Połączenie science fiction i horroru często przynosi niepokojące tematy, ponieważ pozwala na wnikliwą krytykę przyszłości i ekscytujące eksploracje naszych najciemniejszych lęków. Nieodłączne konflikty w opowiadaniu historii są niezbędne; w końcu utopijna przyszłość pozbawiona zmagań nie ma dramatycznego napięcia. Zamiast tego narracje często zapuszczają się w futurystyczne królestwa, w których postęp ludzkości wpada w chaos.
Ponadczasowe horrory science fiction nadal zachwycają widzów z pokolenia na pokolenie. Kiedy wspomina się „horror kosmiczny”, ikoniczny obraz, który przychodzi na myśl, to nadal obraz Obcego Gigera czającego się pośród skomplikowanych kanałów wentylacyjnych klaustrofobicznego statku kosmicznego. Ten przełomowy klasyk wywołał falę sequeli, ale żaden z nich nie osiągnął takiego samego wpływu jak oryginał. Nieustanne dążenie do powtórzenia dawnych triumfów zaowocowało wieloma mało inspirującymi przedsięwzięciami, chociaż niektóre kreatywne umysły wykorzystały tę okazję, aby wprowadzić innowacje i dodać świeże perspektywy do gatunku.
Horyzont zdarzeń (1997)
|
Dyrektor |
Paul W.S. Anderson |
|---|---|
|
Pisarze |
Filip Eisner |
|
Występujący w rolach głównych |
Laurence Fishburne, Sam Neill, Kathleen Quinlan, Joey Richardson |
|
Czas wykonania |
96 minut |
|
Data wydania |
15 sierpnia 1997 |
Przełomowy film Paula WS Andersona, Event Horizon, to dzika, ekscytująca podróż przez koszmary kosmosu, która niedawno przeszła znaczącą ponowną ocenę. Krytycy kiedyś nazwali go niespójnym, przytłoczonym przez śmiałe efekty wizualne. Jednak w ostatnich latach reputacja filmu przeszła niezwykłą przemianę, a oddani fani przyjęli jego wspaniałość znacznie wcześniej niż recenzenci głównego nurtu. Event Horizon dostarcza zgiełku grozy z ambicją, sięgając gwiazd, a jednocześnie lądując na intrygująco mrocznych terytoriach. Jego wpływ można również odczuć w serii gier wideo Dead Space, która skutecznie łączy horror z interaktywnością. Niezależnie od tego, czy widziałeś go wcześniej, czy nie, teraz jest idealna okazja, aby ponownie obejrzeć Event Horizon.
Pandora (2009)
|
Dyrektor |
Christian Alvart |
|---|---|
|
Pisarze |
Travis Milloy, Christian Alvart |
|
Występujący w rolach głównych |
Dennis Quaid, Ben Foster, Cam Gigandet, Antje Traue, Cung Le, Eddie Rouse |
|
Czas wykonania |
108 minut |
|
Data wydania |
25 września 2009 |
Jeśli szukasz filmu, który uzupełni nieustanny horror Event Horizon, nie szukaj dalej niż Pandorum. Ta trzymająca w napięciu opowieść eksploruje tematy szaleństwa i brutalności w jednym z najbardziej nieprzyjaznych środowisk, jakie można sobie wyobrazić. Z Paulem WS Andersonem jako producentem, Pandorum rezonuje z tematycznymi elementami swojego poprzednika. Historia zagłębia się w doświadczenia dwóch astronautów na pokładzie międzygwiezdnego statku, stawiających czoła mutantom i walczących z fragmentarycznymi wspomnieniami. Podobnie jak Event Horizon, Pandorum rzadko zatrzymuje się na oddech, oferując intensywne i mrożące krew w żyłach doświadczenie, które pozostaje na długo po tym, jak ekran zgaśnie.
Nasiono demona (1977)
|
Dyrektor |
Donald Cammel |
|---|---|
|
Pisarze |
Robert Jaffe, Roger O. Hirson |
|
Występujący w rolach głównych |
Julie Christie, Fritz Weaver |
|
Czas wykonania |
94 minuty |
|
Data wydania |
1 kwietnia 1977 |
W świecie horrorów robotycznych każdy ma swojego ulubionego antagonistę, a podczas gdy dyskusje na temat AI często krążą wokół Skynetu lub HAL 9000, najwyższy czas, abyśmy rozpoznali Proteusa IV z Demon Seed Donalda Cammella. Ten niepokojący film przedstawia Julie Christie jako żonę naukowca, która staje się obiektem obsesji sztucznej inteligencji, gdy ta stara się zrozumieć swoich twórców. Prowadzi to do niepokojącej mieszanki psychoseksualnych tematów na tle technologicznego bałaganu. Film kulminuje w obrazach, które są jeszcze bardziej niepokojące niż wiele współczesnych horrorów, zręcznie poruszając trudne tematy, które przesuwają granice konwencji narracyjnych. Demon Seed pozostaje niedocenionym klejnotem horroru science fiction, który rzuca wyzwanie widzom, aby przemyśleli swoje postrzeganie.
Lewiatan (1989)
|
Dyrektor |
George’a P. Cosmatosa |
|---|---|
|
Pisarze |
David Peoples, Jeb Stuart |
|
Występujący w rolach głównych |
Peter Weller, Richard Crenna, Amanda Pays, Daniel Stern, Ernie Hudson |
|
Czas wykonania |
103 minuty |
|
Data wydania |
17 marca 1989 |
Często określany jako „Obcy na morzu”, Leviathan opowiada wciągającą historię grupy podwodnych górników i naukowców, którzy natykają się na skazaną na zagładę wyprawę, prowadzącą ich do zamkniętego podwodnego środowiska, w którym czai się złowroga siła. Chociaż znane tropy mogą nie wydawać się przełomowe, dla tych, którzy chcą świeżego spojrzenia po niezliczonych seansach Obcego, Leviathan stanowi doskonałą alternatywę. Ten film dzieli nawet kompozytora Jerry’ego Goldsmitha z oryginalnym klasykiem. Wyreżyserowany przez George’a P. Cosmatosa, oferuje swój własny, unikalny głos, zapewniając zabawne i angażujące doświadczenie, które zręcznie równoważy napięcie i ekscytację w swoim szybkim 103-minutowym czasie trwania.
Mroczne miasto (1998)
|
Dyrektor |
Alex Proyas |
|---|---|
|
Pisarze |
Alex Proyas, Lem Dobbs, David S. Goyer |
|
Występujący w rolach głównych |
Rufus Sewell, Kiefer Sutherland, Jennifer Connelly, Richard O’Brien |
|
Czas wykonania |
100 minut |
|
Data wydania |
27 lutego 1998 |
Znany ze swojej uznanej adaptacji The Crow z 1994 roku, Alex Proyas wyreżyserował również kultowy klasyk Dark City, cud zaangażowania w gatunku horroru science fiction. Film koncentruje się na Johnie Murdochu, mężczyźnie, który budzi się w tajemniczym mieście pozbawionym wspomnień. Podczas składania fragmentów swojej przeszłości Murdoch ucieka przed złowrogim syndykatem, który wydaje się zdecydowany odebrać mu życie. Ten łączący gatunki film uchwyca oniryczny charakter, tworząc narrację, która przeplata horror i cud. Jego niedoceniany geniusz zasługuje na ponowne obejrzenie w tym sezonie Halloween, zapraszając widzów do ponownego odkrycia skarbów, które późniejsza publiczność często pomijała.
Dodaj komentarz