Kraven the Hunter nie wykorzystał w pełni potencjału kategorii wiekowej R, co zaowocowało rozczarowującym doświadczeniem

Jako pierwszy film z kategorią wiekową R w uniwersum Spider-Mana (SSU) firmy Sony, Kraven the Hunter rozczarowująco nie wykorzystał swojej kategorii wiekowej, zyskując ją tylko w wybranych scenach. Film ten był debiutem aktorskim jednego z kultowych złoczyńców Marvela, ale nie udało mu się wywrzeć pozytywnego wrażenia na widzach. Niestety, Kraven the Hunter jest postrzegany jako jeden z pomniejszych dodatków do SSU, kończąc znaczący rok dla filmów o superbohaterach nieco zniechęcającą nutą. Z zauważalnie lżejszą listą Marvela przewidywaną na 2024 r. fani muszą zastanawiać się, co przyniesie przyszłość franczyzie w 2025 r. i później.

Film spotkał się z ostrą krytyką i słabo wypadł w kasie, rzucając cień na to, co mogło być triumfalnym finałem Spider-Mana Universe Sony. Jedną z początkowych atrakcji filmu była kategoria R — pierwsza dla SSU. Jednak pomimo tego argumentu sprzedażowego wykonanie kategorii wydawało się niewystarczające, a tylko kilka momentów naprawdę ją obejmowało. W krajobrazie, w którym filmy komiksowe z kategorią R są rzadkością, ten aspekt Kravena Łowcy był kluczową okazją, która pozostała w dużej mierze niezbadana.

Potencjał Kravena Łowcy w kategorii R

Biorąc pod uwagę, że Kraven nie jest tak powszechnie rozpoznawany jak znani przeciwnicy Spider-Mana, tacy jak Venom czy Zielony Goblin, jego kategoryzacja R stała się kluczowym czynnikiem przyciągającym film. Ta kategoryzacja uczyniła go wyjątkową ofertą, szczególnie w kontekście filmów o superbohaterach, gdzie PG-13 od dawna jest normą. Apetyt widzów na mroczniejsze, dojrzalsze narracje komiksowe można było skutecznie zaspokoić, wykorzystując potencjał filmu z kategorią R, ale ostatecznie nie został on spełniony.

W przeciwieństwie do swoich poprzedników w tym gatunku, takich jak Blade, który również podążał za poważnym tonem, Kraven the Hunter miał okazję wyrzeźbić odrębną tożsamość. Filmy z kategorią wiekową R, takie jak Joker i seria Deadpool, udowodniły, że poważne tematy dla dorosłych mogą znaleźć oddźwięk komercyjny, pozwalając Kravenowi eksplorować opowiadanie historii i elementy tonalne inne niż te ustanowione przez jego poprzedników.

Niedostateczne wykorzystanie elementów o klasie R

Jednym z największych rozczarowań Kravena Łowcy jest niewystarczające wykorzystanie kategorii wiekowej R w większości filmu. W wielu scenach akcji przemoc była tak powściągliwa, że z łatwością zmieściłaby się w kategorii wiekowej PG-13. Rodzi to krytyczne pytania dotyczące decyzji Sony o wypromowaniu Kravena jako filmu z kategorią wiekową R — zwłaszcza, że jest to zaledwie wierzchołek góry lodowej tego, co mogłoby być bardziej znaczącym doświadczeniem. Ograniczenia docelowej grupy odbiorców filmu, wynikające z tej kategorii wiekowej, można było zniwelować, gdyby film w pełni wykorzystał swój bardziej brutalny potencjał.

Oczywiste jest, że Sony zamierzało podkreślić kategorię wiekową R jako strategię marketingową, jednak film często wydawał się rozwodniony, szczególnie w porównaniu do innych udanych filmów komiksowych z kategorią wiekową R, takich jak Deadpool i Logan. Zamiast tego Kraven the Hunter został odebrany jako film z kategorią wiekową PG-13, który sporadycznie zawierał momenty z kategorią wiekową R, tym samym zmniejszając jego ogólną wagę narracji i znaczenie w gatunku.

Stracone okazje na przyjęcie oceny R

Oczy Siergieja Krawinowa żółkną w Kraven the Hunter

Chociaż Kraven the Hunter ma kilka okazji, aby w pełni zaakceptować kategorię wiekową R, dwa szczególnie godne uwagi przypadki wyróżniają się. Jedna z takich scen dotyczy porwania postaci Dimitri Smerdyakova przez Rhino, gdzie moment odcięcia palca nie ma intensywności, która mogłaby silniej wywrzeć wpływ na widzów. W rzeczywistości bardziej drastyczne przedstawienie mogłoby lepiej uzupełnić podobną scenę niedawno widzianą w Secret Invasion.

Inny kluczowy moment, w którym Kraven doznaje poważnych obrażeń w wyniku ataku lwa, również wydaje się zaskakująco wysterylizowany. Wzbogacenie tych sekwencji nie tylko dodałoby głębi emocjonalnej relacji między braćmi, ale mogłoby również na nowo zdefiniować podejście filmu do opowiadania historii, oddalając go od typowych superbohaterskich opowieści.

Pomimo kilku znaczących momentów przemocy, występują one głównie pod koniec filmu, przez co wcześniejsze sceny wydają się zmiękczone i mniej wciągające. Nawet konfrontacja Kravena z Rhino mogłaby eksplorować większą brutalność, dodając do głębokich łuków postaci. Chociaż przemoc nie jest jedyną miarą zasługi, znaczące cierpienie doświadczane zarówno przez Dimitriego, jak i Kravena w całym filmie mogłoby zostać skutecznie wykorzystane do pogłębienia doświadczenia narracyjnego. Ostatecznie niezdolność filmu do odpowiedniego wykorzystania swojej oceny R stanowi zmarnowaną szansę na bardziej wyrazistą podróż fabularną.

Źródło i obrazy