Eksploracja brutalistycznego byłego radzieckiego kurortu wellness na Ukrainie: „Sanatorium” jako oaza wytchnienia

CPH:DOX przedstawia nowy film dokumentalny „Sanatorium” Gara O’Rourke’a

Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych w Kopenhadze, znany jako CPH:DOX, rozpoczął się w piątek, prezentując różnorodne dokumenty, które odzwierciedlają jego globalną reputację. W tym roku jednym z wyróżniających się filmów jest „Sanatorium”, dokument obserwacyjny rozgrywający się w okazałym byłym radzieckim ośrodku odnowy biologicznej w Odessie na Ukrainie, wyreżyserowany przez irlandzkiego filmowca Gara O’Rourke’a, znanego z pracy nad serialem „Secrets of a Murder Detective with Steve Keogh”.

Światowa premiera filmu odbędzie się na festiwalu w poniedziałek, a kolejne pokazy odbędą się w ciągu całego tygodnia.

Eksploracja tematów uzdrawiania i odporności

Według streszczenia filmu „Sanatorium” ukazuje podwójne dążenie pacjentów i personelu do zdrowia i szczęścia w sanatorium Kuyalnyk, które O’Rourke opisuje jako nawiązujące do tła trwającej wojny zapoczątkowanej przez Rosję. Każdego lata ten ogromny ośrodek leczniczy w Odessie staje się sanktuarium dla tysięcy osób, oferującym terapeutyczne oferty odzwierciedlające jego sowiecką przeszłość. Placówka, brutalistyczna struktura z lat 70., jest szczególnie znana ze swoich unikalnych terapii błotnych, które, jak się uważa, leczą różne dolegliwości, w tym niepłodność i przewlekłe problemy zdrowotne.

To nie tylko miejsce fizycznej regeneracji, wielu odwiedzających poszukuje również emocjonalnego uzdrowienia, miłości i szczęścia. O’Rourke wraz z operatorem filmowym Denysem Melnykiem mistrzowsko kronikują te poszukiwania, prezentując przejmujący hołd dla odporności i ducha narodu ukraińskiego.

Podróż odkrywcza

Geneza związku O’Rourke’a z Ukrainą zaczęła się podczas pracy nad krótkim filmem dokumentalnym „Kachalka”, który zagłębia się w kultową kijowską siłownię na świeżym powietrzu. Rozmyślając o tym doświadczeniu, zauważył: „Zafascynowała mnie wyjątkowa perspektywa Ukrainy na zdrowie i dobre samopoczucie, która wydawała się odświeżająco wyjątkowa”.Jego nowo odkryte uznanie dla radzieckich sanatoriów pogłębiło się podczas wizyty w Kujalnymku w 2021 r., gdzie zakochał się w tamtejszej atmosferze, ludziach i praktykach terapeutycznych.

„Etos tych placówek koncentruje się na uzdrawianiu i autorefleksji” – wyjaśnia O’Rourke. Po inwazji rosyjskiej w lutym 2022 r.obawiał się, że sanatorium nigdy nie zostanie ponownie otwarte, ale w czerwcu 2023 r.jego kierownictwo postanowiło nadal przyjmować gości, podkreślając konieczność wytchnienia w obliczu konfliktu.

Styl wizualny i ścieżka dźwiękowa

Estetyka dokumentu ma na celu przywołanie poczucia utopii, czerpiąc inspirację z zasad radzieckiej architektury i kina. O’Rourke stwierdza: „Kinematografia dąży do stworzenia atmosfery, wykorzystując metody przypominające techniki filmowe epoki, takie jak powolne zoomy i symetryczne kompozycje”.Film zawiera również starannie dobraną ścieżkę dźwiękową, podkreślającą ukraińską muzykę z lat 60.do 80., wzmacniając jej nostalgiczny ton.

Nic — „Sanatorium” dzięki uprzejmości Venom Films

Życie w czasie wojny

Choć konflikt na Ukrainie nie jest głównym tematem filmu, ma wpływ na każdy aspekt życia, subtelnie wpleciony w strukturę narracji. O’Rourke podkreśla swój zamiar stworzenia filmu, który uznaje wojnę, nie będąc przez nią wyłącznie zdefiniowanym. Sanatorium służy jako azyl dla osób szukających ukojenia, a O’Rourke chwali poświęcenie swojego ukraińskiego zespołu, świętując ich ducha i odporność w całym procesie realizacji filmu.

„Uchwycone codzienne chwile — rozmowy, śmiech, a nawet taniec — dobitnie ilustrują, że życie trwa pośród zamętu” — zauważa.„Niezbędne jest humanizowanie zmagań, z którymi mierzą się osoby żyjące w konflikcie”.

Przyszłe przedsięwzięcia

Po debiucie w Wielkiej Brytanii na BBC jako część serii dokumentalnej Storyville pod koniec tego roku, O’Rourke ma nadzieję, że „Sanatorium” dotrze do szerokiej międzynarodowej publiczności. Tymczasem przygotowuje się do swojego kolejnego projektu zatytułowanego „The Siege of Paradise”, który zajmie się problemem nadmiernej turystyki, badając, jak malownicza lokalna społeczność stawia czoła presji milionów turystów napływających do ich przestrzeni.

Skupiając się na tworzeniu poruszających narracji, O’Rourke zamierza kontynuować swoją podróż, opowiadając historie przez pryzmat ważnych współczesnych problemów.

Źródło i obrazy