Jak Mufasa poradził sobie z poważną wadą Króla Lwa z 2019 r.

Wyczekiwany z niecierpliwością prequel Disneya, Mufasa: Król Lew , wywołuje szum, choć może nie osiągnąć niezwykłego sukcesu kasowego swojego poprzednika. Film ten rozwija się poprzez opowieść Rafikiego o córce Simby, Timonie i Pumbie, przedstawiając epicką podróż, w której Mufasa wstąpił na tron Pride Lands. Podczas gdy reinterpretuje aspekty dynamiki Mufasy i Skazy, ostatecznie powraca do dobrze znanego rdzenia narracji, który oczarował widzów w oryginalnym Królu Lwie .

Recenzje Mufasa: Król Lew odzwierciedlają te z adaptacji z 2019 r., jednak prognozy kasowe sugerują, że może on znacznie odbiegać od imponujących 1,6 mld dolarów zarobionych przez oryginalny film. Z wciągającą historią i ścieżką dźwiękową stworzoną przez uznanego Lin-Manuela Mirandę, oczekiwania wobec prequela były wysokie. Wczesne recenzje wskazują, że może być postrzegany jako rozczarowujący po zakończeniu w kinie. Niemniej jednak naprawia znaczną niedogodność swojego poprzednika.

Wzmocniona ekspresja emocjonalna u zwierząt Mufasy

Wyższe emocje wizualne w prequelu

Mufasa: Król Lew — Zdjęcie za pośrednictwem Disney

Częstą krytyką adaptacji Króla Lwa z 2019 r . była niezdolność do przekazania emocji pomimo imponującej fotorealistycznej animacji. W przeciwieństwie do żywych i przesadnych wyrazów twarzy postaci w oryginalnym filmie, integralnych dla jego narracji, wersja z 2019 r. często sprawiała wrażenie parady prawdziwych zwierząt z głosami gwiazd. Wyzwania związane z efektami wizualnymi wynikały ze komplikacji w przedstawianiu ludzkich emocji na realistycznych twarzach zwierząt.

Kluczowe szczegóły serii Król Lew
Film	Data wydania	Dyrektor	Budżet	Dochód brutto z kasy biletowej	Wynik RT Tomatometer
Król Lew	19 lipca 2019	Jona Favreau	250-260 milionów dolarów	1,6 miliarda dolarów	51%
Mufasa: Król Lew	20 grudnia 2024 r.	Barry Jenkins	Ponad 200 milionów dolarów	Aż do	57%

W Mufasa: The Lion King , kunszt emocji jest znacznie wzmocniony. Chociaż film zachowuje pewien stopień fotorealizmu w przedstawianiu ruchów zwierząt, zespół efektów wizualnych przyjął bardziej animowane podejście do mimiki twarzy zwierząt, ułatwiając większą komunikację emocjonalną. Podczas gdy pewne ograniczenia pozostają — takie jak wyzwania stawiane przez strukturę twarzy guźca — główne postacie, takie jak lwy, wykazują szerszy zakres emocji, od radości do strachu, dzięki ulepszonym animacjom twarzy.

Różnice w CGI zwierząt: Mufasa kontra Król Lew

Wyjątkowe skupienie na animacji

Reżyser Barry Jenkins wyraził pogląd, że Mufasa: The Lion King powinien zostać sklasyfikowany jako animacja, a nie film aktorski, ze względu na znaczące techniki animacji stosowane w całej produkcji. Zamiar każdego ujęcia znacząco różnił się w obu filmach, a artyści efektów wizualnych podkreślali głębię emocjonalną w każdej klatce prequela.

Od zakończenia produkcji Mufasa: The Lion King Jenkins ujawnił swoją niechęć do podjęcia się kolejnego całkowicie cyfrowego filmu, preferując namacalne doświadczenie reżyserowania żywych aktorów na planie. Poprzednia adaptacja stawiała na realizm zwierząt, często rejestrując ujęcia podobne do dokumentu przyrodniczego, z kamerami ustawionymi nisko, aby naśladować obserwację dzikiej przyrody. Natomiast Mufasa: The Lion King wykorzystuje dynamiczne kąty kamery, wzmacniając swoją kreskówkową estetykę i ostatecznie dostarczając wzmożonego rezonansu emocjonalnego poprzez swoje postacie.

Źródło i obrazy