Oryginalna postać Aryi Stark w Grze o Tron GRRM-a Plan: Zaskakujące różnice i możliwy romans z Jonem Snowem

Narracja Aryi Stark jest uważana za jeden z najbardziej wciągających wątków w Grze o tron . Znana ze swojej indywidualności, podróż Aryi znacznie odbiegała od typowej ścieżki oczekiwanej od szlachetnych dam Westeros, w tym jej siostry Sansy. Od wczesnych dni do zakończenia serii, Arya wytyczyła sobie własną ścieżkę, ewoluując w groźną wojowniczkę, zachowując jednocześnie swoje podstawowe człowieczeństwo, nawet pośród niewyobrażalnych prób.

Portret Maisie Williams tchnął życie w Aryę, czyniąc ją wyróżniającą się postacią nie tylko w telewizyjnej adaptacji, ale także w oryginalnej serii książek George’a R. R. Martina, Pieśń Lodu i Ognia . Co ciekawe, początkowe plany Martina dotyczące postaci Aryi znacznie różniły się od tego, co fani ostatecznie zobaczyli. Przegląd sporządzony w 1993 roku, kiedy historia była wyobrażana jako trylogia, zawierał dramatyczne punkty fabularne, takie jak wstąpienie Jaime’a Lannistera na tron i śmierć Catelyn Stark z rąk Białych Wędrowców, podczas gdy podróż Aryi po opuszczeniu Winterfell przybrała nieoczekiwany obrót.

Oryginalna fabuła Aryi Stark według GRRM

Zupełnie inny kierunek

Wczesnej koncepcji Martina ścieżka Aryi nie miała prowadzić do Królewskiej Przystani, ale raczej na północ do Muru i dalej. Niektóre podstawowe elementy pozostały — waśń między Starkami i Lannisterami oraz zabójstwo Neda Starka przez Joffreya Baratheona — ale Arya i Catelyn zostały przypisane do fabuły Brana, a ich losy kształtowały znaczące różnice.

„Cała północ rozgorzeje wojną… Robb Stark zginie w bitwie, a Tyrion Lannister oblega i spali Winterfell… Kiedy Winterfell spłonie, Catelyn Stark będzie zmuszona uciekać na północ ze swoim synem Branem i córką Aryą. Ranni przez jeźdźców Lannisterów, będą szukać schronienia przy Murze, ale ludzie z Nocnej Straży porzucą swoje rodziny, kiedy przyjmą czerń, a Jon i Benjen nie będą mogli pomóc, ku udręce Jona. Doprowadzi to do gorzkiego wyobcowania między Jonem i Branem.

„Porzucona przez Nocną Straż, Catelyn i jej dzieci odkryją, że ich jedyna nadzieja na bezpieczeństwo leży jeszcze dalej na północ, za Murem, gdzie wpadną w ręce Mance’a Raydera, Króla-za-Murem, i zobaczą przerażający widok nieludzkich innych, gdy zaatakują obóz dzikich. Magia Brana, miecz Aryi, Igła, i dzikość ich wilkorów pomogą im przetrwać, ale ich matka Catelyn zginie z rąk pozostałych”.

Według zarysu fabuły Martina, Arya miała stawić czoła Białym Wędrowcom na długo przed swoją niesławną konfrontacją z Nocnym Królem w sezonie 8. Co ciekawe, pozostałaby blisko Brana i Catelyn, a prawdopodobnie także swojego wilkora Nymerii, w przeciwieństwie do ich wczesnego rozstania w Grze o tron, gdy Arya wysyła ją, aby ją chroniła.

Chociaż Arya nadal będzie władać swoim kultowym mieczem, Needle, jej związek z Branem i bycie świadkiem śmierci matki z rąk White Walkersów głęboko zmienią jej charakter. Trudno sobie wyobrazić, jak jej osobowość rozwinie się na tej alternatywnej ścieżce, prowadząc do kolejnych narracji w The Winds of Winter i poza nią.

Eksploracja dynamiki Aryi Stark i Jona Snowa

Nieoczekiwane romantyczne uwikłania

Jon i Arya przytulają się w Grze o Tron — Jon Snow i Arya Stark dzielą się swoimi wspomnieniami z Gry o tron.

