
Luki w dostępności w kinach dla widzów niepełnosprawnych
Niedawne badanie przeprowadzone przez Inevitable Foundation rzuca światło na doświadczenia niepełnosprawnych widzów, ujawniając, że 65% z nich woli oglądać filmy w kinach niż w domu. Pomimo tej preferencji, aż 96% stwierdziło, że kina nie spełniają w wystarczającym stopniu ich wymagań dotyczących dostępności.
Przegląd ankiety
Ankieta, w której wzięło udział ponad 100 osób niepełnosprawnych, skupiła się na ich doświadczeniach w teatrze w ciągu ostatnich dwóch lat. Uczestnicy wyrazili swoje oczekiwania dotyczące takich funkcji, jak dostępne miejsca siedzące i napisy otwarte, podkreślając znaczące luki w obecnej ofercie.
Kluczowe ustalenia dotyczące potrzeb w zakresie dostępności
Wyniki wskazują na poważne niedociągnięcia w dostępności miejsc siedzących i toalet. Konkretnie, 42% respondentów napotkało trudności, szukając niezbędnych dostępnych opcji miejsc siedzących, takich jak fotele z możliwością odchylenia lub miejsca dla wózków inwalidzkich. Ponadto, 68% zgłosiło, że w teatrach brakowało dostępnych toalet, co budzi poważne obawy dotyczące ogólnego doświadczenia w teatrze dla niepełnosprawnych widzów.
W przypadku osób wymagających dostosowania sensorycznego — ze względu na zwiększoną wrażliwość na dźwięk i światło — 63% preferowało środowiska o niskim poziomie sensorycznym, które obejmują ograniczenia pojemności i regulowane poziomy oświetlenia. Te preferencje podkreślają potrzebę dostosowania teatrów do różnorodnych potrzeb sensorycznych.
Preferencje dotyczące napisów
Jeśli chodzi o usługi napisów, uczestnicy wyrazili wyraźną preferencję dla napisów otwartych, które wyświetlają napisy bezpośrednio na ekranie filmu. Chociaż czasami mieli dostęp do urządzeń przenośnych lub innych urządzeń do napisów, te opcje mogą często ulegać awarii, co prowadzi do frustracji. Godne uwagi 58% respondentów doceniłoby napisy otwarte udostępniane podczas wybranych pokazów, podczas gdy 22% wyraziło chęć, aby były one stale dostępne.
Implikacje ekonomiczne i wnioski
Raport podkreśla, że traktując dostępność jako kluczową inwestycję, a nie obciążenie finansowe, właściciele i dystrybutorzy kin mogą zwiększyć lojalność i zaufanie klientów, jednocześnie wykorzystując niedostatecznie obsługiwany rynek, którego wartość szacuje się na około 21 miliardów dolarów dochodu dyskrecjonalnego. Jak stwierdzono w raporcie, „Inwestując w niepełnosprawnych widzów i ich społeczności, wystawcy i dystrybutorzy mają rzadką okazję do zwiększenia ogólnej satysfakcji widzów, stawiając na pierwszym miejscu komfort i doświadczenie”.
Ostatecznie zajęcie się wskazanymi lukami stwarza nie tylko moralne wymogi, ale także znaczące możliwości ekonomiczne dla przemysłu filmowego.
Dodaj komentarz ▼