Ranking 10 najbardziej pamiętnych scen śmierci w filmach z udziałem Willema Dafoe

Willem Dafoe to legendarna postać w Hollywood, znana ze swojej imponującej kariery w nowoczesnym kinie. Współpracując często z prestiżowymi reżyserami, takimi jak Wes Anderson, Robert Eggers i Yorgos Lanthimos, niezwykłe występy Dafoe przyniosły mu cztery nominacje do Oscara w trakcie jego różnorodnej i długiej kariery. Mając portfolio obejmujące niemal każdy gatunek, postacie Dafoe często doświadczają ponurych losów, które odzwierciedlają powtarzający się motyw w jego filmografii.

Podobnie jak aktor Sean Bean, bohaterowie Dafoe często kończą swój koniec w szokujący i często zabawny sposób. W pełni świadomy tego trendu, Dafoe ujawnił w wywiadzie dla magazynu Empire , że uwielbia oglądać, jak jego bohaterowie giną na ekranie. To sprawia, że wybór najbardziej pamiętnej śmierci filmowej Willema Dafoe jest intrygującym wyzwaniem.

10 Cień wampira (2000)

Max Schreck / Hrabia Orlok

W intrygującym zwrocie akcji, występ Willema Dafoe w „Shadow of the Vampire” (2000) przyniósł mu nominację do Oscara w kategorii „Najlepszy aktor drugoplanowy”, mimo że była to jedna z jego mniej znanych ról. Film przedstawia fikcyjną wersję powstawania klasyka z 1922 roku, Nosferatu: A Symphony of Horror , w którym aktor grający hrabiego Orloka ujawnia o wiele mroczniejszy sekret — jest prawdziwym wampirem.

Portret Maxa Schrecka w wykonaniu Dafoe jest po prostu fascynujący, a jego kulminacją jest pamiętna śmierć, gdy bohater spotyka go ognisty koniec, spalony na popiół w blasku słońca, podczas gdy Frederich Murnau, w którego wciela się John Malkovich, wygłasza szaloną tyradę.

9 U bram wieczności (2018)

Vincenta Van Gogha

W „At Eternity’s Gate” (2018) Willem Dafoe wciela się w postać niespokojnego malarza Vincenta van Gogha, zdobywając swoją pierwszą nominację do Oscara w kategorii Najlepszy aktor. Ten film intrygująco przedstawia alternatywną narrację do powszechnie akceptowanego samobójstwa Van Gogha, przedstawiając jego śmierć jako tragiczny wypadek.

Przedstawienie losów Van Gogha skłania do głębokiej refleksji nad tym, czy geniusz uległ przeciwnościom losu, czy też był jedynie ofiarą okoliczności, biorąc na siebie winę za tragiczną ranę postrzałową, którą zadali mu dwaj młodzi chłopcy odtwarzający sceny z kowbojami i Indianami.

Nominacje do nagrody Akademii im. Willema Dafoe
Film	Kategoria
Pluton (1986)	Najlepszy aktor drugoplanowy
Cień wampira (2000)	Najlepszy aktor drugoplanowy
Projekt Floryda (2017)	Najlepszy aktor drugoplanowy
U bram wieczności (2018)	Najlepszy aktor

8 Grand Budapest Hotel (2014)

J.G. Jopling

„The Grand Budapest Hotel” (2014), uznawany za jedno z najlepszych dzieł Wesa Andersona, przedstawia złowieszczy portret JG Joplinga, bezwzględnego pomocnika, w wykonaniu Dafoe. Jako Jopling, niestrudzenie ściga duet protagonistów, Zero i Gustave’a, aby odzyskać cenny obraz, Chłopiec z jabłkiem .

W zachwycająco mrocznym zwrocie akcji koniec Joplinga odzwierciedla charakterystyczną dla filmu fantazję, gdy spotyka go jego upadek po tym, jak Zero spycha go z klifu podczas szaleńczego pościgu. Ten komiczny, ale ponury los pozostawia widzów zarówno rozbawionych, jak i zaskoczonych.

7 John Wick (2014)

Marek

Willem Dafoe wcielił się w rolę Marcusa w pełnym akcji thrillerze „John Wick” (2014), prezentując swoją wszechstronność w serii, która oczarowała widzów na całym świecie. Marcus pełni rolę elitarnego zabójcy i mentora głównego bohatera granego przez Keanu Reevesa, co ostatecznie prowadzi do tragicznych konsekwencji.

