Joker , często nazywany Książę Zbrodni Klaunem, rzadko wywołuje śmiech wśród fanów DC. Jego rodzaj humoru jest mocno sadystyczny, przez co wielu uważa jego wybryki za niesmaczne , a nie zabawne. Przez większość mojego doświadczenia z tą postacią nigdy nie uważałem jego „żartów” za godne szczerego śmiechu. Więc wyobraźcie sobie moje zdziwienie, gdy faktycznie zaśmiałem się z jednej z jego kwestii w niedawnym komiksie.
Wprowadzenie do postaci Jokera mrocznego, ale autentycznego poczucia humoru mogłoby potencjalnie ożywić jego osobowość w intrygujący sposób.
Tradycyjnie humor Jokera ma raczej niepokoić niż bawić; jest odbiciem jego fascynacji zadawaniem bólu innym. Zamiast wywoływać śmiech, jego pokręcona miłość do komicznej ulgi wynika z cierpienia, jakie powoduje, odpychając czytelników, zamiast ich przyciągać.
Ponieważ Joker słynął z braku poczucia humoru, byłem zupełnie nieoczekiwany, gdy jeden z jego żartów w komiksie Batman: Dark Patterns #1 autorstwa Dana Wattersa i Hayden Sherman faktycznie mnie rozśmieszył.
Nieoczekiwany śmiech Jokera
Okładka do Batman: Dark Patterns #1 (2024)
Batman: Dark Patterns #1 oznacza początek nowej miniserii autorstwa Wattersa i Shermana, eksplorującej wcześniejsze lata Batmana. Fabuła przenosi Batmana z powrotem do jego detektywistycznych korzeni, przedstawiając go przetwarzającego trudną rzeczywistość walki z przestępczością. W pierwszym numerze łączy siły z porucznikiem Jimem Gordonem na miejscu zbrodni i spotyka dr Sereikę, konsultantkę patologa sądowego GCPD. Batman wyraża sceptycyzm co do jej przydatności do sprawy, sugerując możliwe problemy z nadużywaniem substancji.
Joker i jego błędne poczucie humoru
Grant Morrison: kluczowa postać w przedstawieniu Jokera
Głównym powodem, dla którego zabawny moment Jokera w Batman: Dark Patterns mnie zaskoczył, jest moja długotrwała niechęć do typowych wybryków jego postaci, zwłaszcza jego tak zwanego humoru. Narracja Granta Morrisona w Batman and Robin wyraźnie ilustruje ten punkt. W numerze 14 jesteśmy świadkami intensywnej wymiany zdań, w której Damian Wayne konfrontuje się z Jokerem w jego celi. Gdy Damian go przesłuchuje, młody Robin groźnie wymachuje łomem. Jednak ostatecznie Joker odwraca sytuację, przygotowując scenę dla pokręconej sztuki, która podkreśla jego okrutne poczucie humoru.
Joker żartuje, że początkowo nie uważał Damiana za zabawnego, ale mógł się pomylić, wykrzykując: „Robin, który pozwala mi manipulować nim w sytuacji zamkniętego pokoju? Robin, który nawet przynosi własny łom na imprezę? Możesz być najzabawniejszy ze wszystkich”. Ten moment jest przesiąknięty ironią, ukazując typowy dla Jokera rodzaj okrutnego humoru, który często jest wszystkim, tylko nie zabawny dla publiczności. Takie interakcje sprawiły, że spodziewam się od tej postaci obrzydzenia, a nie szczerego śmiechu.
Wezwanie do zmiany w Jokerze
Proponowanie nowego kierunku dla Jokera
Chociaż uznaję celowy wybór DC, aby przedstawić Jokera jako pozbawionego humoru, szczerze wierzę, że odrobina autentycznego humoru mogłaby tchnąć nowe życie w jego postać, o ile będzie zgodna z jego szaloną naturą. Styl pisania w Batman: Dark Patterns pokazuje, że wstrzyknięcie autentycznego, pokręconego humoru do postaci jest wykonalne. W tym momencie bogatej historii Jokera czuję się coraz bardziej rozczarowany; szokująca wartość jego poprzednich działań osłabła i tęsknię za świeżym spojrzeniem na jego osobowość.
Batman: Dark Patterns #1 jest już dostępny w wydawnictwie DC Comics!
Powiązane artykuły:
Nowy zespół Phila Coulsona ujawnia najbardziej imponującą bazę Marvela od czasów Avengers Tower
22:01
Niespodziewana zamiana Rzeczy przez Fantastyczną Czwórkę na potężnego bohatera silniejszego od Hulka
21:38
Najbardziej złowrogi złoczyńca Gotham zyskuje coraz większą sławę za sprawą najciemniejszego morderstwa w historii miasta
21:21
Dodaj komentarz