10 najlepszych filmów z dobrymi zakończeniami, które każdy kocha

Najbardziej cenione filmy w historii kina wyruszają w niezliczoną ilość podróży, z których każda została stworzona, aby wywołać odrębne emocje. Niezależnie od tego, czy wywołują strach, podnoszą poziom adrenaliny, czy wywołują łzy, filmy te często głęboko rezonują w obrębie swoich gatunków — czy to horror, dramat, czy pełna energii akcja. Jednak jeśli chodzi o domenę filmów poprawiających nastrój, klasyfikacje często się zacierają. Termin „poprawiający nastrój” można swobodnie stosować do różnych filmów, ale w swej istocie gatunek ten ma na celu podniesienie na duchu i przyniesienie radości widzom.

Ten ruch w kierunku tworzenia budującej rozrywki nie jest nowym zjawiskiem w Hollywood; niemniej jednak zyskał imponującą popularność w ostatnich latach. Doskonałym przykładem nowoczesnej opowieści poprawiającej nastrój jest serial Apple TV+ Ted Lasso , znany z rozgrzewającej serce narracji. Serial koncentruje się na promowaniu pozytywności i ma na celu pozostawienie trwałego pozytywnego wrażenia na widzach. Co więcej, nawet filmy, które nie są tworzone głównie z myślą o strukturze narracji poprawiającej nastrój, mogą nadal dostarczać satysfakcjonujących, podnoszących na duchu zakończeń.

10 Truman Show (1998)

Reżyseria: Peter Weir

Truman Burbank z rozpostartymi ramionami w The Truman Show

Po premierze w 1998 r. The Truman Show oczarował widzów, prowadząc do introspektywnego spojrzenia na rzeczywistość. Narracja podąża za Trumanem Burbankiem (Jim Carrey), mężczyzną, który nieświadomie spędza całe swoje życie w skonstruowanym telewizorze. Ta prowokująca do myślenia przesłanka wzbudza ciekawość, a nawet paranoję, gdy widzowie kwestionują naturę własnej rzeczywistości.

Fabuła osiąga wzruszający punkt kulminacyjny, gdy Truman uświadamia sobie oszustwo otaczające jego istnienie. Z nową świadomością odważnie ucieka ze sztucznego świata. W poruszającej scenie Truman żegna się, wchodząc po schodach prowadzących do życia bez nadzoru. Chociaż interpretacje głębszego znaczenia filmu są różne, niemal nie sposób nie wiwatować na cześć Trumana, gdy pojawiają się napisy końcowe.

9 Wszystko wszędzie, wszystko na raz (2022)

Reżyseria: Daniel Scheinert i Daniel Kwan

Uznany za jeden z najlepszych filmów dekady, Everything Everywhere All at Once reprezentuje imponującą zdolność A24 do tworzenia niezapomnianych wrażeń kinowych. Ten film misternie splata różne wymiary i podkreśla niekończącą się moc miłości w tych połączonych ze sobą życiach.

Fabuła oferuje bogactwo doświadczeń, kulminując w głęboko podnoszącym na duchu zakończeniu. Kiedy Evelyn (Michelle Yeoh) wyciąga rękę do swojej córki Joy (Stephanie Hsu), symbolizuje to ich wyjątkową, wieczną więź. Pomimo nieskończonych wariantów istnienia, więź macierzyńska pozostaje niezmienna.

8 W pogoni za szczęściem (2006)

Reżyseria: Gabriele Muccino

The Pursuit of Happyness w reżyserii Gabriele Muccino to wzruszająca opowieść, która trafia do wielu osób, szczególnie podkreślając wybitną grę Willa Smitha u boku syna Jadena Smitha. Film opowiada o życiu Chrisa Gardnera, samotnego ojca, który stawia czoła ogromnym wyzwaniom, jednocześnie walcząc o lepszą przyszłość dla siebie i swojego syna.

Zainspirowany prawdziwą historią Christophera Paula Gardnera film kończy się, gdy Chris osiąga pozycję, na którą niestrudzenie pracował. Moment, w którym opuszcza firmę maklerską, przepełniony wdzięcznością za to, że w końcu stał się częścią świata zawodowego, jest niczym innym, jak wzruszającym przeżyciem. Ta triumfalna scena uosabia odporność i nadzieję przeplatające się z jego trudną podróżą.

7 Biczowanie (2014)

Reżyseria Damien Chazelle

Choć nie jest to zazwyczaj film poprawiający nastrój, Whiplash eksploruje tematy ambicji i intensywności w potężnych ramach. Skupiając się na Andrew Neimanie (Miles Teller), aspirującym perkusiście jazzowym, film ostro kontrastuje stres i presję, którym stawia czoła w trakcie dążenia do doskonałości.

Podnoszący na duchu zwrot akcji filmu następuje podczas kulminacyjnego koncertu finałowego. Po upokorzeniu ze strony nieustępliwego instruktora Andrew wykorzystuje szansę, by pokazać się z porywającej popisowej solowej gry. W tym przełomowym momencie więź między nauczycielem a uczniem ewoluuje, osiągając punkt kulminacyjny w przejmującym zrozumieniu.

