Odkrywamy kultowy klasyk science fiction z 1995 r.: Jak ten film odzwierciedla kulturę lat 90., pomimo 33% na Rotten Tomatoes

Hackers pozostaje jednym z najbardziej pomijanych filmów z lat 90., pomimo oddanej rzeszy fanów. Choć cieszy się kultem, jego ocena na Rotten Tomatoes nie odzwierciedla tego pozytywnego odbioru. Początkowo filmowi ciężko było znaleźć miejsce w kasie biletowej, ale z biegiem lat stopniowo zyskiwał uznanie. W przeciwieństwie do wielu współczesnych filmów z udziałem już wybitnych gwiazd, Hackers prezentuje wczesne występy wielu aktorów, którzy później zyskali sławę. Warto zauważyć, że rola Angeliny Jolie w tym filmie jest jedną z jej definiujących ról z tej dekady, obok Jonny’ego Lee Millera, Laurence’a Masona i Matthew Lillarda.

W swojej istocie Hackers opowiada historię grupy obeznanych z technologią uczniów szkół średnich, którzy starają się udaremnić próbę zdominowania globalnego krajobrazu przez złowrogą korporację za pomocą wirusa komputerowego. Ta opowieść oznacza jedną z najwcześniejszych kinematograficznych eksploracji rozwijających się możliwości nowoczesnej technologii, rzucając światło zarówno na jej potencjalne korzyści, jak i zagrożenia. Chociaż film zawiera różne nieścisłości dotyczące hakowania, jego dyskusje na temat prywatności pozostają zadziwiająco istotne dla dzisiejszego społeczeństwa napędzanego technologią. Dla współczesnej publiczności Hackers zapewnia nostalgiczny wgląd w kulturę lat 90. i jej wczesny cyfrowy krajobraz.

Odbicie kultury lat 90.

Przełomowe pomysły hakerów

Film w żywy sposób oddaje istotę lat 90., od wyborów modowych po żywą ścieżkę dźwiękową, w której występują kultowi artyści techno z tej epoki. Główni bohaterowie noszą charakterystyczne style lat 90. — małe okulary przeciwsłoneczne, topy i przyciągające wzrok neonowe dodatki — przekazując futurystyczną, ale jednocześnie retro estetykę. Podczas gdy niektóre elementy wizualne wydają się teraz przestarzałe, kiedyś stanowiły nowatorskie przedstawienia kultury hakerskiej. Film odzwierciedla również dominujące w latach 90. nastawienie do technologii.

Postacie w Hackers przyjmują fantazyjne pseudonimy w stylu lat 90., a centralny komputer nazywa się „Gibson”, nawiązując do szanowanego autora cyberpunkowego Williama Gibsona, znanego z popularyzacji terminu „cyberprzestrzeń”.

Ten film wprowadził koncepcje, które były rewolucyjne w czasie premiery, ale od tamtej pory stały się powszechnie akceptowane. Kultowy cytat z Manifestu hakera — „To jest nasz świat teraz… świat elektronu i przełącznika… Istniejemy bez koloru skóry, bez narodowości, bez uprzedzeń religijnych…” — jest przykładem transformacyjnych idei dotyczących tożsamości i obecności online, które oczarowały widzów. Wraz z zakorzenieniem się Internetu w codziennym życiu, idee propagowane przez hakerów zrodziły trwały kult.

Dlaczego hakerzy mieli problemy z wydaniem

Czas i kontekst rynkowy

W momencie premiery Hackers nie miał gwiazdorskiej mocy innych filmów blockbusterowych, co mogło utrudnić jego odbiór. Dziś przyciąga uwagę dzięki pokazowi wschodzących talentów, ale w tamtym czasie film skupiał się na młodej widowni dorosłych, pozbawiony znaczących sekwencji akcji, co czyniło go nietypowym w zatłoczonym gatunku science fiction zdominowanym przez hity takie jak Terminator i Park Jurajski .

Chociaż Hackers może nie przedstawiać dokładnie hakowania i zawiera kilka błędnych przekonań na temat trajektorii technologii, pozostaje angażującym doświadczeniem kinowym. Krytycy ocenili go na zaledwie 33% na Rotten Tomatoes, ale ma bardziej przychylną ocenę publiczności wynoszącą 68%. Co więcej, kolejne filmy wydane później w latach 90., takie jak Matrix i Existenz , otrzymały uznanie krytyków, co wskazuje, że Hackers mogli po prostu pojawić się zbyt wcześnie, aby w pełni uchwycić wyobraźnię widzów.

Źródło i obrazy