Gracze Baldur’s Gate 3 mają zaskakującą opinię na temat towarzyszy powracających w kolejnej grze

Społeczność Baldur’s Gate 3 odpowiedziała zaskakująco, gdy zapytano ich, jakich towarzyszy chcieliby zobaczyć powracających w potencjalnej nowej grze z serii.

Powszechnie już wiadomo, że największą częścią sukcesu Baldur’s Gate 3 jest niesamowita obsada postaci, z którymi można spędzać czas przez całą grę. Obsada, zwłaszcza bohaterowie z oryginalnego filmu, stała się natychmiast rozpoznawalna, a znakomite scenariusze i podkłady głosowe wspierały kultowe projekty.

Niezależnie od tego, czy chodzi o powszechną popularność Astariona , czy zbiorową miłość do Karlacha, można śmiało powiedzieć, że towarzysze Baldur’s Gate 3 to jedne z najpopularniejszych postaci, jakie widzieliśmy w branży od jakiegoś czasu.

Dlatego też może zaskoczyć fakt, że wielu graczy z niechęcią podchodziło do pomysłu ich powrotu w przyszłej grze.

Gracze Baldur’s Gate 3 wolą nowe postacie niż powracające w przyszłej grze

Jeden z graczy odwiedził subreddit Baldur’s Gate, aby zapytać, jakich towarzyszy chcieliby widzieć w powrocie, wyjaśniając, że wielu z nich mogłoby żyć przez długi czas: „Gale jako potężny czarodziej może żyć naprawdę długo. Astarion jest wampirem i półelfem. Shart jest półelfem. Lae’zel może spędzać dużo czasu na Planie Astralnym, więc nie powinna się starzeć. Silnik Karlacha może spowolnić jej starzenie się. Minthara jest drowem.

Jednak wielu graczy uważało, że nowa gra powinna skupiać się na innych nowych postaciach, a powracające postacie powinny odgrywać minimalną rolę w przyszłej historii z serii.

Zakładając, że Larian stworzy BG4, którzy towarzysze powinni wrócić? przez u/KozaSWD w BaldursGate3

„Nie jestem pewien, czy towarzysze powrócą, ale czuję, że Arabella była zdecydowanie przygotowana do pojawienia się w przyszłych tytułach”. powiedział jeden z graczy. „Dziewczyna ma dziwną magię, dziką historię i jest mentorowana przez Elminstera – musi mieć w zanadrzu coś fajnego”.

W innym komentarzu można przeczytać: „Nie sądzę, żeby którykolwiek z głównych był tak naprawdę – zbyt duże pole do popisu, aby „zepsuć” zakończenia postaci wybranych przez ludzi. Może małe odniesienia w książkach.