Istnieje znane francuskie przysłowie „cherchez la femme”, które można przetłumaczyć jako „szukaj kobiety”. Fraza ta stała się niemalże wyświechtanym frazesem w świecie filmu noir, sugerując, że liczne konflikty wynikają z postaci kobiecej, często przedstawianej jako femme fatale. Jednak, podczas gdy powiedzenie to było używane w mizoginistycznym świetle przez całą historię, portretowanie kobiet w filmie noir znacznie ewoluowało. Dzisiejsi widzowie często czują się oczarowani złożonością i głębią tych postaci kobiecych, kibicując im, nawet jeśli ich czyny oznaczają katastrofę dla męskiego protagonisty. W końcu te fabuły rozwijają się dzięki napięciu i moralnej dwuznaczności.
Krajobraz filmu noir jest zaludniony przez femme fatale, które rzucają wyzwanie tradycyjnym stereotypom złoczyńców. Te postacie są często sprytne, manipulujące i głęboko ambitne. Czasami ich zdradzieckie działania wynikają z okoliczności pozostających poza ich kontrolą. Niektóre mogą wykorzystywać swoją seksualność, podczas gdy inne używają przymusu i oszustwa jako swojej broni. Niezależnie od metody, to, co sprawia, że te femme fatale są niezapomniane, to ich nieustępliwe dążenie do realizacji swoich pragnień, często prowadzące je do miejsca, w którym odczuwają żal.
10
Natalie (Carrie Anne-Moss) W Memento
Barmanka Natalie wykorzystuje pamięć Leonarda do własnych celów
Zanim zajął się trylogią Mroczny rycerz , Christopher Nolan napisał i wyreżyserował przełomowy thriller kryminalny Memento , historię opowiedzianą na odwrót. Centralnym punktem fabuły jest Leonard (w tej roli Guy Pearce), mężczyzna obciążony rzadką krótkotrwałą chorobą pamięci. Chociaż film ten może nie trzymać się ściśle tradycyjnej estetyki filmu noir, niewątpliwie wyróżnia się w nim wybitna femme fatale, Natalie grana przez Carrie Anne-Moss.
Gdy Leonard wyrusza na wyprawę w poszukiwaniu zemsty na zabójcy swojej żony, spotyka Natalie, barmankę, która twierdzi, że chce mu pomóc. Jednak prawda stopniowo wychodzi na jaw: wykorzystuje fakt, że Leonard nieumyślnie zabił jej chłopaka, handlarza narkotyków — szczegół, którego on nie pamięta. Poprzez manipulację Natalie używa Leonarda jako pionka w swoich niebezpiecznych grach , wykorzystując jego utratę pamięci, aby zorganizować swoje plany bez jego wiedzy. Jej wyrachowane działania malują ją jako kwintesencję femme fatale, pomysłowo manewrującą przez mglistą rzeczywistość Leonarda dla własnych złowrogich zamiarów.
9
Dorothy Valens (Isabella Rossellini) w Blue Velvet
Piosenkarka z nocnego klubu, która wciąga młodego mężczyznę do swojego mrocznego świata
Blue Velvet Davida Lyncha to thriller psychologiczny, który umocnił jego pozycję w Hollywood. Kiedy student college’u Jeffrey Beaumont (Kyle MacLachlan) wraca do domu, zostaje wciągnięty w niepokojące życie piosenkarki nocnego klubu Dorothy Valens (Isabella Rossellini). W miarę jak zauroczenie Jeffreya pogłębia się, zostaje on wciągnięty w burzliwą egzystencję Dorothy , która przeplata tematy przemocy i uwodzenia.
Chociaż Dorothy nie popełnia morderstwa, odgrywa znaczącą rolę w podważaniu niewinności Jeffreya. Jej doświadczenia z psychopatycznym Frankiem Boothem (Dennis Hopper) pozostawiają ją głęboko zranioną, wciągając Jeffreya w niebezpieczną sieć manipulacji i intryg. Złożoność i uwodzicielska wrażliwość Dorothy czynią ją niezapomnianą femme fatale w historii kina.
8
Gilda (Rita Hayworth) W Gilda
Żona gangstera z niezapomnianym flipem włosów
Rola Rity Hayworth w filmie Gilda z 1946 r . znajduje oddźwięk u tych, którzy nawet nie widzieli filmu, umacniając jej dziedzictwo w filmie noir. Johnny Farrell (Glenne Ford), nieuczciwy hazardzista, wciąga się w romans z Gildą, femme fatale, żoną gangstera Ballina Mundsona (George Macready).
