Ostrzeżenie: drobne spoilery dotyczące Spellbound
Najnowsza rodzinna przygoda muzyczna Netflixa, Spellbound , wydaje się spotykać z burzliwym przyjęciem krytyków. W filmie występuje Elian, księżniczka Lumbrii, której głosu użyczyła Rachel Zegler, która zostaje uwikłana w sieć królewskich wyzwań, próbując ukryć szokującą prawdę o swoich rodzicach. Jej matka i ojciec, grani odpowiednio przez Nicole Kidman i Javiera Bardema, zostali przemienieni w gigantyczne potwory z powodu klątwy. W poszukiwaniu odkupienia Elian szuka pomocy u Wyroczni Słońca i Księżyca, granych przez Titusa Burgessa i Nathana Lane’a, ale gdy ich wskazówki zawodzą, a sekret rodziny wychodzi na jaw, wyrusza w niebezpieczną podróż do Mrocznego Lasu Wiecznej Ciemności, mając nadzieję na złamanie zaklęcia.
Eksploracja poważnych tematów rodzinnych pośród muzycznych wybryków
Odpowiedzi krytyków: mocne momenty, ale mieszane recenzje
Scenariusz Spellbound jest przepełniony inteligentnymi dialogami i przedstawia znaczącą opowieść o dostosowywaniu się do nieuniknionych zmian w relacjach rodzinnych. Rozwój Elian ujawnia jej walkę o wyrażanie swoich potrzeb i obaw rodzicom, którzy w trakcie opowieści stają twarzą w twarz z niezdrową dynamiką ich związku, ostatecznie uznając, że separacja może być konieczna.
Jednym z wyróżniających się momentów jest piosenka „Remembering”, w której przeklęci rodzice przekazują swoją przejmującą walkę z utratą pamięci. Ten emocjonalny utwór prezentuje potężne występy Kidman i Bardema , głęboko rezonując z każdym, kto zmierzył się z rozpaczą związaną z utratą pamięci u bliskich.
Jednak pomimo wzruszających momentów Spellbound zmaga się z niespójnością tonalną. Na przykład postać ministra Bolinara, grana przez Johna Lithgowa, nieumyślnie zamienia się ciałami z kapryśnym fioletowym zwierzakiem Eliana, Flinkiem, co prowadzi do komediowych sekwencji, które kłócą się z poważniejszym tonem filmu. Podczas gdy numer muzyczny Lithgowa o redukcji powierzchownych obaw jest zabawny, wydaje się rozproszony w porównaniu z głęboko osobistymi podróżami Eliana i jej rodziców, tworząc wstrząsające doświadczenie dla widzów.
Ostatecznie, elementy muzyczne filmu mogą być jego najbardziej rozczarowującym aspektem. Skomponowany przez legendarnego Alana Menkena, z tekstami Glenna Slatera, oczekiwania były wysokie, po sukcesie uznanego musicalu Tangled . Niestety, wiele kompozycji w Spellbound wydaje się niekompletnych lub pozbawionych głębi. Podczas gdy niektóre są przyjemne, niewiele jest na tyle wpływowych, aby pozostać w pamięci widzów.
Pozytywnym akcentem jest to, że efekty wizualne stworzone przez Skydance Animation są oszałamiające, szczególnie urocze gryfy-dzieci, które zachwycają widzów. Dynamika między Burgessem i Lane jako Oracles dodaje humoru, przypominając klasyczne pary nieparzyste, zwiększając wartość rozrywkową filmu.
Podsumowując, chociaż Spellbound charakteryzuje się godnymi podziwu decyzjami kreatywnymi i porywającą oprawą wizualną, ostatecznie filmowi nie udaje się skutecznie wciągnąć widzów do swojego czarującego świata.
Źródło: Rotten Tomatoes
Powiązane artykuły:
Wyjaśnienie tytułu filmu Godzilla minus jeden: dlaczego ten film o Godzilli nosi taką nazwę
12:04
Nowy film Wallace’a i Gromita rzuca światło na trudne prawdy o serii po 36 latach
4:31
Tim Allen ujawnia ekscytujący zwiastun fabuły Toy Story 5: „To naprawdę fajna rzecz”
4:16
Dodaj komentarz