielu wątków fabularnych, pozwalając widzom po prostu oglądać, jak Lilia na nowo odkrywa swoją tożsamość i akceptuje to, co oznacza dla niej jako czarownicy.

Słodko-gorzki aspekt tego doświadczenia to moje pragnienie dłuższych chwil z Lilią. Niestety, jak wzruszająco stwierdza piosenka Croce: „Ale nigdy nie wydaje się, żeby było wystarczająco dużo czasu, żeby robić rzeczy, które chcesz robić, gdy już je znajdziesz”. Genialność LuPone jest dobrze znana, ale jej kreacja Lilii wynosi ją na nowe wyżyny.

Źródło