Poznajemy pochodzenie Daenerys Targaryen, jej historię i życie przed Grą o tron (w tym pominięte fragmenty)

Daenerys Targaryen jest jedną z najbardziej niezapomnianych postaci w świecie Gry o tron , jednak duża część jej historii pozostaje niezbadana w serialu. Ta uznana adaptacja HBO ma swoje korzenie w literackim arcydziele George’a R.R. Martina, Pieśń lodu i ognia , która zanurza czytelników w bogato tkanej tkaninie fantasy, pełnej intryg politycznych i historycznej głębi. Chociaż początkowe sezony Gry o tron rozważnie wprowadzają kluczowe elementy, liczne aspekty intrygującej historii Daenerys są pomijane, szczególnie te elementy, które przyczyniają się do jej skomplikowanej osobowości.

Kiedy widzowie po raz pierwszy spotykają Daenerys, istnieje ona obok swojego brata, Viserysa, jako ostatnie pozostałości niegdyś wielkiej dynastii Targaryenów, znanej z rządzenia Siedmioma Królestwami Westeros przez prawie trzysta lat. Zrozumienie bogatej przeszłości rodu Targaryenów jest kluczowe dla rozszyfrowania postaci Daenerys i Viserysa. Jednak doświadczenia kształtujące Daenerys ostro kontrastują z doświadczeniami jej przodków , ostatecznie kształtując jej tożsamość i cel.

Matka Daenerys była w ciąży, gdy Targaryenowie uciekli z Królewskiej Przystani

Rhaella Targaryen ewakuowana na Smoczą Skałę będąc w ciąży

Aerys, Szalony Król, siedzący na Żelaznym Tronie w Grze o Tron.

Chociaż Rhaella Targaryen, matka Daenerys, nie odgrywa znaczącej roli w fabule Gry o tron , jej wpływ utrzymuje się w tle. Jako siostra i żona Aerysa II Targaryena, znanego jako Szalony Król, życie Rhaelli było przeplatane tragedią . Po śmierci jej syna Rhaegara z ręki Roberta Baratheona podczas bitwy nad Tridentem, Rhaella została wysłana na Smoczą Skałę, twierdzę Targaryenów. Nie wiedziała, że niesie Daenerys.

Czas Rhaelli na Smoczej Skale zakończył się jej przedwczesną śmiercią z powodu komplikacji porodowych. Po upadku Królewskiej Przystani — naznaczonym zabójstwem Aerysa przez Jaimego Lannistera — Rhaella koronowała Viserysa na króla, pomimo wstąpienia Roberta Baratheona na Żelazny Tron. W celu odzyskania twierdzy Stannis Baratheon rozpoczął kampanię, ostatecznie zdobywając Smoczą Skałę. To doprowadziło do ucieczki Willema Darry’ego z rodzeństwem Daenerys i Viserysem, którzy byli niemowlętami, do względnego bezpieczeństwa Essos.

Daenerys „Stormborn” pochodzi od jej narodzin na Smoczej Skale

Narodzony pośród burzy

Tyrion i Daenerys na Smoczej Skale, otoczeni przez Viseriona, Drogona i Rhaegala w 7. sezonie Gry o tron

Wśród wielu tytułów Daenerys Targaryen jest „Stormborn”, przydomek odzwierciedlający jej dramatyczne wejście na świat. Urodziła się dosłownie podczas gwałtownej burzy, która spustoszyła Dragonstone , wydarzenie, które skazało pozostałe statki Targaryenów na zagładę w głębinach morza. Burza ta stanowi paralelę do przepowiedni o „księciu, który został obiecany”, który mówi o odrodzeniu przez ogień i tragedię.

Daenerys i Viserys: Wygnanie do Essos

Mieszka w ukryciu

Tytan Braavos z miastem za sobą w Grze o tron

Rodzeństwo wkrótce uciekło do Essos, rozpoczynając życie naznaczone niestabilnością i niepokojem. Motywowany pragnieniem wykorzenienia rodu Targaryenów z powodu dawnych urazów do Rhaegara, Robert Baratheon stanowił stałe zagrożenie. Pomimo nieodłącznego niebezpieczeństwa, Daenerys i Viserys zyskali poparcie różnych Wolnych Miast, a ich królewskie pochodzenie dawało iskierkę nadziei na przyszłe przedsięwzięcia w Westeros. Viserys, często nazywany „Królem Żebrakiem”, uciekł się do wykorzystania ich potencjału z potencjalnymi sojusznikami.

Jednak jego niepowodzenie w nawiązaniu znaczących sojuszy wywołało gorycz, co skłoniło go do wyładowania frustracji na Daenerys. Podczas swojej burzliwej podróży przemierzali miasta takie jak Myr, Tyrosh, Qohor, Braavos, Volantis i Lys, ale ich majątek malał. W obliczu trudności finansowych byli zmuszeni rozstać się z cennymi pamiątkami rodzinnymi, w tym koroną ich matki. Starali się nawet o usługi Złotej Kompanii, grupy najemników, ale ostatecznie zostali odrzuceni, co pogłębiło zazdrość i agresję Viserysa wobec Daenerys.

Znaczenie Czerwonych Drzwi w Braavos

Dom, który pozostaje w pamięci

Przekonujący, choć niedostatecznie zbadany szczegół przeszłości Daenerys leży w jej nostalgii za domem oznaczonym charakterystycznymi czerwonymi drzwiami w Braavos. Jej wspomnienia, przesiąknięte znaczeniem, przywołują poczucie życzliwości przypisywane Willemowi Darry’emu, który ją wychowywał w latach kształtowania. Co ciekawe, Daenerys wspomina o drzewie cytrynowym na zewnątrz tej rezydencji, co jest ciekawym szczegółem, biorąc pod uwagę, że mroźny klimat Braavos sprawia, że taka flora jest niemożliwa.

Ta niespójność sugeruje głębszą narrację — Daenerys mogła źle zapamiętać lokalizację lub zostać wprowadzona w błąd co do swojego pochodzenia, co wskazuje na nierozwiązane tajemnice skrywające jej przeszłość. Pojawiły się spekulacje, sugerujące nawet możliwość, że Rhaella może nie być jej biologiczną matką, rzucając światło na szereg intrygujących teorii otaczających jej linię.

Rola Illyrio w życiu Daenerys

Illyrio Mopatis: Mistrz intryg

Illyrio Mopatis sceptycznie patrzy poza ekranem w Grze o tron

Illyrio Mopatis to kolejna kluczowa postać w historii Daenerys, wprowadzona na początku serii. Jako magister z Pentos, ściśle współpracuje z Viserysem, oferując pomoc w ich dążeniu do odzyskania Żelaznego Tronu . Rodzeństwo Targaryenów spędza kilka miesięcy pod jego dachem, zanim rozgrywają się główne wydarzenia serii. W przeciwieństwie do przedstawienia telewizyjnego, rola Illyrio jest bardziej widoczna w książkach, gdzie jest on misternie wpleciony w szersze ramy fabuły.

Początkowo ambicje Illyrio krążą wokół przywrócenia rządów Targaryenów, widząc to jako korzystne dla jego własnych aspiracji. Jednak po śmierci Viserysa jego taktyka zmienia się na pomoc Daenerys poprzez dostarczanie jej zasobów, takich jak najemnicy i statki. Ostatecznie jego zainteresowanie kieruje się w stronę osadzenia Aegona Targaryena — postaci nieobecnej w Grze o tron — na Żelaznym Tronie, prawdopodobnie planując unię z Daenerys, co ilustruje jego samolubną naturę.

Źródło i obrazy