Dzięki ikonicznemu odwróceniu włosów i porywającej interpretacji „Put the Blame on Mame” Gilda uosabia charyzmę i niebezpieczeństwo . Bez wysiłku przyciąga Johnny’ego z powrotem do siebie, nawet gdy ich burzliwa historia komplikuje ich interakcje. Manipulacyjna natura Gildy w połączeniu z jej urodą czyni ją kwintesencją femme fatale, wywołując zarówno pociąg, jak i niebezpieczeństwo w równym stopniu.
7
Violet i Corky (Jennifer Tilly i Gina Gershon) w Bound
Kochankowie spiskują, by ukraść majątek gangstera
W swoim debiucie fabularnym Wachowskie stworzyły Bound , erotyczny film neo-noir z Jennifer Tilly w roli Violet, dziewczyny gangstera, i Giną Gershon w roli Corky, jej byłego kochanka. Dwie kobiety opracowują plan kradzieży nielegalnie zdobytych pieniędzy Caesara — niebezpiecznego chłopaka Violet. Jednak ich plan szybko wymyka się spod kontroli, zmuszając je do walki o przetrwanie.
Chemia między Tilly i Gershon jest elektryzująca, ale to ich przedstawienie lesbijskiego związku wyróżnia się. Wachowskie zatrudniły ekspertkę od feminizmu Susie Bright, aby zwiększyć autentyczność scen miłosnych, które ostatecznie przedstawiają Corky i Violet jako zdolne femme fatale i silne bohaterki, które widzowie mogą promować .
6
Brigid O’Shaughnessy (Mary Astor) w Sokole maltańskim
Sam Spade uwikłany w tę legendarną femme fatale
Od wejścia do biura Sama Spade’a Brigid O’Shaughnessy (Mary Astor) pokazuje swój zagadkowy urok. Sam (Humphrey Bogart) jest aż nadto świadomy, że jej fasada prawdopodobnie jest myląca. Brigid przekonująco gra damę w opałach, ale jej kłamstwa są wszechobecne. Niezależnie od swoich instynktów, Sam czuje się do niej przyciągnięty .
Manipulacja Brigid jest tak przekonująca, że zaskakuje Sama, zwłaszcza gdy zmaga się z rzeczywistością, że ma ona udział w śmierci jego partnera. Sokół maltański pozostaje definiującym filmem noir, który uchwycił zdolność Brigid do uwodzenia i zdradzania — pozostawiając czytelników z wątpliwościami co do jej prawdziwych uczuć.
5
Pani Danvers (Judith Anderson) w Rebecca
Danvers: obsesja na punkcie pomszczenia zmarłej Rebekki
Urzekająca adaptacja powieści Daphne du Maurier Rebecca Alfreda Hitchcocka ilustruje mistrzowską grę napięcia i psychologicznej manipulacji. Kiedy arystokrata Maxim de Winter (Laurence Olivier) przedstawia swoją młodą narzeczoną (Joan Fontaine), pani Danvers, gospodyni, jest zdecydowana udaremnić jej plany na każdym kroku. Zdesperowana, by podtrzymać dziedzictwo Rebeki, pani Danvers przy każdej okazji podważa autorytet nowej narzeczonej, twierdząc, że Rebecca była lepsza pod każdym względem.
Zamiast polegać na seksualnym uroku, pani Danvers uosabia inny typ femme fatale. Jej obsesja na punkcie Rebeki zamienia ją w manipulującą siłę, co prowadzi ją na skraj szaleństwa, gdy stara się sabotować szczęście pary. Jej pokręcona lojalność kulminuje w mrożącym krew w żyłach dążeniu do zemsty , co sprawia, że jej postać jest niezapomniana w gatunku filmu noir.
4
Catherine Tramell (Sharon Stone) w filmie Nagi instynkt
Catherine: Uwodzicielska zagadka, która twierdzi, że jest niewinna
Okrzyknięty arcydziełem neo-noir, film z 1992 r. Nagi instynkt wywołał debaty na temat seksualności i moralności. Podczas śledztwa w sprawie morderstwa gwiazdy rocka detektyw Nick Curran (Michael Douglas) zostaje oczarowany powieściopisarką Catherine Tramell, graną przez Sharon Stone. Początkowo podejrzewana o morderstwo, charyzma i urok Catherine sprawiają, że Nick jest oczarowany, pomimo licznych dowodów sugerujących jej udział.