Podczas gdy wyobrażanie sobie alternatywnej narracji Aryi jest ciekawe, najbardziej zaskakujący aspekt leży w potencjalnym rozwoju romantycznym między Aryą i Jonem Snowem. Ich więź, charakteryzująca się braterskim uczuciem, pozostała platoniczna przez cały serial, co stanowi kontrast do pierwotnej struktury Martina, która sugerowała romantyczne napięcie:

„Arya będzie bardziej wyrozumiała… aż do momentu, gdy z przerażeniem uświadomi sobie, że zakochała się w Jonie, który jest nie tylko jej przyrodnim bratem, ale także członkiem Nocnej Straży, przysięgającym celibat. Ich namiętność będzie dręczyć Jona i Aryę przez całą trylogię , aż do momentu, gdy w ostatniej książce zostanie ujawniona tajemnica prawdziwego pochodzenia Jona”.

Nawet we wczesnych wersjach roboczych implikacje kazirodztwa były już obecne, rzucając cień na ich związek. Na szczęście wątek ten został pominięty w ostatecznej narracji, ponieważ rozwijający się romans odciągnąłby uwagę od głębi i integralności obu postaci.

Co ciekawe, zarys Martina poruszył również kwestię pochodzenia Jona, sugerując, że nawet w 1993 r. wymyślił kluczowy zwrot akcji R+L=J, potencjalnie pozycjonując Jona i Aryę jako kuzynów, a nie rodzeństwo. Chociaż relacje kuzynowskie są powszechne w Westeros, ten wątek i tak byłby niewygodnym wyborem narracyjnym.

Co więcej, fabuła sugerowała dodatkową złożoność: podczas gdy Arya żywiła uczucia do Jona, Tyrion Lannister miał żywić uczucia do Aryi.

„Tyrion Lannister będzie kontynuował podróże, spiski i grę o tron, ostatecznie usuwając swojego siostrzeńca Joffreya z obrzydzeniem na brutalność młodego króla. Jaime Lannister podąży za Joffreyem na tron Siedmiu Królestw, poprzez prosty zabieg zabicia wszystkich przed nim w linii sukcesji i obwiniania swojego brata Tyriona za morderstwa. Wygnany Tyrion zmieni strony, łącząc siły z ocalałymi Starkami, aby obalić swojego brata i bezradnie zakochując się w Aryi Stark, przy okazji. Jego namiętność jest, niestety, nieodwzajemniona, ale nie mniej intensywna i doprowadzi do śmiertelnej rywalizacji między Tyrionem a Jonem Snowem .

Sprzymierzenie się Tyriona ze Starkami dobrze wpisuje się w jego charakter, biorąc pod uwagę jego pogardę dla własnej rodziny. Jednak pomysł, że zakochał się w Aryi, wydaje się zawiły, prawdopodobnie wpływając na jego późniejszy związek z Sansą, któremu brakowało prawdziwego uczucia. Pocieszające jest to, że więź Jona i Tyriona pozostała nienaruszona, oszczędzając fabule niepotrzebnej rywalizacji.

Dlaczego doceniam ewolucyjną wizję GRRM-a dotyczącą Aryi Stark

Ewolucja opowiadania historii

Arya ćwiczy taniec wodny z Needle w Grze o Tron — Arya ćwiczy swoje umiejętności z Igłą.

Opowiadanie historii przez Martina naturalnie ewoluowało z czasem, znacznie odchodząc od jego pierwotnego zarysu, gdy saga rozrosła się z trylogii do oczekiwanych siedmiu książek. Często stwierdzał, że woli pozwolić postaciom i narracji rozwijać się organicznie, niż sztywno trzymać się z góry określonych fabuł; według jego własnych słów jest „ogrodnikiem, nie architektem” [za pośrednictwem The Guardian ].

Zmieniona fabuła Aryi jest przykładem tej ewolucji. Kontrast między pierwotnym planem a serią, którą znamy teraz, jest ostry i ostatecznie na lepsze. Podróż Aryi Stark przez tematy tożsamości, straty, zemsty i samopoznania głęboko rezonuje zarówno w Pieśni lodu i ognia, jak i Grze o tron . Rozwój jej postaci pozostaje jednym z najgłębszych i najbardziej wpływowych wątków, podkreślając znaczenie kreatywnej elastyczności w opowiadaniu historii.

Źródło i obrazy