Recenzja filmu „We Are Storror”: fascynujący dokument o parkourze autorstwa Michaela Baya, który przeczy grawitacji

Odkryj pełen emocji świat Storror w najnowszym dokumencie Michaela Baya

Jeśli kiedykolwiek marzyłeś o obejrzeniu filmu Michaela Baya wypełnionego emocjonującą akcją, ale pozbawionego zawiłych fabuł i irytujących postaci, to masz szczęście. Nowy dokument Baya przedstawia dynamiczny siedmioosobowy zespół sportowców parkour, którzy oczarowali miliony widzów na YouTube swoimi zapierającymi dech w piersiach wyczynami kaskaderskimi w ciągu ostatnich 15 lat.

Poznaj zespół Storror

Storror składa się z braci Cave — Maxa i Bena — a także braci Powell — Calluma i Sachy — obok Josha Burnetta-Blake’a, Drewa Taylora i Toby’ego Seglara. Wcześniej pokazywany w wybuchowej przygodzie Baya **Six Underground**, ten dokument zatytułowany We Are Storror oferuje tym sportowcom szansę zabłyśnięcia na dużym ekranie, zanurzając widzów w zapierającej dech w piersiach akcji, która może sprawić, że wstrzymasz oddech.

Ostrzeżenie dla widzów

Dokument rozpoczyna się od krytycznej przestrogi: „Nie próbujcie niczego, co tu widzicie”.To konieczne ostrzeżenie, biorąc pod uwagę, że akrobacje są wykonywane bez efektów specjalnych, sztuczek fotograficznych ani żadnych zabezpieczeń, co zwiększa ich autentyczność i poziom adrenaliny.

Zrozumieć Parkour

Chociaż parkour jest opisywany przez Merriam-Webster jako sztuka pokonywania przeszkód z wydajnością i zwinnością, film nie zagłębia się w tło tego sportu. Zamiast tego rzuca widzów w wir akcji, zakładając, że pojmą jej istotę, po prostu będąc jej świadkami.

„Dlaczego warto ryzykować życie dla tej jednej sekundy w powietrzu?” – pyta jeden z członków zespołu, pozostawiając pytanie zawieszone w powietrzu, prawdopodobnie retoryczne.

Poprzez ekscytujące sekwencje dokument ukazuje czystą radość i adrenalinę, które napędzają tych sportowców, nawet pośród trzeźwiącej rzeczywistości ich kontuzji.Chwile triumfu zestawione są z wstrząsającymi kontuzjami, przypominając klasyczny montaż telewizyjny „dreszczyku zwycięstwa, agonii porażki”, ale z surowością rzadko widoczną na ekranie.

Globalna przygoda

Podróżując po całym świecie, ekipa Storror ryzykuje życiem i zdrowiem w różnych miejscach: w Portugalii, szukając miejsc do akrobacji, w Indiach, stawiając czoła konkurencji ze strony zwinnych małp, w Bułgarii, poruszając się po podupadłym kompleksie mieszkalnym, a w Hong Kongu, napotykając miejscowych funkcjonariuszy organów ścigania.

Oszałamiające wizualnie ujęcia

Kinematografia filmu jest po prostu zapierająca dech w piersiach.Łączy żywe kolory, czarno-białe ujęcia i sekwencje w zwolnionym tempie, uchwytując każdą ekscytującą chwilę. Ujęcia z drona podkreślają ich zsynchronizowane ruchy z góry, podczas gdy kamery GoPro, często noszone przez sportowców, zapewniają wciągające wrażenia.

Rozważania nad swoją podróżą

Stare klipy ujawniają, że członkowie Storror wykonują te akrobacje od dzieciństwa — na długo zanim zdali sobie sprawę, że to ma nazwę. Jeden ze sportowców wspomina swoje wychowanie jako „graniczące z dzikością”, ale widać, że wypracowali profesjonalne podejście do swojego rzemiosła. Film pokazuje również, jak skrupulatnie przygotowują się do występów, zapewniając bezpieczne środowisko poprzez usuwanie gwoździ i szlifowanie powierzchni.

Stawianie czoła upływowi czasu

Gdy sportowcy podejmują się oszałamiających wyczynów, stają również twarzą w twarz z rzeczywistością starzenia się. Jeden z członków zespołu szczerze przyznaje: „Nasze ciała fizyczne zaczną nas zawodzić”, sugerując nieuniknione ograniczenia ich pełnego przygód stylu życia. Burnett-Blake, często uważany za konserwatywny głos grupy, przyznaje, że zaczyna mieć dość ryzykownych wyczynów i zdaje sobie sprawę, że „mają one swoją trwałość”.

Osobisty akcent, ale ograniczony wpływ

Bay próbuje dodać głębi poprzez osobiste anegdoty sportowców. Na przykład jeden moment opowiada o zmaganiach członka zespołu z relacją na odległość, chociaż takie interludia wydają się nieco zbędne, biorąc pod uwagę nacisk filmu na akcję z dużą dawką adrenaliny.

Duch Storrora

Pomimo wszelkich niedociągnięć w głębi narracji, akrobacje na wystawie są niewątpliwie imponujące. Gdy zespół skacze z dachu na dach przy dźwiękach klasycznego utworu „Up on the Roof” w tle, ich atletyzm i autentyczne koleżeństwo przebijają się, pokazując, co naprawdę znaczy przeciwstawić się grawitacji.

Źródło i obrazy