
Antybohaterowie są często najbardziej fascynującymi postaciami w narracjach filmowych, zmuszając widzów do ponownej oceny ich własnych postrzeżeń moralności. Koncepcja antybohatera ma korzenie, które poprzedzają współczesne kręcenie filmów, co prowadzi do różnych interpretacji w czasie. Szeroko zdefiniowany, antybohater to postać, która opowiada się za dobrymi sprawami, ale brakuje jej konwencjonalnych cnót kojarzonych z tradycyjnymi bohaterami. Ta dychotomia często tworzy namacalne napięcie między ich motywacjami a działaniami.
Jednym z istotnych rozróżnień jest rozróżnienie antybohaterów i złoczyńców. Ci drudzy charakteryzują się całkowitą niemoralnością, podczas gdy antybohaterowie zmagają się ze swoimi wadami, często dążąc do większego dobra. To właśnie ta złożoność sprawia, że antybohaterowie są głęboko intrygujący, zacierając granice dobra i zła. Podczas gdy ruch New Hollywood w latach 70. XX wieku wywołał wzrost liczby przedstawień antybohaterów, ich urok nadal znajduje oddźwięk w różnych gatunkach filmowych.
10. Loki
Uniwersum filmowe Marvela





W Marvel Cinematic Universe Loki ewoluuje jako postać w niezwykły sposób. Początkowo przedstawiony jako czarny charakter w Thor i Avengers , dąży do dominacji nad Asgardem i Ziemią za pomocą nieuczciwych środków. Podczas gdy wielu czarnych charakterów staje w obliczu unicestwienia, Loki przechodzi przez bogaty łuk odkupienia, który przekształca go w kwintesencję antybohatera w kolejnych filmach Thor .
W Thor: The Dark World i Thor: Ragnarok Loki nieśmiało sprzymierza się ze swoim bratem Thorem, który pozostaje ostrożnie optymistyczny co do ich partnerstwa w stawianiu czoła większym zagrożeniom. Ich współpraca kulminuje w wysiłku walki z Helą, która stanowi poważne zagrożenie dla Asgardu. Ponadto narracja Lokiego rozwija się w jego własnej serii spin-off, kulminując w przejmującym poświęceniu dla dobra ogółu.
9. Kwinta
Szczęki (1975)





Choć nie jest to pierwszy film o rekinach, Szczęki wyznaczyły standardy dla kolejnych thrillerów z udziałem drapieżników oceanicznych. Istotnym elementem jego atrakcyjności jest dynamiczna interakcja między trójką łowców rekinów. Ich napięta współpraca na tle napięcia sprawia, że narracja jest angażująca, nawet w scenach pozbawionych obecności rekina.
Quint wyłania się jako urzekający antybohater, skłaniając inne postacie do refleksji nad ich indywidualnymi motywacjami. Na zebraniu miejskim bez skrępowania deklaruje, że jego dążenie motywowane jest zyskiem, co ostro kontrastuje z bardziej altruistycznymi celami jego odpowiedników, Brody’ego i Hoopera. Ten wewnętrzny konflikt przenika ich misję wyeliminowania rekina, podkreślając rolę Quinta w złożonej dynamice zespołu.
8. Koleś
Big Lebowski (1998)





Big Lebowski , znak rozpoznawczy kina braci Coen, rozkwita dzięki antybohaterskiemu statusowi swojego protagonisty. Film rozwija się jak kudłata historia o psie wypełniona przestępstwami, pomyłką co do tożsamości i żywymi archetypami postaci przypominającymi film noir. Jednak Dude uosabia niechętnego antybohatera, którego jedynym pragnieniem jest odzyskanie potarganego dywanu i miski z przyjaciółmi.
Podczas gdy narracje zazwyczaj faworyzują archetyp zdecydowanego detektywa, Dude pozostaje błogo oderwany od rozwijającego się dramatu kryminalnego, interesując się nim tylko wtedy, gdy w grę wchodzą jego własne interesy. Ta sprzeczność między jego wyluzowanym zachowaniem antybohatera a dynamiką fabuły filmu sprzyja charakterystycznemu humorowi, który definiuje The Big Lebowski .
7. Sonny Wortzik
Psie popołudnie (1975)





Filmy o napadach często przedstawiają antybohaterów, pozwalając widzom wczuć się w bohaterów, gdy podejmują moralnie niejednoznaczne wybory. Sonny Wortzik z Dog Day Afternoon jest przykładem tego archetypu. Chociaż organizuje napad na bank pełen zakładników, robi to, aby sfinansować zmieniającą życie operację afirmującą płeć swojej partnerki.
Ta moralna dwuznaczność między motywami i działaniami Sonny’ego jest powtarzającym się motywem w potężnych narracjach o napadach. Na przykład znajdziesz postacie takie jak Danny Ocean z Ocean’s Eleven postrzegane jako bohaterskie w przeciwieństwie do swoich celów, a Baby z Baby Driver jest zmuszany do przestępstwa, aby utrzymać rodzinę. Ci bohaterowie mogą nie przestrzegać ścisłych kodeksów moralnych tradycyjnych bohaterów, ale ich działania często wydają się uzasadnione.
6. Max Rockatansky
Seria Mad Max





