W niezwykłej, ośmioletniej podróży reżyser Pablo Larraín oczarował widzów trylogią filmów, w których przedstawiono wpływowe kobiety XX wieku. Niedawna premiera jego filmu z 2024 r. Maria to dobry moment, aby zagłębić się w analizę porównawczą tych dzieł filmowych. Larraín, znany ze swoich narracji historycznych, od dawna eksploruje znaczące wydarzenia i postacie historyczne, szczególnie ze swojego rodzinnego Chile. Zanim rozpoczął pracę nad tą trylogią, wyreżyserował film biograficzny o szanowanym poecie Pablo Nerudzie, ustanawiając odrębną niszę w dziedzinie opowiadania biograficznego.
Aby docenić podejście Larraína, możemy chronologicznie przeanalizować trylogię: Jackie (2016), Spencer (2021) i Maria (2024). Każdy film przedstawia wysoko cenioną kobietę, której historia życia przecina się z kluczowymi momentami historycznymi. Na przykład, podczas gdy Jacqueline Kennedy i Diana Spencer poruszają się po burzliwych wodach polityki, Maria Callas wyróżnia się jako uznana śpiewaczka operowa. Niezależnie od ich odmiennego pochodzenia, wszystkie trzy kobiety zmagają się z głębokimi osobistymi tragediami pośród publicznej kontroli, temat, który Larraín poruszająco eksploruje w całej tej trylogii.
3 Maria (2024)
Ostatnie dni Marii Callas
Wśród filmowych przedsięwzięć Larraína, Maria wyłoniła się jako najbardziej wnikliwie analizowany wpis. Akcja filmu rozgrywa się w 1977 roku i opowiada o wzruszających ostatnich dniach Marii Callas , jednej z największych śpiewaczek operowych w historii, która wycofuje się do Paryża w poszukiwaniu pocieszenia i refleksji. Pomimo legendarnego statusu, Callas wcześnie zmagała się ze spadkiem głosu, co tragicznie przerwało jej karierę w wieku zaledwie 40 lat. Ten przedwczesny upadek został pogłębiony przez jej przedwczesną śmierć w wieku 53 lat, dodając jej opowieści dodatkowej warstwy smutku.
Obecnie, mając ocenę Certified Fresh wynoszącą 76% od krytyków i 66% oceny publiczności na Rotten Tomatoes, Maria znajduje się w dolnej części trylogii Larraína pod względem odbioru. Niemniej jednak zebrała pochwały za przekonujące przedstawienie Callas przez Angelinę Jolie i głębię atmosfery filmu. Krytycy twierdzą, że Maria stanowi niezbędne wprowadzenie do Callas, wykorzystując unikalne podejście narracyjne, które odróżnia ją od typowych filmów biograficznych. Skupienie się filmu na ostatnich dniach Callas dodaje orzeźwiającego zwrotu akcji, odchodząc od tradycyjnych metod opowiadania historii.
Jednak ta innowacyjna perspektywa może jednocześnie ograniczyć wszechstronną eksplorację życia Callas w filmie. Kierując narrację ku jej ostatnim chwilom, widzowie mogą poczuć oderwanie od bardziej zawiłych szczegółów jej znakomitej kariery i burzliwych osobistych doświadczeń. Podczas gdy emocjonalny ciężar Marii rezonuje , widzowie mogą wyjść z filmu bez pełnego zrozumienia Callas jako wieloaspektowej jednostki, stawiając ją nieco w tyle za innymi ofertami Larraína.
2 Spencerowie (2021)
Trudne wakacje z Dianą Spencer
Spencer , film Larraína z 2021 r., wyróżnia się jako drugi najlepszy wpis w trylogii. Opisuje emocjonalne zawirowania Diany Spencer w okresie Bożego Narodzenia 1991 r., podejmując tematy niewierności i izolacji wywołane romansem jej męża Charlesa z Camillą Parker Bowles. W ciągu tych kilku intensywnych dni film ukazuje głębokie zmagania, z którymi zmagała się Diana, zarówno pod względem rozpadającego się małżeństwa, jak i przytłaczającego ciężaru jej królewskich obowiązków.
Film spotkał się z mieszanymi reakcjami widzów i krytyków. Krytycy przyznali mu ocenę Certified Fresh wynoszącą 83%; jednak oceny widzów znacznie się różniły, utrzymując się na poziomie 52%. Wielu chwaliło film za jego zdolność do autentycznego ujęcia cierpienia Diany i przedstawienia jej okoliczności jako powszechnie zrozumiałych. Podobnie kreacja ukochanej księżnej Walii przez Kristen Stewart zebrała pochwały za swoją głębię i autentyczność.
Warto zauważyć, że Spencer wyróżnia się artystycznym odejściem od tradycyjnych filmów biograficznych, przyjmując bardziej eksperymentalny styl narracji. Przekształca zmagania Diany w przejmującą bajkę o odporności. Jednak ta eksperymentalna natura wywołała debatę; podczas gdy niektórzy widzowie docenili abstrakcyjne sekwencje filmu, inni uznali je za zagadkowe, uważając film za nadmiernie teatralny. Rozbieżność między uznaniem krytyków a odbiorem publiczności podkreśla, że Spencer jest prawdopodobnie najbardziej polaryzującym filmem w trylogii Larraína.
1 Jackie (2016)
Życie Jacqueline Kennedy po śmierci JFK
Na czele stawki stoi Jackie , prawdopodobnie najlepszy film w trylogii Larraína. Narracja rozgrywa się w tygodniu następującym po zamachu na Johna F. Kennedy’ego, ukazując emocjonalną walkę Jacqueline Kennedy, która zmaga się z żałobą pośród publicznej krytyki. Film skrupulatnie przedstawia jej wrażliwość obok jej niezłomnej siły, podkreślając jej kontrolę nad wizerunkiem publicznym.
Zdobywając ocenę Certified Fresh wynoszącą 88% od krytyków i 60% od widzów na Rotten Tomatoes, Jackie głęboko rezonuje, ponieważ Larraínowi udaje się eksplorować złożoność charakteru Jacqueline. Film szczerze odnosi się do jej napiętych emocji i osobistych zmagań, czyniąc ją nie tylko figurantką, ale także osobą, z którą można się utożsamić, zmagającą się z głęboką stratą. Mistrzowski występ Natalie Portman tchnął życie w Jackie, uchwytując jej wielowymiarowego ducha.
Jednak Jackie nie jest pozbawiony krytyki. Niektórzy widzowie wskazali celowe tempo jako problematyczne, sugerując, że ten film może nie odpowiadać gustom każdego. Dramaty historyczne często wywołują skrajne reakcje, ale Jackie , obok Spencera i Marii , pozostaje znaczącą kinową eksploracją wpływowych kobiet XX wieku. Każdy film prezentuje angażujące występy i głęboko emocjonalne narracje, które pozostawiają trwały wpływ na widzów.
Powiązane artykuły:
Nowy film Wallace’a i Gromita rzuca światło na trudne prawdy o serii po 36 latach
4:31
Tim Allen ujawnia ekscytujący zwiastun fabuły Toy Story 5: „To naprawdę fajna rzecz”
4:16
Twarde prawdy: Gdzie oglądać, godziny emisji i dostępność transmisji strumieniowej
2:51
Dodaj komentarz