40. rocznica serialu „The Far Side”: czy potrafisz zrozumieć najbardziej zagadkowy komiks bez potrzeby wyjaśnień?

Świętując ważny kamień milowy, The Far Side obchodzi 40. rocznicę tego, co wielu uważa za najbardziej zagadkowy komiks, i nie, nie mamy na myśli „Cow Tools”. Znany z surrealistycznego i niespodziewanego humoru twórca Gary Larson zauważył, że jest tylko jeden pasek — konkretny klejnot, który sprawił, że widzowie drapią się po głowie — w którym zrozumienie humoru wymaga zewnętrznego wyjaśnienia. Ten artykuł zagłębia się w powody stojące za zagadką komiksu, a także podkreśla niektóre z innych często źle rozumianych klejnotów Larsona .

„Nigdy nie spotkałem nikogo, kto zrozumiałby powód, dla którego to zrobiłem”.

Pierwotnie opublikowany 20 listopada 1984 r. „The Holsteins visit the Grand Canyon” przedstawia pozornie prostą koncepcję, która niestety zostaje przyćmiona przez jej wykonanie. Przyjrzyjmy się, dlaczego ten komiks wprawił czytelników w osłupienie do tego stopnia, że Larson nazwał go swoim najbardziej niezrozumianym dziełem, ale najpierw damy ci chwilę, abyś sam to rozgryzł…

najdalsza strona najbardziej mylących komiksowych krów na wakacjach

Czarno-biały format rzeczywiście utrudniał przekaz dowcipu, jednak późniejsze kolorowe edycje wprowadziły istotną zmianę, która uczyniła humor bardziej zrozumiałym, chociaż nadal trudnym do uchwycenia…

najdalsza strona najbardziej mylących komiksowych krów na wakacjach, ale teraz w kolorze

Rozpakowywanie najbardziej zagadkowego komiksu Far Side

Objawienie Larsona na temat błędnych interpretacji odbiorców

Postać z Far Side pisze ołówkiem i papierem, z wysuniętym językiem (na pierwszym planie); w tle pojawiają się inne postacie machające.

„The Holsteins visit the Grand Canyon” koncentruje się wokół ekscentrycznej rodziny krów, które próbują uchwycić wakacyjny moment. Sednem humoru jest cielę, które żartobliwie trzyma „uszy króliczka” za swoim rodzeństwem. W czarno-białym przedstawieniu gest ten jest błędnie interpretowany jako prosty ukłon, co prowadzi do zamieszania. Na szczęście w kolorowej wersji dodano pasek bieli pod kopytem, co pomaga widzom zrozumieć zamierzony żart.

Co ciekawe, pomimo przytłaczającego zamieszania wokół jego intencji, wielu fanów nadal wyrażało radość z komiksu. W The Prehistory of The Far Side Larson wspomina, że otrzymał pozytywne opinie, z których żadna nie uchwyciła zaprojektowanego przez niego humoru. Zauważył:

Ciekawe wydało mi się to, że wszyscy, bez wyjątku, oglądali to z zupełnie innej perspektywy, niż zamierzałem.

Innym przykładem ilustrującym nieporozumienie jest pasek filmowy z psem siedzącym na samochodzie, który niektórzy widzowie uznali za „chory” i „obraźliwy” ze względu na błędną interpretację elementów wizualnych.

Podczas rozmowy na UCLA, która stanowiła część wywiadu dla 20/20 w 1986 r., Larson podkreślił swój punkt widzenia:

Nigdy nie spotkałem nikogo, kto zrozumiałby powód, dla którego to zrobiłem.

Sama przesłanka o rodzinie krów cieszącej się wakacjami z natury pobudza rozbawienie, co prawdopodobnie powoduje, że wielu czytelników nie dostrzega bardziej niuansowego punktu widzenia Larsona. Co ciekawe, w tym przypadku publiczność nie nazwała dzieła Larsona „chorym” z powodu ich nieporozumienia…

Więcej niezrozumianych klasyków z The Far Side

Temat krowy nadal stanowi zagadkę

Podczas gdy wielu może kojarzyć „Cow Tools” z zamieszaniem, rzeczywiście byli czytelnicy, którzy zrozumieli jego ukryte przesłanie. Jednak poziom zamieszania wokół niego był na tyle powszechny, że przyciągnął uwagę mediów, co Larson przypisał zwiększeniu liczby czytelników. Podkreślił, że „Cow Tools” to „czyste ćwiczenie w głupocie”, wyobrażając sobie absurdalne narzędzia, które krowy wymyślą, jeśli zostaną wyzwane.

Innym godnym uwagi przykładem jest pasek z udziałem „Mr. Pembrosego”, postaci zredukowanej do samotnej gałki ocznej w wyniku serii niefortunnych zdarzeń. Podobnie zaginął humor, ponieważ maleńka część ciała nie została zarejestrowana na kozetce psychiatry. W swoich przemyśleniach Larson stwierdził:

Tak, to ma być gałka oczna spoczywająca na kanapie – obraz prawie zniknął po zmniejszeniu rozmiaru.. .. Ok, może to nie działa.

Podczas gdy mylące paski stanowią własne wyzwanie, całkowicie błędnie zinterpretowane komiksy często prowadzą do większej reakcji. Na przykład konkretny pasek z psem wyjącym na dachu samochodu wywołał gniew, ponieważ widzowie błędnie założyli, że sugeruje on lubieżne zachowanie ze względu na niefortunne umiejscowienie skrzyni biegów pojazdu.

Ta tendencja do błędnej interpretacji przyczyniła się do reputacji The Far Side jako miejsca, w którym panuje surrealistyczny humor. Zainspirowała nawet żart w klasycznym sitcomie Cheers , pokazujący zagubienie postaci nad komiksem o krowach. Co więcej, seria sprawiła, że czytelnicy zaczęli kwestionować własne interpretacje, a jeden z fanów napisał list dotyczący prostego żartu o King Kongu, zastanawiając się, czy za puentą kryje się głębsze znaczenie.

Trwała popularność humoru skupionego na krowach

Spostrzeżenia Larsona na temat humoru krów

Zarówno „Cow Tools”, jak i „The Holsteins visit the Grand Canyon” są przykładami tendencji Larsona do umieszczania krów w jego najbardziej zdumiewających komiksach. Jako powtarzające się postacie w The Far Side , krowy stały się nieoficjalnymi maskotkami komiksu. W dyskusji z The New York Times Larson ujawnił swoje uzasadnienie ich częstej obecności:

Zawsze uważałem, że słowo krowa jest zabawne, a krowy są w pewnym sensie postaciami tragicznymi. Krowy zacierają granicę między tragedią a humorem.

Takie spostrzeżenia wyjaśniają, dlaczego Larson często wybierał krowy ze względu na swój surrealistyczny humor — często manifestujący się jako codzienne sytuacje wypaczone przez ich zaangażowanie. Przedstawiając krowy w formach zachowań przypominających ludzkie, Larson tworzy unikalną mieszankę komedii i patosu, przyczyniając się do bogatego źródła humoru o tematyce domowej.

Ponieważ „The Holsteins visit the Grand Canyon” świętuje 40. rocznicę, stanowi ona stosowne przypomnienie, że fani nadal cenią dziedzictwo The Far Side, wspominając jego 14-letni okres trwania . Dzieła Larsona pozostają prowokacyjnie zabawne, ilustrując zarówno jego niezwykłą kreatywność, jak i nieprzemijającą atrakcyjność surrealistycznego humoru, który przekracza czas, stojąc obok bardziej tradycyjnej, obserwacyjnej komedii.

Źródło: The New York Times

Źródło i obrazy