Zrozumieć Horror Egzystencjalny: Głębokie Spojrzenie na Podgatunek z Najlepszymi Przykładami Filmowymi

Horror egzystencjalny to fascynujący podgatunek, który zagłębia się w tematy nieistotności, izolacji i przerażającej rzeczywistości, w której ludzkość jest jedynie ulotnym bytem w rozległym, obojętnym wszechświecie. To bogactwo tematyczne sprawia, że jest to idealny kandydat na filmy grozy. W obrębie gatunku horroru istnieje wiele podgatunków, od prostego „slashera” po niszowy „screenlife”. Potencjał wydobycia strachu z różnych aspektów życia jest praktycznie nieograniczony, co umieszcza horror egzystencjalny w wyjątkowej przestrzeni między tym, co znane, a tym, co nieznane, obejmując kilka uznanych filmów.

Chociaż egzystencjalizm nie jest nową koncepcją, jego eksploracja niepoznawalnych i samotnych aspektów człowieczeństwa od dawna jest powszechnym tematem w sztuce. Zakorzeniony w filozofiach myślicieli XIX i XX wieku, takich jak Søren Kierkegaard i Friedrich Nietzsche, egzystencjalizm bada głębokie pytania o kondycję człowieka. Szanowani autorzy, tacy jak Fiodor Dostojewski, wplatali wątki egzystencjalne w swoje narracje, podczas gdy prace H.P. Lovecrafta często ucieleśniają tę filozofię na skalę kosmiczną. Inne wpływowe postacie, w tym Jack Kerouac, TS Eliot i Franz Kafka, również przyczyniły się do tego dyskursu, czego efektem jest mnóstwo znanych filmów, które podejmują wątki egzystencjalne.

Zrozumieć Horror Egzystencjalny: Definicja, Kryteria i Pochodzenie

Sto lat filmów grozy egzystencjalnej

Trzy osoby siedzą pod tipi, podczas gdy planeta zbliża się do Ziemi w Melancholii.

Podczas gdy horror egzystencjalny nie ma formalnej definicji, filmy sklasyfikowane w ramach tego podgatunku posiadają charakterystyczny ton i często eksplorują podobne dylematy filozoficzne. Te niepokojące filmy zazwyczaj badają ludzkie doświadczenie, skupiając się przede wszystkim na wewnętrznym zamieszaniu poszczególnych bohaterów. W przeciwieństwie do horroru kosmicznego, który zagłębia się w szersze zagrożenia egzystencjalne wpływające na ludzkość jako całość, horror egzystencjalny często podkreśla samotność i egzystencjalny strach, co skutkuje bardziej ponurą narracją.

Niejednoznaczna natura horroru egzystencjalnego sprawia, że ustalenie jego źródeł jest dość trudne. Wielu twierdzi, że znaczna część filmów grozy z natury ucieleśnia wątki egzystencjalne. Typowy motyw bohaterów kwestionujących swoją rzeczywistość podczas nadprzyrodzonych zdarzeń jest tego doskonałym przykładem. Warto zauważyć, że rozpacz egzystencjalna zaczęła pojawiać się w horrorze już w 1922 roku wraz z filmem Nosferatu , który niedawno został wyobrażony na nowo przez Roberta Eggersa, reżysera znanego z przedstawienia izolacji i egzystencjalnego strachu.

W dzisiejszym społeczeństwie napędzanym technologią wyłoniła się nowa granica horroru egzystencjalnego. Zamiast kosmicznych zagrożeń, poczucie niezbadanej pustki leży w ekranach smartfonów i wszechobecnym wpływie Internetu. Prawie nieograniczony napływ mediów, informacji i autoprezentacji zapewnił filmowcom nowe możliwości eksploracji horroru egzystencjalnego. Filmy takie jak Ex Machina odzwierciedlają to rosnące zainteresowanie gatunkiem, podczas gdy inne, takie jak I Saw the TV Glow, sugerują, że fascynacja pozostaje żywa i fascynująca.

Kultowe filmy z gatunku horroru egzystencjalnego

Pionierzy horroru egzystencjalnego: Lynch, Bergman i Garland

Liczne uznane filmy stanowią przykłady tematów horroru egzystencjalnego, służąc jako głębokie eksploracje koncepcji filozoficznych, a nie tylko ich dotykając. Znane współczesne przykłady obejmują I Saw the TV Glow , Ex Machina i Melancholia , które kontynuują tradycje ustanowione przez Davida Lyncha w takich dziełach jak Inland Empire , Mulholland Drive i Blue Velvet . Ponadto klasyczne filmy, takie jak Siódma pieczęć , Dziecko Rosemary i Nie oglądaj się teraz, dostarczają cennych spostrzeżeń na temat ewolucji horroru egzystencjalnego i jego odbioru wśród publiczności. Dla tych, którzy są zainteresowani głębszym zanurzeniem się w sferę horroru egzystencjalnego , filmy te stanowią doskonały punkt wejścia.

Źródło i obrazy