W Star Trek: The Motion Picture , Leonard Nimoy wcielił się w postać Spocka, która staje się kluczową postacią w sposób wykraczający poza narrację. Film, który zadebiutował w 1979 roku, oznaczał kultową transformację, ponieważ przeniósł ukochaną franczyzę Star Trek na srebrny ekran. Pomimo mocnego wyniku kasowego, zebrał mieszane recenzje i nie spełnił oczekiwań Paramount Studios, głównie z powodu znacznych kosztów produkcji. Ta kinowa wyprawa przedstawia Gwiezdną Flotę, która zmaga się z przytłaczającym zagrożeniem ze strony obcej siły znanej jako V’ger, a akcja rozgrywa się lata po klasycznej serii.
Historia rozwija się wraz z admirałem Jamesem T. Kirkiem, granym przez Williama Shatnera, któremu powierzono zadanie pokonania tego nieuchronnego zagrożenia, co prowadzi go do objęcia dowództwa nad nowo zmodernizowanym USS Enterprise. Obok niego są kapitan Will Decker (Stephen Collins), który pełni funkcję pierwszego oficera, i porucznik Ilia (Persis Khambatta), który dzieli przeszłość z Deckerem. Kirk rekrutuje również swojego byłego głównego oficera medycznego, dr Leonarda McCoya (DeForest Kelley), który jest na emeryturze. Jednak nieobecność Spocka podczas startu Enterprise okazuje się krytycznym punktem zwrotnym w fabule filmu.
Związek Spocka z V’Gerem: kluczowy element zbawienia Ziemi
Spock w ostatniej chwili zapobiega zniszczeniu Ziemi przez V’Ger
Na początku filmu Spock jest głęboko zaangażowany w rytuał kolinahr na Wulkanie, którego celem jest wyeliminowanie wszelkich emocji. Jednak po otrzymaniu sygnałów telepatycznych od V’gera porzuca swoje wewnętrzne poszukiwania i ponownie łączy się z admirałem Kirkiem i USS Enterprise. Jego przybycie zbiega się z krytycznym momentem, gdy pomaga w naprawie silników statku po incydencie z udziałem tunelu czasoprzestrzennego, umożliwiając Enterprise osiągnięcie prędkości nadświetlnej. Wchodząc w interakcję z Kirkiem i doktorem McCoyem, ujawnia głęboką i logiczną świadomość emanującą z V’gera, która nadal dociera do Enterprise.
Zdolność Spocka do interpretowania i dekodowania wiadomości V’gera ostatecznie ratuje statek przed katastrofą na chwilę przed jego potencjalnym zniszczeniem. Później, w śmiałym ruchu, Spock zapuszcza się bezpośrednio do rdzenia V’gera, aby zainicjować połączenie umysłów, dowiadując się, że V’ger jest w rzeczywistości świadomym stworzeniem pochodzącym z mechanicznego świata pozbawionego emocji. W całym Star Trek: The Motion Picture niemal każda znacząca informacja dotycząca V’gera jest przypisywana Spockowi, podkreślając jego niezastąpioną rolę w ochronie Ziemi.
Star Trek: The Motion Picture: Przywrócenie człowieczeństwa Spockowi
Głęboka emocjonalna podróż Spocka w filmie kinowym
W całym Star Trek: The Original Series Spock zmagał się z napięciem między swoją wulkaniańską logiką a ludzkimi emocjami. W czasie The Motion Picture starał się całkowicie wyeliminować swoje uczucia, ale V’ger zadawał mu egzystencjalne pytania, nad którymi długo się zastanawiał. Po powrocie na Enterprise chłodne zachowanie Spocka wobec członków załogi sugeruje jego emocjonalne rozterki, ale jego obojętność maskuje głębsze dążenie do zrozumienia.
W miarę rozwoju narracji Spock zaczyna otwierać się emocjonalnie. Jego prawdziwa transformacja następuje podczas połączenia umysłów z V’gerem, gdzie mdleje pod ciężarem ogromnego intelektu V’gera. Kiedy budzi się na pokładzie Enterprise, na jego twarzy pojawia się uśmiech — oznaczający głębokie zrozumienie. Rozpoznaje, że V’ger uosabia tę samą logikę, którą nieustannie podążał, ale jest ona również nawiedzana przez brak emocji, odzwierciedlający pustkę w samym Spocku. Zauważa, że „V’ger jest jałowy, zimny, bez tajemnicy, bez piękna” i pozbawiony nadziei lub znaczenia, co prowadzi go do odkrycia własnej prawdy w świecie pozbawionym emocji.
Ulepszenia w narracji Spocka w wydaniu reżyserskim
Wersja reżyserska zapewnia spójność i głębię
Wydany w 2001 roku Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition pozwolił Robertowi Wise’owi dopracować film, ściśle dostosowując go do jego pierwotnej wizji. Ta wersja nie tylko poprawia wizualną atrakcyjność filmu, ale także wprowadza kilka dłuższych scen, w tym jedną, w której Spock wyraża smutek z powodu V’gera, stwierdzając, że „Jaki byłem, kiedy przybyłem na pokład, taki jest teraz V’Ger, pusty, niekompletny, poszukujący. Logika i wiedza nie wystarczą”.
Ten przejmujący moment podsumowuje rozległą podróż Spocka przez całą serię i mógłby służyć jako stosowne zakończenie jego łuku charakteru, gdyby seria nie była kontynuowana. Podkreśla on objawienie Spocka, że samo odrzucenie wszelkich emocji jest niewystarczające do spełnienia. Kulminacja podróży V’gera wraz z załogą Kirka w celu połączenia logiki z emocjami formułuje nową formę życia, ostatecznie prowadząc Spocka do uznania, że jego „zadanie na Vulcanie zostało ukończone”. Decyduje się pozostać ze swoimi przyjaciółmi na Enterprise, potwierdzając swoją zasadniczą rolę w narracji.
Dodaj komentarz