Podczas tworzenia Lincolna Stevena Spielberga obsada i ekipa były zobowiązane do przestrzegania wysokich standardów wierności historycznej, w dużej mierze pod przewodnictwem głównego aktora Daniela Day-Lewisa. Film przedstawia kluczowe wysiłki prezydenta Abrahama Lincolna, aby zabezpieczyć 13. poprawkę w ostatnich dniach wojny secesyjnej w USA. Występ Day-Lewisa, wraz z nominacjami dla gwiazd Sally Field i Tommy’ego Lee Jonesa, ostatecznie przyniósł filmowi liczne pochwały i uznanie.
Rola Day-Lewisa umocniła jego reputację jako jednego z najważniejszych aktorów wcielających się w prezydenta USA. To osiągnięcie idealnie wpisuje się w kinematograficzne dziedzictwo Spielberga, znanego z tworzenia wizualnie oszałamiających i historycznie dokładnych eposów; na przykład scena inwazji na D-Day w Szeregowcu Ryanie jest często chwalona za autentyczność. W przypadku Lincolna Day-Lewis odegrał kluczową rolę w tworzeniu wielowarstwowego i wiarygodnego środowiska dla widzów.
Steven Spielberg ustanowił rygorystyczne standardy autentyczności podczas kręcenia filmu Lincoln
Na prośbę głównego aktora Spielberg zadbał o historycznie dokładną scenografię
Aktor Tim Blake Nelson, który wcielił się w postać przedstawiciela Nowego Jorku Richarda Schella, podkreślił oddanie autentyczności, które przenikało plan Lincolna . To oddanie było ułatwione przez uznaną technikę aktorską Day-Lewisa, która polegała na całkowitym pozostawaniu w roli przez cały czas produkcji. Takie rygorystyczne podejście wymagało wykluczenia współczesnych artefaktów z planu. Nelson podzielił się z The Hollywood Reporter:
„Praca z Danielem Day-Lewisem [nad Lincolnem] była kolejnym ekstremum, a on był w stanie zaangażować nie tylko siebie, ale całą produkcję w etykę pracy i zasady estetyczne w odniesieniu do procesu, który tylko wzmocnił nie tylko to, co on robił, ale także to, co robili wszyscy wokół niego. Sam fakt, że w Lincolnie nikomu nie wolno było nosić koszulek z logo. Na planie nigdy nie było żadnych anachronizmów.
Nie można było mieć papierowego kubka do kawy. Trzeba było mieć coś, co było zrobione z materiałów, które były dostępne pod koniec XIX wieku. Więc żadnych szortów. Żadnych trampek. Steven [Spielberg] nosił marynarkę każdego dnia, aby reżyserować, i koszulę z guzikami. Żadnych iPhone’ów, czy o tym wspomniałem? To po prostu podniosło wszystko o poziom wyżej. A potem oczywiście wszystkie te rzeczy, które wszyscy o nim wiedzą: że pozostaje w swojej roli, że można się do niego zwracać tylko Lincoln. I że dokonał tego w sposób, który jakoś nikogo nie denerwował — mnie na pewno nie denerwował — i sprawił, że plan był bardziej zdyscyplinowany w naprawdę dobry sposób. Co myślę, że widać w filmie”.
Droga do uznania: jak Lincoln stał się triumfem kinowym
Tuzin nominacji do Oscara i dwa zwycięstwa Lincolna
Te surowe protokoły na planie niewątpliwie przyczyniły się do niezwykłego sukcesu filmu, pozwalając Lincolnowi na ugruntowanie swojej pozycji wśród najlepszych dzieł Spielberga. Film zarobił około 275 milionów dolarów przy budżecie produkcyjnym wynoszącym 65 milionów dolarów, osiągając imponujący wynik 90% na Rotten Tomatoes. Podczas rozdania Oscarów w 2013 r. Lincoln zdobył 12 nominacji i zgarnął dwa pożądane Oscary.
Nominacje Lincolna do Oscara |
|
---|---|
Kategoria | Nominowany(i) |
Najlepszy film | Steven Spielberg i Kathleen Kennedy |
Najlepszy aktor pierwszoplanowy (zwycięzca) | Daniel Day-Lewis |
Najlepszy reżyser | Steven Spielberg |
Najlepszy aktor drugoplanowy | Tommy Lee Jones |
Najlepsza aktorka drugoplanowa | Pole Sally |
Najlepszy scenariusz adaptowany | Tony Kushner |
Najlepsze zdjęcia | Janusz Kamiński |
Najlepszy montaż filmowy | Michaela Kahna |
Najlepszy projekt kostiumu | Joanna Johnston |
Najlepsza oryginalna ścieżka dźwiękowa | Jan Williams |
Najlepsze miksowanie dźwięku | Andy Nelson, Gary Rydstrom i Ron Judkins |
Najlepsza scenografia (zwycięzca) | Rick Carter i Jim Erickson |
Dwa Oscary dla Lincolna — za najlepszą rolę męską i najlepszą scenografię — odzwierciedlają znaczący wpływ środowiska opartego na autentyczności, które zostało stworzone na planie. Takie poświęcenie realizmowi może być wymagające, zwłaszcza podczas pracy z Day-Lewisem, ale ostatecznie nagrodziło projekt autentycznością i głębią. Zaangażowanie zaprezentowane podczas realizacji Lincolna jest wyjątkowym standardem w branży filmowej, często prowadzącym do znakomitych rezultatów, gdy jest akceptowane przez cały zespół.
Źródło: The Hollywood Reporter
Dodaj komentarz