Przedstawienie Catherine przez Sharon Stone jest niezatarte; uosabia ona silną kobietę, która bez skrupułów wyraża swoją seksualność . W miarę rozwoju fabuły Nick zostaje wciągnięty w ekscytujące, ale niebezpieczne uwikłanie, które osiąga punkt kulminacyjny w mrożącym krew w żyłach zwrocie akcji, który ujawnia prawdziwe intencje Catherine, gdy sprytnie aranżuje wydarzenia, by uwikłać Nicka, pozostawiając widzów oczarowanych.
3
Norma Desmond (Gloria Swanson) w Sunset Boulevard
Była gwiazdka zdesperowana, by odzyskać swoją chwałę
Sunset Boulevard przedstawia Joe Gillisa (William Holden), ambitnego scenarzystę, który uwikłał się w romans z byłą gwiazdą kina niemego Normą Desmond (Gloria Swanson). Odrzucona przez branżę Norma szuka Joego, mając nadzieję za wszelką cenę przywrócić jej dawną sławę. Jej desperacja wyzwala serię wydarzeń, które prowadzą do tragicznych i nieodwracalnych konsekwencji.
Niezapomniany występ Swanson przyniósł jej nominację do Oscara w kategorii Najlepsza Aktorka. Jej postać reprezentuje nawiedzające widmo utraconej sławy, pokazując, jak żądza znaczenia może przerodzić się w wewnętrzny zamęt. W trzymającym w napięciu punkcie kulminacyjnym, gdy ujawnia się jej prawdziwe szaleństwo, mrożące krew w żyłach wyznanie Normy do kamery przypieczętowuje jej los jako jednej z najbardziej kultowych femme fatale kina.
2
Phyllis Dietrichson (Barbara Stanwyck) w ramach podwójnego ubezpieczenia
Femme Fatale, która zwabia niewinną ofiarę w swoją sieć
W kwintesencji filmu noir Double Indemnity poznajemy Phyllis Dietrichson (Barbara Stanwyck), ostateczną femme fatale, która wciąga niczego niepodejrzewającego Waltera Neffa (Fred MacMurray) do swojego niebezpiecznego królestwa. Po wejściu do jej domu Walter jest natychmiast oczarowany jej urokiem i urodą, co prowadzi go na niebezpieczną ścieżkę.
Umiejętność Phyllis polega na jej zdolności do pozostania nieskażonym, podczas gdy werbuje innych do wykonywania jej nikczemnych czynów . Walter, zwabiony i uwiedziony, ostatecznie staje się jej pionkiem w spisku mającym na celu zamordowanie jej męża w zamian za wypłatę odszkodowania ubezpieczeniowego. Kiedy zasłona oszustwa zostaje podniesiona, Walter zdaje sobie sprawę, że został wciągnięty, ale jest już za późno na ucieczkę.
1
Amy Dunne (Rosamund Pike) w filmie Zaginiona dziewczyna
Nowoczesna Femme Fatale, Która Wywołuje Reakcje „Dobrze Dla Niej!”
Adaptacja bestsellerowej powieści Gillian Flynn, Gone Girl opowiada skomplikowaną historię Amy Dunne (Rosamund Pike), która organizuje swoje zniknięcie w piątą rocznicę ślubu, aby wrobić swojego męża, Nicka Dunne’a (Ben Affleck), w jej domniemane morderstwo. W miarę rozwoju śledztwa staje się oczywiste, że Amy jest dobrze wykreowaną nowoczesną femme fatale, manipulującą mediami i percepcją na swoją korzyść.
Wyrachowane ruchy i psychopatyczne tendencje Amy na nowo definiują, czym może być femme fatale , prezentując jej strategiczną inteligencję i okrutny urok. Gdy szczegóły jej starannie skonstruowanej fasady się rozpadają, widzowie czują się jednocześnie przerażeni i pełni podziwu dla jej przebiegłości. Postać Amy kwestionuje tradycyjne pojęcia moralności i sprawczości, co czyni ją ekscytującą postacią we współczesnym kinie.
Dodaj komentarz