David Ayer ugruntował swoją pozycję jako wybitna postać w Hollywood, szczególnie znany z surowych i brutalnych przedstawień życia w Los Angeles w filmach kryminalnych. Podróż Ayera rozpoczęła się jako scenarzysty, odnosząc znaczące sukcesy w takich przebojach jak Szybcy i wściekli oraz Dzień próby. Biorąc pod uwagę jego charakterystyczny styl pisania, naturalne było dla niego przejście do reżyserii, którego celem było tworzenie filmów odzwierciedlających jego unikalny styl opowiadania historii.
Od czasu debiutu reżyserskiego Harsh Times David Ayer stał się synonimem mrocznych, bezkompromisowych dramatów kryminalnych. Przez lata zapuszczał się w różne gatunki, w tym w epopeje II wojny światowej, filmy o superbohaterach i filmy akcji o wysokiej liczbie oktanowej. Współpracując z niektórymi z największych gwiazd Hollywood, takimi jak Brad Pitt, Christian Bale i Arnold Schwarzenegger, Ayer nieustannie poszerzał swoje horyzonty. Jego najnowszy film, A Working Man, jest przykładem jego stałego zaangażowania w produkcję wciągających treści, z kilkoma intrygującymi projektami w przygotowaniu.
Jasny (2017)
W rolach głównych Will Smith i Joel Edgerton
Założenie Bright było ambitne, miało na celu wykorzystanie fantasy jako soczewki do poruszania się po pilnych kwestiach społeczno-politycznych. Film próbował połączyć szorstką narrację o kumplach-gliniarzach z fantastycznymi elementami, takimi jak orki i elfy, osadzonymi na tle miejskich bitew Los Angeles. Jednak wykonanie zawiodło, ponieważ jego alegoryczne intencje okazały się nietrafione. Niezręczne przedstawienie orków w strojach gangów i ich użycie AAVE do sygnalizowania tożsamości rasowych i etnicznych zaciemniło zamierzony komentarz.
Pomimo solidnej obsady, w tym nieco zdezorientowanego Willa Smitha, Joel Edgerton wybił się jako wybitny aktor, wstrzykując emocjonalną głębię pod warstwy protez orków. Film spotkał się ze znaczną krytyką, ujawniając zmagania Ayera z chaotycznym przekazem narracji i jej niezdolnością do odpowiedniego zbadania jej tematycznych zawiłości.
Legion samobójców (2016)
W rolach głównych Will Smith i Margot Robbie
Chaotyczna narracja Suicide Squad stała się kwintesencją hollywoodzkiej opowieści przestrogi, a nawet sam Ayer wyraził niezadowolenie z finalnego produktu. Film przedstawia barwną ekipę superzłoczyńców, w tym Deadshota i Harley Quinn, na niebezpiecznej misji rządowej. Niestety, końcowy efekt był zawiłym filmem o superbohaterach, który z trudem potrafił trafić w odpowiedni ton.
Co ciekawe, Ayer nigdy nie zrealizował swojej pełnej wizji projektu, co skłoniło do ciągłych apeli o wersję Ayera. Pomimo mieszanych recenzji, kreacja Harley Quinn przez Margot Robbie przekroczyła krytykę, czyniąc z jej postaci ikonę kulturową, nawet pośród kontrowersyjnego ujęcia Jokera przez Jareda Leto.
Poborca podatkowy (2020)
W rolach głównych: Shia LaBeouf i Bobby Soto
Po komercyjnym spektaklu poprzednich filmów, Ayer zdecydował się na powrót do swoich korzeni w The Tax Collector, filmie, który odzwierciedlał jego wcześniejsze dzieła. Współpracując ponownie z Shią LaBeoufem, Ayer opisał życie dwóch „poborców podatkowych” pracujących dla lorda przestępczego w Los Angeles. Film, zgodny z charakterystycznym stylem Ayera, jest wstrząsający i głęboko zanurza się w nihilistyczny światopogląd.
Jednak film nawiązywał do tematów już poruszanych w licznych poprzednich częściach, przez co wydawał się nieco powtarzalny. Krytycy podkreślali problematyczne przedstawienia społeczności latynoskich, co było powtarzającym się punktem spornym dla Ayer, chociaż intensywny występ LaBeoufa wniósł dynamiczny element do narracji.
Sabotaż (2014)
W rolach głównych Arnold Schwarzenegger i Sam Worthington
Sabotage oferuje nowoczesną wersję klasycznego dzieła Agathy Christie, zachowując elementy zarówno suspensu, jak i akcji. Tutaj Arnold Schwarzenegger gra przywódcę grupy zadaniowej DEA uwikłanej w śmiertelne śledztwo w sprawie kartelu narkotykowego. Narracja nabiera tempa, gdy członkowie zespołu są systematycznie atakowani, co tworzy napiętą atmosferę pełną podejrzeń.
Choć film jest mrocznym thrillerem pełnym moralnie dwuznacznych postaci — charakterystycznych dla twórczości Ayera — jego wykonanie szwankuje. Obiecany element tajemnicy zostaje zepchnięty na boczny tor, gdy film wpada w standardową akcję, przez co wyjątkowa obecność Schwarzeneggera wydaje się nieco nie na miejscu, pomimo godnych pochwały występów silnej obsady drugoplanowej.
Królowie ulicy (2008)
W rolach głównych Keanu Reeves i Chris Evans
Street Kings wykorzystuje znane tropy często przypisywane Ayerowi, przedstawiając zmagania skorumpowanego oficera LAPD. Keanu Reeves zajmuje centralne miejsce jako pogrążony w żałobie policjant, który porusza się po mrocznym świecie po zabójstwie żony, ostatecznie wplątując się w skorumpowane spiski.
