Dlaczego zakończenie Naruto jest uważane za jedno z najlepszych zakończeń w historii Weekly Shonen Jump

Chociaż mogę nie utożsamiać się z przeciwnikiem, czerpię przyjemność z zachęcania innych do myślenia inaczej, zwłaszcza jeśli chodzi o popularną serię anime Naruto . Moja krytyka często kwestionuje powszechnie akceptowane poglądy na świat shinobi, jednocześnie wyrażając głębokie uznanie dla złożoności Akatsuki. Przyjrzałem się śmierci Jiraiyi z krytycznej perspektywy, kwestionując zasadność tak zwanej „drogi ninja”, a nawet twierdząc, że legendarny status Naruto jako Hokage odciąga uwagę od centralnych tematów serii. To może sprawić, że niektórzy nazwą mnie hejterem, ale muszę przyznać: Naruto szczyci się jednym z najlepszych zakończeń w historii Shōnen Jump .

Moje dogłębne badanie Naruto wynika z autentycznego przywiązania do serii. Ludzie są przyciągani do historii, które kochają, często angażując się w żartobliwą analizę i reinterpretację. Ta motywowana miłość wzbudza pragnienie zagłębienia się, rozłożenia na czynniki pierwsze zawiłości narracji i odkrycia nowych interpretacji. Zakończenie Naruto jest rzeczywiście dzielące, szczególnie po nieoczekiwanym zwrocie akcji z udziałem Kaguyi Otsutsuki. Fani z całego spektrum mają silne opinie na temat ostatnich rozdziałów serii, co prowadzi do gorących debat. Jednak poza zwrotem akcji z Kaguyą i kulminacyjnymi rozwiązaniami między Naruto i Sasuke leży kluczowy element, który podnosi zakończenie Naruto do jednego z najlepszych w historii mangi.

Wyzwanie zadowolenia wszystkich fanów

Zaangażowanie Naruto w swoje tematy

Madara i Hashirama ściskają sobie dłonie

Jednym z powszechnych błędnych przekonań na temat Naruto jest to, że Konoha symbolizuje archetypowych „dobrych facetów”. W rzeczywistości przedstawienie Konohy i jej filozofii Woli Ognia — która stawia miłość ponad przemocą — jest z natury wadliwe. Ten celowy projekt Masashiego Kishimoto podkreśla kluczowy temat narracji: że nadzieja może zwyciężyć nawet w wadliwym świecie. Obsesje na punkcie unicestwienia, czy to poprzez samozniszczenie, jak w przypadku Nieskończonego Tsukuyomi, czy poprzez działania Akatsuki, ostro kontrastują z trwałym przesłaniem Naruto. Uznanie niedoskonałości świata wzmacnia emocjonalny rezonans opowieści.

W swej istocie Naruto ilustruje, jak nadzieja może zwyciężyć nad nienawiścią, a akceptacja może przewyższyć zemstę. Rywalizacja między Naruto i Sasuke jest centralnym wątkiem całej serii, kulminującym w oczekiwanej konfrontacji. Co ważne, Naruto nie „ratuje” Sasuke poprzez konwersję aż do samego końca — ten wybór narracyjny jest centralny dla projektu historii.

Wiele argumentów broniących zakończenia Naruto często pomija powiązania narracji i siłę tematyczną. Wprowadzenie Kaguyi nie definiuje wyłącznie jakości zakończenia, ponieważ podstawowe kontrasty w fabule — widoczne poprzez Mędrca Sześciu Ścieżek i reinkarnację Otsutsuki — były nieodłączne w całym tekście. Podczas gdy niektórzy krytykowali te zwroty akcji jako przesadne, służą one do wyjaśnienia i wzmocnienia podstawowych tematów Naruto.

Klan Otsutsuki istnieje, aby zachować jasność podstawowych idei Naruto, pozycjonując Naruto i Sasuke jako reinkarnowanych braci ucieleśniających sprzeczne ideały. Ta dwoistość odzwierciedla długotrwałe żale między klanami Senju i Uchiha i podkreśla trwały wybór między brutalnymi i bezkrwawymi podejściami do osiągnięcia pokoju.

