Idealny następca Michaela Caine’a w filmie James Bond: Jak dwie nieudane kontynuacje doprowadziły do jego upadku

Rola Michaela Caine’a w The Ipcress File uczyniła z niego idealnego zastępcę Jamesa Bonda, jednak ostatecznie franczyza została zahamowana przez dwa źle przyjęte sequele. Z niezwykłym portfolio składającym się z ponad 175 ról aktorskich , Caine odcisnął swoje piętno na kinie poprzez kultowe filmy takie jak The Man Who Would Be King (1975), Hannah and Her Sisters (1986), Get Carter (1971) i Alfie (1966). Ponadto zyskał dalsze uznanie za swoje występy w kilku arcydziełach Christophera Nolana, w tym Interstellar , Incepcja , Mroczny rycerz i Prestiż .

Wydany w 1965 r. The Ipcress File przedstawił widzom sprytną postać szpiegowską Caine’a, Harry’ego Palmera. Reżyserowany przez Sidneya J. Furie, film zaprezentował również takie talenty jak Nigel Green, Guy Doleman, Sue Lloyd i Gordon Jackson. Film spotkał się z uznaniem krytyków, osiągając wynik 97% na Rotten Tomatoes wraz z imponującym wynikiem publiczności wynoszącym 85%. Chociaż początkowy sukces wywołał oczekiwanie na dwa sequele wydane w 1966 i 1967 r., oba filmy zawiodły i zasadniczo zgasiły nadzieje na kontynuację serii.

Harry Palmer: Wyraźna alternatywa Caine’a dla Jamesa Bonda

Obiecujący debiut Harry’ego Palmera

Michael Caine jako Harry Palmer w Aktach Ipcress

Krytyczny konsensus sugeruje, że Caine posiadał charyzmę i talent, aby przewodzić udanej serii szpiegowskiej , podobnej do legendarnego Jamesa Bonda. Jak zauważyła Kate Muir w recenzji dla The Times (UK) , zauważyła, „Michael Caine jest uosobieniem luzu lat sześćdziesiątych w swoim pierwszym występie jako tajny agent Harry Palmer”. Recenzja z Variety dodała, „Caine umiejętnie opiera się wszelkim pokusom, jakie mógł mieć, aby ożywić przebieg wydarzeń. W rzeczywistości jego konsekwentne niedocenianie znacznie zwiększa siłę przyciągania obrazu”.

Choć łatwo było dostrzec paralele między postacią Caine’a a 007, Harry Palmer był często postrzegany jako postać „anty-Bonda” ze względu na wyraźnie odmienny ton i zachowanie. Pomimo że oba filmy miały wspólny zespół produkcyjny, wizją The Ipcress File było służenie jako przeciwwaga dla klasycznych przygód Bonda. Niestety, sequele — Funeral in Berlin (1966) i Billion Dollar Brain (1967) — nie spełniły oczekiwań pod względem realizacji i brakowało im iskry, która rozświetliła oryginalny film.

Odkrywanie upadku serii Ipcress

Sequele, które nie spełniają oczekiwań

Kontynuacje Funeral in Berlin i Billion Dollar Brain zadebiutowały odpowiednio w 1966 i 1967 roku, ale nie udało im się odtworzyć magii oryginalnego The Ipcress File . Z wynikiem Rotten Tomatoes wynoszącym zaledwie 60% dla pierwszego i żałosnych 57% dla drugiego, sequele stanowiły jaskrawy kontrast z uznaniem, jakie otrzymał oryginalny film. Chociaż oba sequele mają momenty zasług, nie podniosły one franczyzy, która wkrótce zaczęła słabnąć. Podczas gdy występ Caine’a w The Ipcress File pozostaje przekonujący, sequele nie były w stanie odzyskać głębi i artyzmu, które zdefiniowały początek serii.

Źródło i obrazy