Lekcje z udanego remake’u Disneya w wersji live-action dla przyszłych projektów filmowych

Walt Disney Company zmaga się obecnie z licznymi wyzwaniami, ponieważ jego ogromne imperium rozrywkowe wydaje się wymykać spod kontroli. Niestety, studio wydaje się polegać w dużej mierze na pojedynczym podejściu do rozwiązywania każdego problemu. Zamiast innowacji i postępu, Disney często powraca do swojego katalogu ponadczasowych klasyków, wprowadzając je ponownie z zaktualizowanymi efektami wizualnymi, ale często pozbawionymi jakości. Ta strategia przyniosła im znaczne zyski finansowe, mieszane reakcje krytyków i coraz mniejsze zainteresowanie publiczności. Godnym uwagi wyjątkiem w tym trendzie była adaptacja Księgi dżungli z 2016 r., która spotkała się z ciepłym przyjęciem.

Nostalgia staje się coraz bardziej złożonym zjawiskiem w dzisiejszym krajobrazie blockbusterów. Podczas gdy wielu widzów wyraża pragnienie świeżych i oryginalnych historii, box office często opowiada inną historię, a widzowie skłaniają się ku tym znanym rebootom. Jednak w 2023 r.nastąpiła godna uwagi zmiana, oznaczająca po raz pierwszy od dziesięcioleci, że oryginalne filmy zajęły trzy pierwsze miejsca w box office. Jednak w kolejnym roku nastąpił powrót do formy z tylko jedną oryginalną adaptacją wśród pięciu najlepszych premier, zdominowanych przez sequele i remaki.

Remake Królewny Śnieżki w wersji live-action Disneya napotyka poważne trudności

Głupi w wersji live-action Królewna Śnieżka

Królewna Śnieżka staje twarzą w twarz z Królową

Dyrektor	Marc Webb
Pisarz	Erin Cressida Wilson
Gwiazdy	Rachel Zegler, Andrew Burnap i Gal Gadot
Data wydania	21 marca 2025 r.
Weekend otwarcia w kasie biletowej	42 206 415 dolarów

Aktorska wersja Królewny Śnieżki Disneya jest 20.najdroższym filmem, jaki kiedykolwiek wyprodukowano, z budżetem szacowanym na 240–270 milionów dolarów. W weekend otwarcia zarobił tylko 42 miliony dolarów — co wyraźnie wskazuje na jego zmagania z odzyskaniem kosztów. Na ten rozczarowujący wynik złożyło się kilka czynników. W 2025 roku klimat polityczny stanowił znaczące tło, ponieważ Disney musiał stawić czoła reakcji na swoje wybory obsady. Decyzja o obsadzeniu Rachel Zegler, latynoskiej aktorki, wywołała krytykę ze strony internetowych grup nienawiści, podczas gdy zaangażowanie Gal Gadot spotkało się z protestami dotyczącymi napięć izraelsko-palestyńskich. Ponadto wielu fanów było niezadowolonych ze zmian wprowadzonych do fabuły, tęskniąc zamiast tego za bezpośrednim remakiem ukochanego animowanego klasyka z 1937 roku. Burzliwa podróż filmu spowodowała, że wielu potencjalnych widzów zdecydowało się zostać w domu, pod wpływem fali rozczarowujących wcześniejszych remake’ów.

Księga dżungli: wyjątkowy sukces wśród aktorskich remake’ów Disneya

Księga dżungli jest jednym z najdroższych remake’ów Disneya z udziałem aktorów na żywo, choć jego etykieta „z udziałem aktorów na żywo” jest nieco dyskusyjna. Chociaż z pewnością zawiera więcej prawdziwych ujęć w porównaniu do Króla Lwa, postacie zwierząt pozostają głównie animowane. Jednak w przeciwieństwie do wielu swoich rówieśników, Księga dżungli została pochwalona przez krytyków za udane połączenie oryginalnej opowieści z jej kinową reinterpretacją. Jest rozpoznawana za charakterystyczną narrację, gwiazdorską obsadę głosową, znaczny budżet i skuteczne nawiązania do oryginalnego materiału. Chociaż nie jest pozbawiona wad, stała się wyróżniającą się w tym gatunku.

Czy przyszłe remaki live-action mogą być dostosowane i ulepszone?

Pomimo, że Królewna Śnieżka nie spełniła oczekiwań finansowych, skłonność Disneya do remake’ów live-action nie wykazuje oznak słabnięcia. Jeśli można wyciągnąć jakąś lekcję z Księgi dżungli, to jest to lekcja otrzeźwiająca: serce i oryginalność są niezbędne, ale często brakuje ich w wielu obecnych adaptacjach. Wiele ostatnich remake’ów zostało skrytykowanych za to, że wydają się zbyt schematyczne i pozbawione szczerości, co skutkuje brakiem kontaktu z publicznością. Brutalna prawda dla Disneya jest taka, że chociaż czerpią zyski z nostalgii, przetrwanie w tym gatunku wymaga świeżej perspektywy, która podnosi oryginalny materiał. Branża pragnie twórców, którzy potrafią tchnąć w swoją pracę autentyczną pasję i innowację. Ten ciągły cykl polegania na nostalgii może utrudniać kreatywność, zwłaszcza gdy udane przykłady, takie jak Księga dżungli, mają trudności z wywarciem znaczącego wpływu na tle dominacji blockbusterów.

Ostatecznie, zależność Disneya od sukcesu filmów takich jak Król Lew nadal kształtuje ich decyzje produkcyjne, prowadząc do powtarzających się schematów remake’ów, napędzanych wcześniejszymi sukcesami, a nie autentyczną kreatywnością. Studio może potrzebować doświadczyć więcej porażek, takich jak odbiór Królewny Śnieżki, aby ponownie rozważyć swoje podejście. Serce w opowiadaniu historii jest trudne do powtórzenia, ale ponowne przebudzenie tego istotnego składnika może być kluczowe dla Disneya, aby odzyskać dawną świetność. Do tego czasu niektórzy mogą kwestionować, czy wspierać projekty takie jak Królewna Śnieżka w nadziei na zainspirowanie zmian w firmie.

Źródło i obrazy