Noc żywych trupów George’a A. Romero to przełomowy film w gatunku horroru, zawierający sceny, które pozostają przerażające nawet po dziesięcioleciach. Jedna z ważnych sekwencji wzbudziła strach w sercu samego Stephena Kinga. Pomimo wielu sequeli i spin-offów, oryginał z 1968 roku pozostawił niezatarty ślad w krajobrazie horroru, będąc pierwszym filmem, który wprowadził nowoczesną koncepcję zombie, tak jak je znamy dzisiaj. Podczas gdy współczesne filmy grozy często szczycą się ulepszonymi efektami specjalnymi i drastyczną makabrą, surowa prostota dzieła Romero nadal wywołuje prawdziwy strach.
Jeśli chodzi o literaturę grozy, Stephen King bez wątpienia należy do grona czołowych ekspertów tego gatunku. Nazywany „Królem Horroru”, King widział ponad 50 adaptacji swoich dzieł na potrzeby filmów. Biorąc pod uwagę jego bogate doświadczenie w opowiadaniu historii grozy, może wydawać się zaskakujące, że ma chwile słabości, ale skuteczność omawianej sceny świadczy o jej wpływowym projekcie.
Noc żywych trupów: najstraszniejsza scena według Stephena Kinga
Przełomowe elementy horroru w Nocy żywych trupów
Na początku narracji główna bohaterka, Barbara, zostaje ścigana przez bezlitosnego zombie. Ten niepokojący moment, w którym stworzenie uderza w szyby samochodowe i ostatecznie jedną z nich rozbija, wywarł wrażenie na widzach, w tym na samym Kingu. Zauważył: „Za pierwszym razem, gdy to zobaczyłem (i dwa razy później), scena ta zamieniła mnie w galaretę”. Co ciekawe, ten kluczowy moment wykorzystał proste efekty charakteryzacji, aby wywołać przerażenie, ale był głęboko innowacyjny jak na tamte czasy.
Ta sekwencja zawierała kilka podstawowych elementów horroru: gorączkowy pościg i poczucie uwięzienia. Jednak tym, co ją wyróżniało, było wprowadzenie niespotykanego dotąd stworzenia, zapowiadającego nową falę horroru. Noc żywych trupów zmieniła gatunek zombie bez polegania na ekstrawaganckich efektach specjalnych, co jest zgodne z upodobaniem Kinga do niskobudżetowego horroru, w którym szczere opowiadanie historii góruje nad migoczącymi efektami wizualnymi.
Spostrzeżenia Stephena Kinga na temat horroru w Hollywood
Współpraca Stephena Kinga i George’a A. Romero
Wiele kultowych momentów grozy jest wynikiem minimalnych budżetów, co podkreśla, że inwestycja finansowa nie jest automatycznie równoznaczna z jakością. King doskonale rozumie tę zasadę, ponieważ jego narracje często opierają się na prostych, ale przerażających scenariuszach. Na przykład w Cujo rodzina zostaje odizolowana w samochodzie, w którym pojawia się groźny wściekły pies. Podobnie w Gerald’s Game kobieta znajduje się w niebezpiecznej sytuacji, przykuta kajdankami do łóżka, a obok niej leży zmarły małżonek. King trafnie zauważa, że „ duże filmy wymagają dużych wyjaśnień, które są zwykle męczące, i dużych historii, które są zwykle uciążliwe ”. Ta filozofia znajduje odzwierciedlenie w skuteczności skromnej produkcji Night of the Living Dead .
Więcej szczegółów znajdziesz w szczegółowej dyskusji w Entertainment Weekly .
Powiązane artykuły:
10 najbardziej kultowych postaci z filmów wojennych znanych ze swoich cytatów
0:32
10 najbardziej niedocenianych postaci drugoplanowych w filmach o Jamesie Bondzie
0:10
5 aktorów słynących z wykonywania własnych wyczynów kaskaderskich
0:08
Dodaj komentarz