Prawdziwy szok przemocy w Smile 2 w porównaniu do Terrifier 3

Uwaga od redaktora: W artykule znajdują się spoilery dotyczące filmu Smile 2.

Najważniejsze informacje

Strategiczne wykorzystanie krwi w filmie Smile 2 doskonale wpisuje się w oczekiwania widzów.
Smile 2 wprowadza innowacje w zakresie amortyzowania wstrząsów, zachowując jednocześnie elementy swojego poprzednika.
Wzbogacona krew w Smile 2 pogłębia postać antagonisty.

Rok 2024 przyniósł niezwykłą serię horrorów, przekształcając gatunek, który kiedyś był sezonowy, w całoroczne widowisko. Wśród wyróżniających się tytułów Smile 2 i Terrifier 3 osiągnęły znaczący sukces kasowy, wzmocniony przez ich dobrze zaplanowane wydanie na sezon Halloween. Chociaż upiorne wibracje z pewnością przyczyniły się do ich popularności, oba filmy okazały się naprawdę wciągającymi doświadczeniami grozy, oferując widzom wyjątkowe cechy.

Smile 2 skłania się ku byciu bardziej intelektualnym horrorem skupionym na głębokiej symbolice i łukach postaci, podczas gdy Terrifier 3 przyjmuje tradycyjny trop slashera, nie tracąc czasu, aby od razu zanurzyć się w brutalnej przemocy. Przytłaczająca krew w tym drugim podobno spowodowała, że niektórzy widzowie opuścili kino, nie mogąc znieść nieustępliwej brutalności. Oba filmy rozwijają się, podążając różnymi ścieżkami w gatunku horroru. Chociaż nie ma ostatecznej formuły na udany horror, Smile 2 udaje się zapożyczyć od Terrifier 3, oferując jednocześnie własne podejście do brutalnej treści, które inaczej rezonuje z publicznością.

Skuteczność kontrolowanego Gore w Smile 2

Seria Smile jest znana z polegania na jump scare’ach, szczególnie wykorzystując zaskakujące pojawienia się demona uśmiechu w nieoczekiwanych momentach. Choć brutalny, pierwszy film pokazał swoją rzeź w bardziej stonowany sposób — zabójstwa były szokujące, ale nie przesadnie drastyczne. Na przykład, chociaż przedstawiał samookaleczenia i nagłe zgony, powstrzymywał się od pokazywania drastycznej przemocy, takiej jak brutalne obrażenia twarzy. W przeciwieństwie do pierwszej części, Smile 2 znacznie podnosi swój współczynnik gore.

Uśmiech 2
Dyrektor	Parkera Finna
Rzucać	Naomi Scott, Rosemarie DeWitt, Dylan Gelula, Lukas Gage, Kyle Gallner, Peter Jacobson, Miles Gutierrez-Riley
Czas trwania	2 godziny, 7 minut
Data wydania	18 października 2024 r.

W przeciwieństwie do tego Terrifier 3 zbudował swoją reputację na gore i drastycznych obrazach, których fani oczekiwali po poprzednich filmach. W przeciwieństwie do Smile, który jest skierowany do szerszej publiczności szukającej trzymającego w napięciu horroru, Terrifier 3 utrzymuje niszowy urok zakorzeniony w brutalnej przemocy. Obie serie filmowe mają znaczną część swojej widowni, która rozkoszuje się dreszczykiem grozy w różnych formach — czy to napięcie psychologiczne, czy jawna krew.

Innowacyjne taktyki szokowe w Smile 2

Naomi Scott konfrontuje się z tancerzami w Smile 2

Oryginalny film Smile stawiał na jump scare i horror psychologiczny, głównie po to, aby przyciągnąć szerszą publiczność. To podejście kontrastuje z Terrifier 3, który jest skierowany do mniejszej widowni, szukającej wysokiego poziomu gore i szoku, na podstawie poprzednich filmów z serii. Aby przyciągnąć większą grupę demograficzną, pierwszy film nie zdecydował się polegać wyłącznie na graficznej wartości szokującej.

https://www.youtube.com/watch?v=FU_bAopCcSE

SMILE 2 | Final Trailer (2024) – Naomi Scott, Lukas Gage (https://www.youtube.com/watch?v=FU_bAopCcSE)

Jednakże nasilona krew w Smile 2 służy wielu celom: pozwala sequelowi wyróżnić się, oferując jednocześnie elementy zaskoczenia. Widzowie znający oryginał mogą spodziewać się pewnych zwrotów akcji, co osłabia wpływ jump scare’ów. Dlatego film sprytnie włączył podwyższone poziomy krwi, aby obalić oczekiwania i wywołać autentyczne reakcje u widzów. Ta gotowość do przyjęcia drastycznej treści zapewnia, że Smile 2 nie tylko przyciąga widzów, ale także zwiększa emocjonalną stawkę narracji.

Groteskowe i szokujące efekty wizualne podnoszą stawkę wokół interakcji postaci, wzbogacając przedstawienie już odrażającego antagonisty. Strategiczna implementacja gore jest szczególnie istotna dla sequela, który ma na celu akceptację głównego nurtu, ponieważ w filmach skierowanych do szerszej publiczności często unika się nadmiernej przemocy.

Ostatecznie, graficzny charakter filmu Smile 2 sprawia, że jest to jeden z najlepszych współczesnych horrorów, a to wszystko dzięki kreatywnemu zamysłowi i realizacji reżysera Parkera Finna.