Brian Cox omawia Anthony’ego Hopkinsa przejmującego jego kultową rolę w filmie z 1999 roku: „People Steal, What Can You Do?”

Brian Cox , wybitna postać zarówno w filmie, jak i teatrze, niedawno wyraził swoje szczere uczucia dotyczące obsadzenia Anthony’ego Hopkinsa w jednej ze swoich wybitnych ról teatralnych. W ciągu swojej kariery trwającej ponad sześć dekad Cox zdobył liczne wyróżnienia, w tym dwie nagrody British Theatre Association Drama Awards, jedną nagrodę Emmy (za Norymbergę), jeden Złoty Glob (za Succession) i dwie nagrody BAFTA (za Outstanding Achievement i The Escapist), podkreślając jego wszechstronny talent.

Cox, grając groźnego Logana Roya w uznanym dramacie HBO Succession, umocnił swoją pozycję w nowoczesnej rozrywce. Niemniej jednak jego bogata filmografia obejmuje pamiętne postacie, takie jak ojciec Samary w The Ring , William Stryker w X2: X-Men United , zastępca dyrektora CIA Ward Abbott w The Bourne Identity i jego sequelu oraz kapitan O’Hagan w Super Troopers . Każda z ról przyczyniła się do jego imponującego dziedzictwa.

Refleksje Briana Coxa na temat pominięcia udziału w filmie Titus z 1999 r.

Wspominając swój występ w roli Tytusa Andronikusa w 1987 r.

Anthony Hopkins jako Tytus Andronikus pokryty błotem i noszący hełm w filmie Tytus z 1999 r.

Wśród różnych projektów w jego bogatej filmografii, adaptacja Titusa Andronikusa z 1999 r . wyróżnia się jako godna uwagi okazja, której Brian Cox nie wykorzystał. Zaprezentował potężny występ w roli tytułowej podczas transformacyjnej produkcji teatralnej z 1987 r. Reżyserowany przez Julie Taymor film obsadził Anthony’ego Hopkinsa — świeżo po jego nagrodzonej Oscarem roli w Milczeniu owiec — aby wcielił się w postać w wersji kinowej.

W obsadzie Titusa znaleźli się tacy utalentowani aktorzy jak Jessica Lange, Alan Cumming i Jonathan Rhys Meyers, co dodatkowo wzbogaciło adaptację.

W niedawnym wywiadzie dla The Hollywood Reporter Cox opowiedział o intensywnych reakcjach publiczności na jego pierwszy występ w 1987 r., stwierdzając, że niektórzy widzowie „zostali wyniesieni z widowni”. Zdradził zastosowane przez siebie techniki teatralne, takie jak łamanie gałązek, aby uwydatnić moment, w którym Tytus łamie kark Lavinii, co wywołało gwałtowną reakcję widowni.

Rozmawiając o pominięciu roli w filmie z 1999 r., pomyślał: „to historia mojego życia”. Chociaż jeszcze nie obejrzał filmu, wskazał, że jego przyjaciel zauważył, że zawiera on łamiącą kark sekwencję, którą pierwotnie stworzył. Wyraził zrezygnowaną filozofię na temat artyzmu i inspiracji, mówiąc: „ludzie kradną, co możesz zrobić?” Poniżej znajduje się jego przejmująca refleksja:

Ludzie byli wynoszeni z widowni. Myślę, że podczas pierwszego sobotniego matinee, wyniesiono około ośmiu osób, ponieważ było to dla nich za dużo. A kiedy złamałam kark Lavinii, ktoś za mną złamał gałązkę, a cała publiczność krzyczała: „O!”. Pamiętam też, że pewnej nocy była tam jakaś [widzka], która mówiła z akcentem i mówiła: „Pomóż mi, pomóż mi, pomóż mi”. I tak jakoś dalej mówiłam, wzięłam ją za rękę i delikatnie zaprowadziłam do vomitorium [łazienki poza sceną]. Nigdy nie brałam udziału w [innej] sztuce, w której miałam tak emocjonalną reakcję ze strony publiczności.

[Czy byłem zły, gdy Hopkins został obsadzony w roli Titusa?] Cóż, to historia mojego życia. Jestem do tego przyzwyczajony. Nigdy nie widziałem filmu, ale ktoś mi powiedział, że ona używa łamania karku, co zrobiłem pierwszy. Więc ludzie po prostu tacy są. Ludzie kradną, co możesz zrobić?

Analiza uwag Briana Coxa na temat jego doświadczeń w Titus

Wspólny wątek: reinterpretacja ról

Brian Cox jako Hannibal Lecter z otwartą buzią w filmie „Manhunter”

Komentarz Coxa na temat „przyzwyczajenia się do tego”, gdy role są przebudowywane, wskazuje na pewien schemat w całej jego karierze. Chociaż odniósł sukces w wielu produkcjach szekspirowskich, kilka z tych kluczowych ról nie zostało przez niego przeprojektowanych w kolejnych adaptacjach filmowych. Jednym z godnych uwagi przykładów może być postać Hannibala Lectera. Cox pierwotnie wcielił się w postać Lectera w filmie Manhunter z 1986 roku , ale to Hopkins wyłonił się jako ostateczna postać tej postaci po swoim występie w Milczeniu owiec pięć lat później, co doprowadziło do dalszych możliwości w Hannibalu (2001) i Czerwonym smoku (2002).