Keira Knightley opowiada o swojej pasji do filmów kostiumowych

Keira Knightley wyraziła swoją nieprzemijającą pasję do aktorstwa w dramatach kostiumowych, gatunku, który znacząco ukształtował jej znakomitą karierę. Początkowo zyskała międzynarodową sławę dzięki roli Elizabeth Swann w serii Piraci z Karaibów , ale od tamtej pory postanowiła zdystansować się od filmów franczyzowych, zamiast tego skłaniając się ku samodzielnym projektom, które eksplorują narracje historyczne. Knightley oczarowała publiczność w uznanych filmach, takich jak Duma i uprzedzenie , Pokuta i Gra tajemnic , prezentując swoje głębokie zamiłowanie do zawiłości minionych epok.

W niedawnym wywiadzie dla Los Angeles Times Knightley rzuciła światło na swoje motywy, dla których angażuje się w dramaty historyczne. Porzucając szkołę w wieku 16 lat, aby rozpocząć karierę aktorską, postrzega te role jako wyjątkową okazję do pogłębienia swojej wiedzy historycznej. Wyzwanie zakładania ekstrawaganckich kostiumów z różnych epok również dodaje jej warstwę fascynacji, ponieważ lubi eksplorować tematy wynikające z kontekstów historycznych. Poniżej znajdują się jej wnikliwe komentarze:

Zawsze fascynowała mnie historia. Opuściłem szkołę w wieku 16 lat, więc to sposób, w jaki mogę się edukować na temat tego okresu. Uwielbiam robić badania. Uczysz się zasad okresu, a potem możesz je łamać. To, co mówi łamanie tych zasad, uważam za naprawdę interesujące.

Nie sprawdziłabym się w latach 60. — te mikromini. Nie mam do tego nóg. Ale dobrze wyglądam w sukience z lat 40. Twoja Maria Antonina [era], lata 1700 — nie mam biustu, więc unoszący się biust nie będzie moim klimatem. To, co kocham w graniu kostiumowych dramatów, to to, że budowanie kostiumów staje się częścią tworzenia postaci. Kiedy graliśmy „Dumę i uprzedzenie”, wszystkie skarpetki Elżbiety musiały być w paski. Nie pamiętam dlaczego, ale postać nie miała sensu bez tego konkretnego paska. Wszystko ma w nim znaczenie. Lubię proces budowania postaci poprzez ubrania w sposób, w jaki po prostu nie można tego zrobić w przypadku współczesnych dzieł.

Znaczenie dramatów kostiumowych w twórczości Keiry Knightley

Wybitne wykonania utworów z epoki w wykonaniu Keiry Knightley

Jednym z najbardziej definiujących przedstawień Knightley jest niewątpliwie Elizabeth Swann w serii Piraci z Karaibów . Debiutując w Piraci z Karaibów: Klątwa Czarnej Perły w 2003 roku, Elizabeth ewoluowała z córki brytyjskiego gubernatora w odważną piratkę. Co ciekawe, filmy te można zakwalifikować jako dzieła historyczne , ponieważ ich akcja rozgrywa się w Złotej Erze Piractwa na początku XVIII wieku.

Najlepsze filmy kostiumowe z Keirą Knightley	Ocena krytyków RT
Gra tajemnic (2014)	90%
Colette (2018)	87%
Duma i uprzedzenie (2005)	87%
Niewłaściwe zachowanie (2020)	87%
Pokuta (2007)	83%

Oprócz swojej kultowej roli w serii Disneya, Knightley pojawiła się w kilku wyróżniających się dziełach kostiumowych. Adaptacja Dumy i uprzedzenia z 2005 r ., oparta na ukochanej powieści Jane Austen, jest powszechnie uważana za jedną z jej najlepszych ról, osadzoną w Anglii pod koniec XVIII wieku. Ponadto otrzymała nominację do Oscara w kategorii „Najlepsza aktorka drugoplanowa” w Grze tajemnic (2014), której akcja rozgrywa się podczas II wojny światowej, co podkreśla jej wszechstronność. Niedawno zagrała w Colette (2018), filmie odzwierciedlającym życie znanego francuskiego autora pod koniec XIX wieku.

Refleksje na temat wkładu Knightleya w dramat historyczny

Wpływ dramatów kostiumowych na Keirę Knightley

Keira Knightley jako Joan Clarke w filmie Gra tajemnic

Oprócz swoich wcześniej wspomnianych, znanych dzieł, Knightley pojawiła się na ekranie w takich filmach jak Księżna , Niebezpieczna metoda i Anna Karenina . Niezależnie od okresu, Knightley bezproblemowo uosabia swoje postacie, zwiększając autentyczność historycznej narracji. Dzięki jej niedawnej wyprawie w świat współczesnej narracji za pośrednictwem serialu Netflixa Black Doves , jest nadzieja, że Knightley powróci do swoich korzeni w dramatach kostiumowych, gatunku, w którym niewątpliwie się wyróżnia.

Źródło: Los Angeles Times

Źródło i obrazy