Max Rockatansky, grany początkowo przez Mela Gibsona, a później przez Toma Hardy’ego, jest kwintesencją antybohatera w serii Mad Max . Max bierze udział w bitwach z tyranami takimi jak Immortan Joe, jednak jego motywacje rzadko pokrywają się z altruizmem. Po tragedii utraty rodziny z powodu przemocy poświęca się przetrwaniu w brutalnym pustkowiu.
Choć sprzymierza się z grupami i sprawami, jego głównym celem jest często samozachowanie. Na przykład w Fury Road pomaga Furiosie w misji ratowania żon Immortana Joe, aby ułatwić sobie ucieczkę przed śmiertelnym niebezpieczeństwem. Ewoluujący krajobraz serii, szczególnie dzięki sukcesowi spin-offu Furiosa, pozostawia otwarte drzwi dla powrotu Maxa jako jednego z trwałych antybohaterów kina.
5. Travis Bickle
Taksówkarz (1976)





Travis Bickle jest ikoną antybohatera w historii filmu. Jako niespokojny weteran postrzega Nowy Jork jako ściek moralnego upadku, co skłania go do ogłoszenia misji oczyszczenia go. Choć zmotywowany do uwolnienia Iris od życia pełnego wyzysku, pielęgnuje wizerunek samego siebie jako bohatera-mściciela, nie bojącego się eliminować każdego, kto przeszkadza mu w realizacji celów.
Zakończenie Taxi Driver zawiera gwałtowny wybuch, który może sprawić, że widzowie będą kwestionować rzeczywistość jego działań w porównaniu z fantazjami. Zniekształcone poczucie heroizmu Travisa komplikuje narrację, pozostawiając niezatarty ślad na archetypie antybohatera.
4. Kapitan Jack Sparrow
Franczyza Piraci z Karaibów





Kapitan Jack Sparrow jest uosobieniem samolubnego antybohatera w uniwersum Piratów z Karaibów . Choć często opowiada się za szlachetnymi sprawami, zwłaszcza przeciwko brytyjskim kolonialnym antagonistom, jego egocentryczne intencje często wychodzą na jaw. Wyłaniając się jako złożona postać, Jack zyskuje na znaczeniu w serii, zachowując jednocześnie elementy zaskoczenia i nieprzewidywalności.
Początkowo pojawia się jako postać drugoplanowa, jego życie kręci się wokół pragnień rumu i przygód, chociaż czasami można go namówić do aktów heroizmu, głównie po to, by zachować status kapitana. Ta nieprzewidywalna istota pozwala mu poruszać się po cienkiej granicy między bohaterem a łotrzykiem.
3. Człowiek bez imienia
Trylogia Dolarów





Przedstawienie Clinta Eastwooda jako Człowieka bez Nazwiska w trylogii Dollars Sergio Leone pozostawiło trwały wpływ na gatunek antybohaterski. Co godne uwagi, jego postać odzwierciedla mieszankę moralnej dwuznaczności i stoickiego uroku, ustanawiając ikoniczny obraz, który zainspirował niezliczone iteracje w kinie.
Ta zagadkowa postać porusza się wśród strzelanin i zdrad, trzymając się własnego kompasu moralnego, często w ostrym kontraście do norm społecznych. Odróżniony od tradycyjnych bohaterów, nie waha się uciekać do niekonwencjonalnych metod, prezentując mroczniejszy odcień heroizmu. Jego urok tkwi w jego tajemniczym pochodzeniu i antybohaterskiej osobowości, którą uosabia.
2. Han Solo
Seria Gwiezdnych Wojen





Początkowo przedstawiony jako egocentryczny przemytnik, Han Solo zmienia się w bohatera Sojuszu Rebeliantów w nieoczekiwanych okolicznościach. Przed spotkaniem z Luke’iem Skywalkerem, Han kieruje się głównie osobistymi korzyściami, nawet biorąc pod uwagę jego długi wobec Jabby the Hutta.
Mimo to, łuk charakteru Hana ewoluuje, osiągając punkt kulminacyjny w jego kluczowej decyzji o dołączeniu do Luke’a i rebeliantów w ich misji przeciwko Gwieździe Śmierci. Jednak jego charakter ulega wahaniom; jest to widoczne w Imperium kontratakuje , gdzie grozi porzuceniem ich podczas konfliktu z Leią. Ostatecznie lojalność Hana wobec przyjaciół, szczególnie Luke’a i Leii, kształtuje jego ścieżkę ku bardziej szlachetnej sprawie — jednak gdy zostaje od nich oddzielony, wraca do swoich samolubnych sposobów, prezentując swoją złożoność jako antybohatera.
1.Michael Corleone
Trylogia Ojciec Chrzestny





Podróż Michaela Corleone uosabia transformację w antybohatera w całej trylogii Ojca chrzestnego . Początkowo trzyma się z dala od przestępczego przedsięwzięcia swojej rodziny, wcielając się w rolę honorowego weterana. Jednak gdy zostaje wciągnięty w dynamikę przestępczego podziemia, staje się niechętnym dziedzicem tytułu Ojca chrzestnego, motywowanym pragnieniem ochrony swojej rodziny, szczególnie ojca, Vito, i bliskich.
Ostatecznie ewolucja Michaela osiąga punkt kulminacyjny w mrożącym krew w żyłach przyjęciu roli antybohatera, gdzie pod pozorem rodzinnej lojalności dokonuje haniebnych czynów. Moralna złożoność jego wyborów rozpala zaciekłą debatę, szczególnie skrystalizowaną w Ojcu chrzestnym II , gdzie jego czyny oznaczają całkowite oderwanie się od pierwotnych zasad, co kończy się tragiczną zdradą jego własnego brata.
Dodaj komentarz ▼