W trzymającej w napięciu sekwencji Marcus zostaje zdradzony i torturowany, zanim bohatersko stawia opór, pokonując dwóch strażników, zanim ulegnie wrogom. Jego pożegnanie ze światem Johna Wicka jest naznaczone odważnym, ale rozdzierającym serce zakończeniem.

6 Licznik kart (2021)

Johna Gordo

W filmie „The Card Counter” (2021) w reżyserii Paula Schradera Dafoe gra antagonistę majora Johna Gordo, zamieszanego w zbrodnie wojenne podczas konfliktu w Iraku. Chociaż początkowo unika sprawiedliwości, Gordo ostatecznie staje w obliczu brutalnego rozliczenia podczas kulminacyjnej konfrontacji z postacią Oscara Isaaca, Williamem Tellem.

Chociaż losy Gordo rozgrywają się poza ekranem, odgłosy ich walki dramatycznie pobrzmiewają w całym filmie, zwiększając intensywność jego śmierci i czyniąc ją niezapomnianym momentem w bogatym repertuarze dzieł Dafoe.

5 Żyć i umrzeć w Los Angeles (1985)

Eric Masters

Rola Willema Dafoe jako Erica Mastersa w filmie „Żyć i umrzeć w Los Angeles” (1985) stanowi znaczący punkt w jego karierze. Grając przebiegłego fałszerza, jego postać spotyka swój upadek w pamiętnej, oburzającej sekwencji, w której przypadkowo podpala się w ognistej eksplozji, próbując zabić inną postać.

Jakby tego było mało, w chwili, gdy stał w płomieniach, został postrzelony, co doprowadziło do mrocznego, humorystycznego zgonu, który zapisał się w historii filmu.

4 Dzikie serce (1990)

Bobby’ego Peru

W filmie „Wild At Heart” (1990) w reżyserii Davida Lyncha Dafoe gra Bobby’ego Peru, groteskowego, ale urzekającego antagonistę. Podczas nieudanego przestępstwa Peru zostaje postrzelony przez policję, ale udaje mu się pokazać zamiłowanie aktora do teatralności, gdy przypadkowo strzela sobie w głowę, próbując zadać cios policjantowi.

Ten absurdalny zwrot akcji wywołuje zarówno szok, jak i śmiech, podkreślając umiejętność Dafoe poruszania się między horrorem a czarną komedią w znaczący sposób.

3 Latarnia morska (2019)

Thomas Wake

Ponownie współpracując z Robertem Eggersem, Dafoe wcielił się w rolę Thomasa Wake’a w „The Lighthouse” (2019), co jest przejmujące i niezapomniane. Ten psychologiczny horror umacnia wyjątkową relację reżysera i aktora, przesuwając granice kina grozy.

Zgodnie z oczekiwaniami, postać Dafoe spotyka brutalny koniec podczas intensywnej konfrontacji, pokazując absurd i brutalność, które charakteryzują film. Jego szokująca śmierć pozostawia niezatarte piętno na wszystkich, którzy są jej świadkami.

2 Spider-Man (2002)

Norman Osborne / Zielony Goblin

W „Spider-Manie” (2002) Dafoe uosabia dualizm Normana Osborna, przeobrażając się w złowrogiego Zielonego Goblina. Jego upadek w szaleństwo jest mistrzowsko przedstawiony, wzbogacając narrację o głębię i złożoność.

Wstrząsająca śmierć złoczyńcy nie tylko definiuje jego postać, ale również pozostawia emocjonalny ciężar, gdy przypadkowo przebija się własną szybowcem, próbując zabić Spider-Mana, co stanowi makabryczny, lecz ikoniczny finał złowrogiej historii Dafoe.

1 pluton (1986)

Sierżant Elias Grodin

Najbardziej znana rola Willema Dafoe jako sierżanta Eliasa Grodina w filmie „Pluton” (1986) ugruntowała jego status jako czołowego aktora. Jego rozdzierająca serce śmierć — zdradzony i zestrzelony podczas zasadzki — jest jednym z najmocniejszych momentów kina.

Przerażający obraz Eliasa podnoszącego ręce w geście poddania się, tylko po to, by zostać pozostawionym przez towarzyszy, symbolizuje tragiczną naturę wojny i stał się emblematem narracji o wojnie w Wietnamie. Dziedzictwo Dafoe nadal rezonuje poprzez to niezapomniane przedstawienie.

Źródło i obrazy