Gladiator 2 zniekształca prawdziwą historię Makrynusa granego przez Denzela Washingtona

Rola Makrynusa w Gladiatorze II w wykonaniu Denzela Washingtona jest jedną z najlepszych ról, jednak panuje zgoda co do tego, że postać ta mogłaby ewoluować w bardziej groźnego antagonistę dzięki dodatkowemu rozwojowi narracji. Kontynuacja koncentruje się wokół Lucjusza, syna Maximusa Russella Crowe’a, który niechętnie zostaje wciągnięty w brutalny świat walk gladiatorów, szukając zemsty za śmierć matki, będącą bezpośrednim następstwem zdrady Imperium Rzymskiego. To powiązanie z oryginalnym filmem dodaje głębi, gdy Lucjusz kieruje się w swojej drodze do zemsty.

Gladiator II może pochwalić się solidną obsadą, w której występują takie talenty jak Paul Mescal, Pedro Pascal i Connie Nielsen, między innymi. Podczas gdy niektóre postacie są podobne do tych z pierwszego filmu, Macrinus Washingtona wyróżnia się jako odrębna i przekonująca postać . Macrinus, handlarz bronią i właściciel gladiatorów, wykorzystuje okazję, aby uzurpować sobie władzę od rzymskich cesarzy, tylko po to, aby przedwcześnie spotkać swój koniec w sequelu, odchodząc od historycznej narracji prawdziwego Macrinusa.

Upadek Makrynusa w Gladiatorze II

Makrynus szuka zemsty na Rzymie

Złożoność charakteru Makrynusa wynika z jego historii jako byłego niewolnika cesarza Marka Aureliusza. Teraz, gdy jest wyzwolony i rośnie w siłę jako wpływowy handlarz, żywi głęboką urazę do Imperium Rzymskiego . Jego ambicja popycha go do zostania kluczowym doradcą bliźniaczych cesarzy, Gety i Karakalli.

Poprzez przebiegłą manipulację, Makrynus podżega do konfliktu między braćmi, co prowadzi do objęcia przez Karakallę władzy jako jedynego władcy po zabójstwie Gety. Jednak jego ambicja prowadzi do jego zguby, ponieważ eliminuje również Karakallę. Dzięki tej zdradzieckiej ścieżce Makrynus zyskuje kontrolę nad Rzymem , ale narracja filmu znacznie różni się od historycznej postaci, która utrzymywała władzę przez rok przed własną śmiercią.

Prawdziwa historia Makryna

Makrinus: postać historyczna

Interpretacja Makrynusa przez Washingtona jest inspirowana Marcusem Opelliusem Makrynusem, historycznym prefektem pretorianów. W przeciwieństwie do wersji filmowej, zorganizował on zabójstwo Karakalli, nie brudząc sobie rąk. Makrynus rządził imperium z daleka, nigdy nie odwiedzając Rzymu podczas swojego panowania i skupiając się na poprawie jego warunków.

Po zabójstwie Karakalli, Makrynus ogłosił się cesarzem, prowadząc kampanię wojskową. Jego krótkie panowanie naznaczone było znacznymi sporami politycznymi, ponieważ stanął w obliczu sprzeciwu ze strony Julii Maesy, która chciała wynieść na tron swojego wnuka. Ostatecznie Makrynus i jego syn-współcesarz zostali straceni zaledwie rok później z powodu uporczywego niezadowolenia z jego rządów.

Zmiany w przedstawieniu Makryna w Gladiatorze II

Odstępstwo od faktów historycznych

W jaskrawym kontraście do historycznych relacji, Gladiator II przedstawia Makrynusa aktywnie konsolidującego władzę w murach Rzymu, bezpośrednio uwikłanego w morderstwa cesarzy. Ta dramatyczna zmiana sprawia, że jego rządy są bardziej niepewne, w przeciwieństwie do jego rzeczywistych rządów z dala od bezpośrednich walk o władzę w Rzymie.

Chociaż Macrinus odgrywa kluczową rolę, narracja ostatecznie stawia na pierwszym miejscu podróż Lucjusza. Gdy Lucjusz dąży do sprawiedliwości, Macrinus jest przedstawiany jako przeciwieństwo, wzmacniając rozwój postaci tego pierwszego.

Film kończy się kulminacyjnym starciem między nimi. W desperackiej próbie utrzymania władzy Macrinus porywa Lucillę, matkę Lucjusza, co prowadzi do konfrontacji, w której śmiertelnie ją strzela. Ten czyn popycha Lucjusza do zemsty, która kończy się śmiercią Macrinusa, gdy próbuje uciec od chaosu, który sam wywołał.

Makrynus i perspektywy przyszłych części

Możliwości dla Gladiatora 3

Szybkie tempo narracji w Gladiator II może sprawić, że widzowie będą chcieli głębiej poznać charakter Makrynusa. Chociaż nie cieszył się on długim cesarstwem, jego odpowiednik w prawdziwym życiu podejmował znaczące decyzje, które mogłyby wzbogacić przyszłą opowieść, gdyby dano mu więcej czasu na ekranie.

Aby dokładnie zbadać historyczną podróż Makrynusa, sequel musiałby odzwierciedlać jego przetrwanie i późniejsze działania. Dramatyczna trzecia część mogłaby obejmować jego relację z synem, oświetlając ich wspólne ścieżki do władzy i tragedię ich ostatecznej egzekucji. Takie łuki narracyjne mogłyby zapewnić bogatą tkaninę tematów otaczających ambicję, zdradę i politykę imperialną, jednak obecny kierunek pozostawia ten potencjał niewykorzystany.

Źródło i obrazy