Pomimo pozornie ekstrawaganckiej natury, te kontrowersyjne zwroty akcji ostatecznie zachowują integralność ideałów Naruto — utrzymując jego tematykę stanowczą do końca. Kaguya reprezentuje surowe, przytłaczające pragnienie porzucenia nadziei w obliczu przeciwności losu; jednak centralna moralność Naruto niezłomnie pokonuje jej wpływ.

Mimo że zakończenie „ Naruto ” nie jest pozbawione wad, takich jak niejasne przedstawienie Kagui i kontrowersyjny charakter niektórych wątków fabularnych, bez wątpienia należy do najlepszych zakończeń kiedykolwiek stworzonych przez Weekly Shōnen Jump.

Rzadkość mocnych zakończeń mangi

Spektrum Końcowej Jakości

Określenie, co stanowi „złe” lub „dobre” zakończenie, może być dość subiektywne. Zakończenia, które mogą wydawać się banalne lub przewidywalne, nie są z natury warte potępienia — rozważmy trzecią część Jojo’s Bizarre Adventure, Stardust Crusaders, która zawiera kulminacyjny pojedynek, który, choć ekscytujący, trzyma się ustalonych schematów. Z kolei finał My Hero Academia spotkał się z krytyką za nieoczekiwany przeskok w czasie, który odciągał uwagę od napięcia narracyjnego.

Nasuwa się pytanie: dlaczego fani często twierdzą, że Death Note kończy się śmiercią L? Wielu twierdzi, że to początkowe zakończenie oznacza zmianę tematyczną, która sprawia, że późniejsze wydarzenia są niezadowalające. Gdy narracja przechodzi od eksploracji moralnej dwuznaczności, traci jasność i kierunek.

Kiedy widzowie wyrażają niezadowolenie z nierozwiązanych wątków fabularnych, często wyrażają dezorientację dotyczącą nadrzędnych intencji serii. Luźne zakończenia nie są z natury problematyczne; w rzeczywistości mogą otworzyć drzwi do sequeli, prequeli i nowych narracji. Pospieszne zakończenia mogą również służyć cennym celom, sugerując, że gatunek „powolnego spalania” często rozwija się w pospiesznych zakończeniach.

Sedno niezadowolenia często leży w niejasnych intencjach narracyjnych. Na przykład Jujutsu Kaisen krytykowano zarówno za pośpieszne zakończenie, jak i pozostawienie luźnych wątków fabularnych w zawieszeniu. Uważam jednak, że ostatecznie udało mu się skutecznie zakończyć swoje tematy, choć poprzez moją subiektywną interpretację finału.

Czysta szczerość finału Naruto

Mocne zakończenie, które definiuje serię

Przyglądając się ostatnim rozdziałom dowolnej serii, można znaleźć satysfakcjonujące zakończenie, które odzwierciedla główne wątki, postacie i wątki narracyjne prezentowane w całej historii.

Na przykład zakończenie Assassination Classroom jest tego doskonałym przykładem; jego emocjonalny ciężar jest spotęgowany przez fatalną transformację Koro-Senseia, która ostatecznie kończy się jego odczłowieczeniem i śmiercią, pomimo jego statusu istoty nieludzkiej.

Finał służy jako ostateczne oświadczenie dotyczące celów i tematów serii. Wniosek Naruto jest radykalny w swojej gotowości do rozmontowania samej struktury świata shinobi, pozbawiając sprawczości, aby ujawnić jego sedno idealizmu. Ten ukryty idealizm utrzymuje się w całej narracji, niezależnie od tego, czy elementy Kaguya i reinkarnacji są obecne.

Ostatecznie zakończenie Naruto umiejętnie prezentuje jego dualistyczne motywy. Pozostając wiernym swoim zasadom, seria stoi obok kilku wybranych tytułów Shōnen Jump, które oferują tak jasne, poruszające rozwiązania. Dołącza do szeregów innych znanych serii, takich jak Rurouni Kenshin i Dragon Ball Z , udowadniając, że jej finał nigdy nie miał na celu jedynie zaspokojenia oczekiwań fanów, ale wydobyć jego esencję i jednoznacznie zaprezentować ją publiczności.

Źródło i obrazy