Śmierć Michaela Corleone w Ojcu chrzestnym: Podkreślenie kluczowych różnic między nim a Vito Corleone granym przez Marlona Brando

Śmierć Michaela Corleone, postaci żywo sportretowanej przez Ala Pacino w słynnej trylogii Francisa Forda Coppoli Ojciec chrzestny , ostro kontrastuje z śmiercią jego ojca, Vito Corleone, granego przez Marlona Brando. Filmowa podróż opisuje ewolucję Michaela od naiwnego młodzieńca wkraczającego w świat zorganizowanej przestępczości do jego ostatecznego rozpadu jako zmęczonego przywódcy w brudnym życiu mafii. Ta saga, obejmująca trzy filmy, jest często uważana za spójną narrację, w której historia Michaela służy jako epilog życia i śmierci jego ojca.

Trylogia przedstawia ciągłą fabułę, która podkreśla przejście tytułu „Ojciec chrzestny”, zaczynając od Vito i kulminując w roli Michaela jako głowy rodziny Corleone. Jednak istota Ojca chrzestnego wykracza poza tematykę zbrodni i zdrady; misternie splata ze sobą elementy życia i śmierci. Narracja rozpoczyna się od Vito w jego najlepszym okresie, po którym następuje jego upadek, ostatecznie prowadząc do samotnego końca Michaela w Ojcu chrzestnym III . Ta cykliczna koncepcja życia przeplatającego się ze śmiercią podkreśla krytyczną rozbieżność między tymi dwoma postaciami.

Charakterystyczne zgony Michaela i Vito Corleone

Kontrastujące zakończenia dwóch ojców chrzestnych

Paralele między śmiercią Vito i Michaela Corleone są uderzająco celowe w Ojcu chrzestnym i Ojcu chrzestnym III . Odejście Vito następuje w spokojnym otoczeniu ogrodu, gdzie cieszy się kilkoma chwilami spokoju ze swoim wnukiem, nawet gdy ten spożywa złowieszczą pomarańczę. Natomiast odejście Michaela następuje w podobnych okolicznościach — on również jest na zewnątrz, wygrzewa się w słońcu i otoczony naturą. Jednak podczas gdy Vito jest otoczony rodzinną miłością, Michael staje w obliczu swojego końca w głębokiej samotności.

Podczas gdy ostatnie chwile Vito są złagodzone obecnością jego ukochanego wnuka, samotny upadek Michaela pokazuje głębię jego izolacji. Co znamienne, upadek Vito mówi o rodzinnym dziedzictwie i witalności, ponieważ umiera przepełniony uczuciem do chłopca, który reprezentuje nadzieję na przyszłość. W jaskrawym kontraście, Michael zostaje porzucony, otoczony wyłącznie przez psy kręcące się wokół niego, co jest przejmującym odzwierciedleniem jego przejmującej samotności.

Badanie przyczyn stojących za ich różnymi zakończeniami

Śmierć Michaela: złożona interpretacja

Obie postacie podejmują się nie do pomyślenia działań i doświadczają druzgocących strat z powodu przemocy mafii, co prowadzi do ważnego pytania, dlaczego śmierć Vito jest przedstawiana z poczuciem miłosierdzia, podczas gdy śmierć Michaela wydaje się przesiąknięta cierpieniem. Odpowiedź może leżeć w emocjonalnym dystansie, jaki Michael kultywuje w porównaniu do Vito, który, choć bezwzględny, uosabia ciepło, które trzyma jego rodzinę blisko. Ta nieuchwytna rodzinna sympatia mogła uchronić Vito przed samotnością, która przenika koniec Michaela.

Metamorfoza Michaela w twardą postać tworzy bariery między nim a jego bliskimi. Walcząc o utrzymanie prawdziwych relacji, wydaje rozkazy, które zrywają więzi rodzinne i ucieleśniają zdradę — najbardziej znany jest jego zimny wybór wyeliminowania brata Fredo. Ta rozbieżność w ich charakterach wyjaśnia, dlaczego jeden don spotyka śmierć otoczony ciepłem, a drugi stawia jej czoła pozbawiony towarzystwa.

Co ciekawe, inny punkt widzenia zakłada, że samotna śmierć Michaela symbolizuje formę bezinteresowności. Podczas gdy sielankowy koniec Vito charakteryzuje się jego zdolnością do wciągnięcia rodziny do biznesu, wybory Michaela, choć tragiczne, mają na celu wyrwanie jego pozostałej rodziny z brutalnego świata przestępczego. Jednak prowadzi to również do katastrofalnych strat dla niego, które kulminują w śmierci Mary — nie do zniesienia poświęceniu dla dobra przyszłego bezpieczeństwa jego dzieci. Ostatecznie Michael bierze na siebie zarówno ciężar spuścizny swojej rodziny, jak i samotność, która się z tym wiąże, osiągając głęboko pożądany przez Vito wynik: życie wolne od uwikłań w mafię.

Wpływ alternatywnej wersji Ojca Chrzestnego III

Znacząca zmiana w narracji

Reakcja Michaela Corleone na zakończenie „Ojca chrzestnego”

W 2020 roku Coppola wydał The Godfather Coda: The Death of Michael Corleone , udoskonaloną wersję trzeciej części, w której wprowadzono znaczące zmiany, w szczególności pominięto scenę śmierci Michaela. Zamiast być świadkiem jego dosłownego zgonu w ogrodzie, widzowie muszą skupić się na emocjonalnych konsekwencjach śmierci jego córki Mary.

Ta zmiana przekształca „śmierć” Michaela w metaforyczną stratę, skupiając się na emocjonalnym spustoszeniu, jakie pociąga za sobą rozpad rodziny. Decyzja o usunięciu jego fizycznego końca wywołuje głębszą refleksję — jak mogłyby wyglądać jego ostatnie chwile? Podczas gdy publiczność pozostaje w rozmyślaniach, ta zmiana nie oznacza, że późniejsze dni Michaela będą odzwierciedlać jakiekolwiek szczęście; wręcz przeciwnie, sugeruje, że strata Mary metaforycznie rozbija Michaela, oznaczając przejmujący koniec jego podróży.

Z wynikiem 86% Tomatometer na Rotten Tomatoes w porównaniu do 67% oryginału, The Godfather Coda wywołuje szerokie spektrum interpretacji dotyczących ostatecznego losu Michaela. Jednak ta zmiana narracji nadal wzmacnia ukryte przesłanie serii — duszące reperkusje życia przesiąkniętego przestępczością, ostatecznie kulminujące w głębokiej stracie i izolacji.

Źródło i obrazy