6 Władca Pierścieni: Powrót Króla (2003)

Reżyseria: Peter Jackson

Kontynuując zakończenie kultowej trylogii Władca Pierścieni, Powrót Króla oferuje wielki finał wzbogacony o wciągającą opowieść. Z 17 Oscarami wśród swoich wyróżnień, ta epicka saga kulminuje w chwalebnym punkcie kulminacyjnym, który jednoczy ukochane postacie i zapewnia poczucie spełnienia.

Z oszałamiającym czasem trwania, który zaprasza widzów na odyseję przez Śródziemie, koniec filmu jest świętowaniem zwycięstwa i pokoju. Kiedy Aragorn (Viggo Mortensen) oddaje hołd hobbitom, ogłaszając: „Moi przyjaciele, nie kłaniacie się nikomu”, widzowie pozostają z rozgrzewającym serce uśmiechem.

5 Skazani na Shawshank (1994)

Reżyseria: Frank Darabont

Skazani na Shawshank to świetny przykład wyjątkowej kinematografii, obecnie uznawany za najlepszy film na liście najlepszych filmów wszech czasów IMDb. Narracja podąża za Andym Dufresne (Tim Robbins), który triumfuje nad przeciwnościami losu, prezentując wstrząsającą podróż od uwięzienia do wyzwolenia.

Choć początkowo jest to komercyjne rozczarowanie, zakończenie filmu jest głębokie, łączące w sobie wiele wątków i wątków fabularnych. Ucieczka Andy’ego nie tylko symbolizuje osobistą wolność od niesprawiedliwości, ale także pozwala na wzruszające spotkanie z jego przyjacielem Redem (Morgan Freeman), oferując zamknięcie i satysfakcjonujące rozwiązanie.

4 Buntownik z wyboru (1997)

Reżyseria: Gus Van Sant

Napisany i wyprodukowany przez młodych filmowców Matta Damona i Bena Afflecka, Good Will Hunting rezonuje dzięki swojej unikalnej eksploracji miłości, przyjaźni i samopoznania. Film ostatecznie podkreśla podróż protagonisty Willa Huntinga (Matt Damon) w kierunku akceptacji i otwarcia się na otaczający go świat.

W finale filmu Will podejmuje odważną decyzję o podjęciu romansu ze Skylar (Minnie Driver), co odzwierciedla jego rozwój w całej narracji. Jego ikoniczny cytat: „Muszę pójść i zobaczyć dziewczynę” pięknie oddaje istotę jego przemiany.

3 Tajemne życie Waltera Mitty’ego (2013)

Reżyseria: Ben Stiller

Dla widzów pragnących podnoszącego na duchu doświadczenia od początku do końca, The Secret Life of Walter Mitty stworzony przez Bena Stillera jest główną rekomendacją. Chociaż film otrzymał mieszane recenzje, jego angażująca narracja i wzruszający rozwój postaci pozostają godne pochwały. Przedstawia Waltera Mitty’ego (Stillera), nieśmiałego pracownika magazynu, który wyrusza na transformacyjną globalną przygodę.

Gdy Walter przechodzi od marzyciela do czynu, jego podróż buduje pewność siebie i przygotowuje go do stawienia czoła swoim lękom. W swojej ostatniej wymianie zdań z kolegą przekazuje nowo odkryty szacunek dla życia, dzieląc się głębokimi spostrzeżeniami na temat autentycznego życia i chwytania ważnych momentów, co sprawia, że jest to naprawdę wzruszające doświadczenie.

2 Grawitacja (2013)

Wyreżyserowane przez Alfonso Cuaróna

Po premierze w 2013 r. Grawitacja Alfonso Cuaróna zapoczątkowała falę filmów o tematyce kosmicznej dzięki swojej wciągającej narracji. Ten thriller science fiction przedstawia astronautów Ryana Stone’a (Sandra Bullock) i Matta Kowalskiego (George Clooney), którzy radzą sobie z katastrofą, przez którą dryfują w kosmosie.

Podczas gdy pełna napięcia atmosfera filmu sugeruje fatalny wynik, końcowe momenty dostarczają nieoczekiwanego optymizmu. Po zniesieniu licznych zmagań, przetrwanie Ryan kulminuje w pięknie metaforycznej scenie, w której wyłania się z wody, triumfalnie witając Ziemię. Jej spojrzenie w niebo symbolizuje odrodzenie i odporność.

1 Gwiezdne Wojny: Powrót Jedi (1983)

Reżyseria: Richard Marquand

Klejnot koronny sagi Gwiezdnych wojen, Powrót Jedi , wdzięcznie zamyka ukochaną trylogię. Wydany w 1983 roku film artystycznie kończy oryginalną trylogię, jednocześnie z powodzeniem wprowadzając franczyzę do szerszego fenomenu kulturowego.

Podnoszący na duchu finał Return of the Jedi jest samotny, ucieleśniając radość i świętowanie. Kulminacyjne sekwencje podkreślają galaktykę radującą się zwycięstwem, a postacie jednoczą się w euforycznym pokazie jedności. Emocjonalne spotkanie Luke’a (Mark Hamill) z jego rodziną oznacza niezapomniane i rozgrzewające serce zamknięcie epickiej sagi. Po pokonaniu Imperium pokój ogarnia galaktykę.

Źródło i obrazy