Podczas gdy Ayer skutecznie radzi sobie z brutalną akcją i skomplikowaną intrygą filmu, brakuje mu świeżości w jego filmografii, wydaje się przewidywalny i zmęczony. Niemniej jednak dynamiczna chemia wśród obsady, w tym Chrisa Evansa i Foresta Whitakera, wstrzykuje chwile ekscytacji i podnosi ten policyjny dramat.
Pszczelarz (2024)
W rolach głównych: Jason Statham i Josh Hutcherson
Współpracując z Jasonem Stathamem przy filmie The Beekeeper, Ayer znalazł współpracownika, który odpowiadał jego wizji porywającego filmu akcji. Statham gra samotniczego pszczelarza, który musi zmierzyć się ze swoją zagadkową przeszłością, gdy tragedia dotyka jego życzliwego pracodawcę. Narracja łączy humor z intensywną akcją, gdy Statham przekształca się z powrotem w agenta rządowego szukającego sprawiedliwości.
Choć może nie dorównuje Johnowi Wickowi pod względem wyrafinowania, The Beekeeper zapewnia rozrywkową, pełną emocji jazdę. Absurdalne założenie jest równoważone przez jego zabawne wykonanie, dzięki czemu ogląda się go przyjemnie, pokazując zdolność Ayera do oferowania narracji, które podobają się widzom, bez zbędnych komplikacji.
Człowiek pracujący (2025)
W rolach głównych: Jason Statham i David Harbour
Po sukcesie The Beekeeper, Ayer i Statham spotykają się ponownie w A Working Man, utrzymując przyjemną formułę opowiadania historii. Film przedstawia Stathama jako byłego agenta Black Ops, który zamienia życie pełne przemocy na spokojną pracę, ale jest zmuszony walczyć ponownie, gdy córka jego szefa zostaje porwana.
Ta kontynuacja nie tylko trzyma się podobnej struktury narracyjnej, jak ich poprzednia współpraca, ale także wzbogaca ją o pomysłowe sekwencje akcji i uproszczoną fabułę skupioną na dostarczaniu wciągającej historii. Występ Stathama wyróżnia się, zapewniając głębię, która wykracza poza zwykłą fizyczność i podnosząc ogólny wpływ filmu.
Ciężkie czasy (2005)
W rolach głównych Christian Bale i Freddy Rodríguez
Debiutancki film Ayera, Harsh Times, trzyma się ustalonych tematów, pokazując walkę weterana na tle przemocy i korupcji. Christian Bale daje przejmujący występ jako dręczony weteran, zanurzając się w złożone emocjonalne głębie, które nawiązują do wcześniejszych pism Ayera, zwłaszcza Training Day.
Oba filmy oddają mroczne realia życia w Los Angeles, napędzane przez nieprzewidywalnych bohaterów. Występ Bale’a w Harsh Times urzeka swoją surową intensywnością, trzymając widzów w napięciu, gdy oczekują jego kolejnych chaotycznych decyzji. Nawet gdy Ayer nadal ewoluuje jako filmowiec, jego podstawowy styl jest widoczny od samego początku.
Furia (2014)
W rolach głównych Brad Pitt i Logan Lerman
W filmie Fury Ayer oddał hołd klasycznym filmom wojennym, jednocześnie angażując się w moralne zawiłości charakterystyczne dla jego innych dzieł. W filmie Brad Pitt gra dowódcę czołgu, który porusza się po brutalnym krajobrazie II wojny światowej, a towarzyszy mu nowy rekrut grany przez Logana Lermana. Surowe realia wojny są przedstawione z instynktowną intensywnością, która pokazuje biegłość Ayera w łączeniu akcji z emocjonalną głębią.
Poprzez przedstawienie koleżeństwa pośród chaosu, Fury uchwycił egzystencjalne zmagania żołnierzy. Podejście Ayera rzuca światło zarówno na psychologiczny koszt walki, jak i na zawiłe relacje nawiązane pod ostrzałem, co czyni go jednym z jego najbardziej wyrazistych filmów wojennych.
Koniec warty (2012)
W rolach głównych Jake Gyllenhaal i Michael Peña
W zaledwie trzecim reżyserskim filmie End of Watch Ayer pokazał się jako znakomity filmowiec. W filmie występują Jake Gyllenhaal i Michael Peña jako partnerzy LAPD, a film umiejętnie łączy ich codzienne obowiązki z koleżeństwem ich życia poza służbą. Brutalne, ale autentyczne przedstawienie Ayera napełnia narrację świeżością, która wynosi ją ponad typowe dramaty policyjne.
Chemia między Gyllenhaalem i Peñą przyczynia się do namacalnego ciepła, tworząc przekonującą dynamikę zarówno podczas intensywnych konfrontacji, jak i lżejszych momentów. Innowacyjne wykorzystanie przez Ayera stylu found-footage integruje widzów z historią, wzmacniając immersyjne doświadczenie pracy policji przedstawionej w całym filmie.
Powiązane artykuły:
Tajemnica stojąca za miłością to ślepe gwiazdy pijące ze złotych kielichów: ujawnione
8:57
Top 5 naleśników typu fast food, których musisz spróbować
8:45
Reakcje internautów stają się wirusowe: właścicielka Lisa Anderson udaje napaść w kontrowersyjnym nagraniu z udziałem czarnoskórego lokatora
8:44
Dodaj komentarz ▼